به دلیل همزمانی این مراسم با مراسم تشییع پیکر شهید «وحید زمانیان» از همراهان سردار رشید اسلام شهید «حاج قاسم سلیمانی» و از ساکنین شهرری، این مراسم از ساعت ۸:۳۰ تا ۱۰ برگزار می‌شود.
غلامرضا تختی در پنجم شهریور سال ۱۳۰۹ در خانواده‌ای مذهبی و متوسط در محله خانی‌آباد تهران بدنیا آمد. رجب خان پدر تختی غیر از وی ۲ پسر و ۲ دختر داشت که همه آنها بزرگتر از رضا بودند. تختی از۲۰سالگی کشتی را در باشگاه پولاد زیرنظر «حبیب الله بلور» آغاز کرد.
تختی در رقابت‌های قهرمانی کشور طی سال‌های ۱۳۲۹ تا ۱۳۳۸، موفق شد هشت بار قهرمان کشور شود. وی همچنین سه بار پهلوان ایران شد.
تختی در نخستین حضور خود در تیم ملی در رقابت‌های جهانی ۱۹۵۱ هلسینکی در وزن ۷۹ کیلوگرم صاحب مدال نقره شد. او در اولین حضور خود در المپیک در رقابت‌های ۱۹۵۲ هلسینکی با شکست مقابل کوریدزه از شوروی صاحب مدال نقره شد.
افتخارات پهلوان بزرگ کشتی ایران در رقابت‌های جهانی ۱۹۵۹ و ۱۹۶۱ و ۱۹۶۲ تهران، یوکوهاما و تولیدو با کسب ۲ مدال طلا و یک مدال نقره ادامه یافت.
تختی در رقابت‌های المپیک ۱۹۵۶و ۱۹۶۰ ملبورن و رم صاحب یک مدال طلا و یک مدال نقره شد. همچنین در بازی‌های آسیایی ۱۹۵۸ توکیو صاحب مدال طلا شد.
تختی آخرین بار در رقابت‌های جهانی ۱۹۶۶ تولیدو دوبنده تیم ملی را به تن کرد.
غلامرضا تختی اولین کشتی‌گیر ایرانی است که موفق شد در سه وزن صاحب مدال شود. وی همچنین پر افتخارترین کشتی‌گیر تاریخ کشتی ایران در المپیک است.
«وایکینگ پالم» سوئدی، عادل آتان ترک، بوریس کولایف روس، پیتر بیلر امریکایی، دیتریش آلمانی، ویحزیستیوک روس، عصمت آتلی ترک، حسن کنگور ترک، الکساندر مدوید بلاروس و احمد آئیک ترک مهمترین رقیبان تختی در ۱۴ سال حضور وی در عرصه بین‌الملی بودند.
تختی در لیست بهترین‌های قرن فیلا در جایگاه سیزدهم قرار دارد و در رقابت‌های جهانی۲۰۰۷ باکو نیز از وی بعنوان یکی از مشاهیر کشتی دنیا تجلیل شد.
غلامرضا در آبان ماه ۱۳۴۵زندگی مشترک خود را آغاز کرد و بابک تنها یادگار تختی است.
تختی سرانجام ۱۷دی ماه سال ۱۳۴۶در حالیکه بابک ۴ماهه بود در هتل آتلانتیک سابق درگذشت.
غلامرضا تبلور آرزوهای یک ملت بود او سمبل تاریخ ماست مردی که در میان مردم زیست و از میان مردم رفت. و پیکرش در ابن بابویه شهر ری آرام گرفت
