راز موفقیت در لاغر شدن

حس “پر” بودن را با “سیر شدن” اشتباه نگیرید. همه ما یک دوست باریک اندام داریم. همان دوستی که هرگز دچار وسوسه سبد نان نمی شود و وقتی می گوید “من یک تکه کوچک برمی دارم”، واقعا همین کار را می کند. واقعا او چطور می تواند؟

تحقیقات نشان می دهد که افراد باریک اندام اصولا مانند باقی افراد به غذا فکر نمی کنند. دکتر دیوی کاتز (David Katz) استادیار بهداشت عمومی در دانشگاه ییل (Yale) می گوید: “افراد لاغر با غذا رابطه راحت و بدون مشکلی دارند.” “از طرف دیگر، افرادی که اضافه وزن دارند مدام به غذا فکر می کنند.

آنها تمام اوقات به مقدار و تعداد دفعات غذا خوردن خود توجه می کنند و در نتیجه، زمان صرف غذا از مشغولیات دائمی ذهن و مغز آنهاست.” در اینجا، متخصصین کاهش وزن به بررسی ذهن اسرار آمیز افراد “ذاتا” لاغر اندام پرداخته و به شما می گویند که آنها چگونه رفتار کرده و شما چگونه می توانید مانند آنان باشید.

1. آنها سیرشدن را به پر شدن معده ترجیح می دهند

به گفته جیل فلمینگ (Jill Fleming) نویسنده کتاب “لاغرها بشقابشان را پاک نمی کنند”، اگر برای پر شدن معده مقیاس از ۱ تا ۱۰ را در نظر بگیریم، لاغرها در حدود درجه ۶ و ۷ دست از خوردن می کشند. اما باقی افراد (از جمله من و شما) تا درجه ۸ و ۱۰ هم پیش می روند.شاید دلیل این کار اشتباه گرفتن حس “پر” بودن با سیر شدن است و ما تصور می کنیم اگر زود دست از خوردن بکشیم، خود را از غذاها محروم ساخته ایم. یا شاید عادت داریم بدون توجه به اینکه نیاز بدنمان چقدر است، هرچه در مقابلمان باشد تمام کنیم.

از لاغرها تقلید کنیم: هنگام صرف وعده بعدی غذایتان، در میانه غذا خوردن قاشق و چنگال را کنار بگذارید و با استفاده از مقیاس ۱ تا ۱۰ پری معده، درجه پری خود را بسنجید. یک بار دیگر هنگامی که حدود ۵ لقمه از غذایتان باقی مانده این کار ا انجام دهید.

هدف از این کار افزایش آگاهی شما از میزان سیری در طی صرف غذاست و از طرف دیگر، این مکث ها، موجب می شود که احساس سیری فرصتی برای خودنمایی یافته و شما زودتر از قبل سیری را حس کنید.

2. آنها دریافته اند که گرسنگی یک مورد اورژانس نیست

بسیاری از ما که مدام با کیلوهای اضافه درگیریم، گرسنگی را به عنوان شرایطی در نظر می گیریم که باید به سرعت برطرف شود. به گفته دکتر جودیت بک (Judith Beck) “اگر از گرسنگی وحشت داشته باشید، مدام برای پرهیز از آن به خوردن می پردازیم.” افراد لاغر گرسنگی را تحمل می کنند زیرا می دانند که حمله های گرسنگی همواره می آیند و می روند، پس از اقدام فوری خودداری می کنند.
برای تقلید از آنها یک روز پر مشغله را برای به تاخیر انداختن یکی دو ساعته ناهار انتخاب کنید یا غذای میان وعده بعدازظهر را حذف کنید. خواهید دید که هنوز هم می توانید به خوبی از عهده کارهایتان برآیید. پس در دفعات بعدی که ناله گرسنگی معده را شنیدید، در راه افتادن به سوی یخچال خودداری خواهید کرد.

3. آنها از غذا برای تسکین غصه های خود استفاده نمی کنند

مساله این نیست که زنان باریک اندام نسبت به خوردن احساسی ایمن هستند، اما آنها می توانند این حالت را تشخیص داده و از خوردن دست بکشند.

چه کنیم که مانند آنها باشیم؟ افزودن لغت “ایست” به مجموعه لغات روزمره بسیار مفید است. این کلمه با فرمان هایی چون “از خوردن باقی بیسکوییت ها دست بکش” متفاوت است، ما باید بیاموزیم که در زمان هایی چون گرسنگی، خشم، تنهایی یا خستگی که چهار دلیل اصلی خوردن احساسی هستند، به خود آمده و فرمان “ایست” را صادر کنیم.

4. آنها میوه را فراموش نمیکنند
   

بر اساس تحقیقی از جامعه متخصصین تغذیه آمریکا، افراد لاغر در طول روز به طور متوسط یک وعده میوه بیشتر از اشخاص چاق مصرف کرده و بیشتر از آنکه به مصرف مواد چرب تمایل داشته باشند، به مواد فیبری علاقمندند.

تقلید از باریک اندام ها: میوه را به غذاهای خود وارد کنید. ببینید در رژیم روزانه شما چه امکاناتی برای افزودن میوه وجود دارد. هدف شما باید افزودن دو یا سه وعده میوه به غذای روزانه باشد. می توانید میوه را در ماست ریخته، برش های میوه را به ساندویچ خود افزوده یا برای دسر از سیب پخته استفاده کنید. همواره یک ظرف میوه روی میز داشته باشید تا هنگام گرسنگی اولین ماده دم دستتان میوه باشد.

5.  آنها بنده عادتند

هر متخصص تغذیه به شما خواهد گفت که داشتن رژیم غذایی متنوع بسیار مفید است اما تنوع بیش از حد می تواند نتیجه معکوس ببار آورد. تحقیقات نشان داده اند که مزه ها و بافت های بیش از حد متنوع افراد را به پرخوری تشویق می کنند.

به گفته دکتر بک ” افراد باریک اندام دارای چیزی هستند که من آن را “عادت غذایی” می نامم. اکثر غذاهای این افراد از مواد اولیه ای که با دقت انتخاب شده اند تشکیل می شوند. این غذاها از موارد تنوع بخش و غافلگیر کننده اندکی برخوردارند و در کل، رژیم غذایی آنها قابل پیش بینی است.”

برای در پیش گرفتن این روش باید در مورد وعده های اصلی غذایتان تا حد امکان برنامه ریزی شده و ثابت باشد برای مثال صبحانه شامل برشتوک و شیر، سالاد برای ناهار و الی آخر. افزودن مرغ آب پز یا کبابی به سالاد در یک روز و ماهی تن در روز دیگر اشکالی ندارد، مهم این است که دنبال کردن یک برنامه غذایی تقریبا از پیش تعیین شده، امکان افراط را از شما سلب می کند.

6. آنها دارای ژن اراده و خویشتن داری هستند

محققین در دانشگاه تافتز (Tufts) متوجه شده اند که بزرگ ترین عمل تعیین کننده افزایش وزن زنان در سنین ۵۰ و ۶۰ میزان رفتارهای بی قیدانه یا به عبارت دیگر نامحدود آنهاست. زنانی که رفتارهای بی قید کم تری دارند و در مقابل از حس خودداری متعادلی برخوردارند، از کم ترین میزان اضافه وزن برخوردارند. بی قیدی بیشتر و در نتیجه خودداری کمتر، به افزایش وزن تا ۱۵ کیلو در سنین بالاتر منجر می شود.

برای تقلید از این خصیصه، برای زمان هایی که میزان خودداریتان در کم ترین میزان آن است-مانند مهمانی ها و حضور در گروه بزرگی از دوستان، آماده شوید. اگر در مهمانی هستید، با خود قرار بگذارید که از هر چهار پیش غذایی که به شما تعارف می شود، یکی را بردارید.

اگر برای شام بیرون رفته اید، برای غذای اصلی، یک پیش غذا سفارش دهید و دسر خود را با یکی از دوستان شریک شوید. اگر عصبی هستید (یک موقعیت دیگر از خودداری اندک) حتما مقداری خوراکی سالم مانند میوه یا سبزیجات خرد شده ای چون هویج و کرفس در اختیار داشته باشید.

7. آنها اهل حرکت هستند

لاغر اندام ها، به طور متوسط هر روز دو و نیم ساعت بیش از افراد دیگر سرپا هستند که برای سوزاندن ۱۵ کیلو در سال کافی است. اگر قصد دارید بر میزان تحرک خود بیافزایید، قبل از هرچیز باید صادقانه مقدار حرکت خود را ارزیابی کنید. بسیاری از افراد در برآورد مقدار تحرک خود غلو می کنند. اکثر مردم ۱۶ تا ۲۰ ساعت از روز خود را در حالت نشسته می گذرانند.

اگر یک گام شمار در اختیار داشته دارید، در یک روز عادی آنرا به کار ببرید و ببینید تا چه حد به تعداد توصیه شده- ۱۰ هزار قدم – نزدیک شده اید. روز شما باید شامل ۳۰ دقیقه تمرین ورزشی با برنامه و مجموعه ای از عادات مفید مانند استفاده از پله به جای آسانسور یا تمیز کردن منزل با سرعت و انرژی بیشتر باشد.

8.  آنها خوب می خوابند

افراد باریک در مقایسه با افراد دارای اضافه وزن، هفته ای ۲ ساعت بیشتر می خوابند. بنا به نظر محققین، کمبود استراحت با چشمان بسته، با کاهش هورمون های کنترل کننده اشتها مانند لپتین و افزایش هورمون های بالا برنده اشتها مانند گرلین ارتباط مستقیم دارد.
از این روش تقلید کنیم: ۲ ساعت خواب بیشتر در هفته به معنای ۱۷ دقیقه خواب بیشتر در روز است که حتی برای افرادی که برنامه کاری بسیار فشرده ای دارند هم قابل اجراست. از این مقدار افزایش به زمان خواب شروع کنید تا بتوانید برنامه خود را طوری تنظیم نمایید که هر شب ۸ ساعت بخوابید.

توصیه مهم: صبحانه بخورید! ۷۸% از رژیم گیرندگان موفق هر روز خود را با صبحانه آغاز می کنند.