روزی روزگاری نهر فیروزآباد
در انتهای محله شهید «دستغیب»، خیابانی است که از گذشتههای دور، ساکنان قدیم از آن خاطرههای زیادی دارند. این خیابان اگرچه امروز به نام شهید «نوری نیارکی» نامگذاری شده است، اما همچنان در نقشهها وسردر برخی تابلوها میتوان نام «نهر فیروزآباد» را دید. نهری که تا دهه ۵۰ وجود داشت وآبش برای مصارف کشاورزی مورد استفاده قرار میگرفت و گاهی هم اهالی برای شست شو از آن استفاده میکردند. سرچشمه نهر، از کوههای «فرحزاد» بود و یکی از شاخههای فرعی رودخانه «کن» به شمار میآمد. نهر پس از عبور از فرودگاه مهرآباد، اراضی جی(محله سیمتری جی و هاشمی کنونی)، آریانا، بریانک و سلیمانیه و خیابان قزوین وارد حریم راهآهن شده و از محلههای رباطکریم، کوی مهناز، تیموری، شاهآبادنو، امامزاده حسن(ع)، اراضی خزانه، اتابک، جوادیه و نازیآباد میگذشت و به قریه فیروزآباد در آن سوی «شهر ری» سرازیر میشد. البته نهر فیروزآباد در گذشته بیشتر اوقات متروکه بوده و گاهی رشته باریک آبی ته آن دیده میشد. به جز یک مورد که آن هم در سال ۱۳۴۱ بود. اول اردیبهشتماه سال ۱۳۴۱، با بارندگی کوتاه و جریان سیل در شب جمعه به رودخانهای خروشان تبدیل شد و عده زیادی را بهویژه در حاشیههای جنوبی شهر و محدوده انتهایی نهر بیخانمان کرد. اکنون نهر به چشم دیده نمیشود و به زیر زمین رفته و کانال شده است. روی آن را هم آسفالت کردهاند و در روز دهها خودرو از آن عبور میکنند. هنوز نهر فیروزآباد برای اهالی شناخته شده است وگاه در نشانیها نام فیروزآباد گفته میشود و این نشانی برای ساکنان محله غریبه نیست.