دیدار سردار فضلی با خانواده‌های چهار شهید در ری+عکس
جانشین معاون هماهنگ‌کننده سپاه با خانواده‌های شهیدان امیرمنصور کاشانی، مهدی و محمدرضا ترامشلو و ناصر احمدپور در شهرری دیدار کرد.
به گزارش پایگاه خبری و تحلیلی انعکاس ری ؛ سردار علی فضلی جانشین معاون هماهنگ کننده سپاه پاسداران انقلاب اسلامی و از فرماندهان دوران دفاع مقدس، شامگاه امشب با همراهی سردار احمد ذوالقدر فرمانده سپاه حضرت سید الشهدا(ع) استان تهران، سرهنگ روح الله قنبری فرمانده سپاه ری و جمعی از پیشکسوتان لشگر ۱۰ سیدالشهدا(ع) با حضور در شهرری با تعدادی از خانواده‌های شهدا دیدار کرد.
سردار فضلی در این مراسم معنوی، با خانواده‌های شهدای گرانقدر دفاع مقدس؛ شهید امیرمنصور کاشانی، شهیدان مهدی و محمدرضا ترامشلو و شهید ناصر احمد پور دیدار و گفت‌وگو کرد و پای درد دل و خاطرات خانواده معظم شهدا نشست.
جانشین معاون هماهنگ کننده سپاه در دیدار اول پای صحبت‌های شیرین مادر شهید امیر منصور کاشانی نشست.
شهید امیر منصور کاشانی در بیست و ششم دی ۱۳۴۷، در شهرستان ری چشم به جهان گشود و بیست و دوم فروردین ۱۳۶۶، با سمت معاون گردان حضرت زینب و فرمانده گروهان القاره در شلمچه بر اثر اصابت ترکش خمپاره به قلب، شهید شد. مزار وی در بهشت‌زهرا تهران قرار دارد.
سردار فضلی در دیدار دوم به منزل شهیدان محمدرضا و مهدی ترامشلو رفت و پدر و مادر شهید از خاطرات دوران آتش و خون گفتند.
شهید محمدرضا ترامشلو ششم بهمن ۱۳۴۵، در شهر ری چشم به جهان گشود. سیزدهم اردیبهشت ۱۳۶۵، با سمت فرمانده گروهان در فکه توسط نیروهای عراقی بر اثر اصابت ترکش خمپاره به کتف و صورت، شهید شد. پیکر وی را در بهشت‌زهرا تهران به خاک سپردند.
شهید مهدی ترامشلو در نوزدهمین روز پاییز ۱۳۵۰ در شهر ری، بخش قلعه نو، روستای زمان آباد دیده به جهان گشود و در تاریخ ۱۹ فروردین ۶۶ در شلمچه با اصابت گلوله به سرش به درجه رفیع شهادت نائل آمد و تنها ده ماه پس از شهادت برادرش به دعوت حق لبیک گفت و آسمانی شد.
۱۱ سال به عنوان شهید گمنام از شهید مهدی ترامشلو یاد می‌شد تا آنکه در سال ۱۳۷۷ پیکرش را به خانه آوردند و در بهشت زهرا در قطعه ۲۹ به خاک سپرده شد.
فرمانده سابق لشکر ۱۰ سیدالشهداء(ع) در دیدار آخر به منزل با صفای شهید ناصر احمد پور رفت و دیداری صمیمی با همسر و پنج فرزند شهید داشت.
شهید ناصر احمدپور ساروجی دهم شهریور ۱۳۳۷، در شهر خرمشهر چشم به جهان گشود. چهار ساله بود که همراه با خانواده اش به تهران مهاجرت نمود و در شهر ری اقامت گزید و بیست و سوم اردیبهشت ۱۳۶۵، با سمت فرمانده گردان در فکه توسط نیروهای عراقی بر اثر اصابت ترکش خمپاره به پهلو و گردن، شهید شد.
