۷ باور غلط و خطرناک درباره افسردگی پس از زایمان

۱- دقیقا مانند افسردگی معمولی است

افسردگی پس از زایمان کاملا متفاوت از افسردگی معمولی است که علایم آن می تواند در خشم و عصبانیت آشکار شود.

«کیمبرلی سولو» صاحب یک مطب خصوصی و متخصص درمان اختلالات ناباروری و اختلالات پس از زایمان در این باره می گوید: «معمولا افسردگی پس از زایمان با تحریک پذیری، عصبانیت و خشم قابل توجه همراه است.

این می تواند به بی حوصلگی و داشتن خلق و خویی تنگ تبدیل شود و کنترل آن در مقابله با عوامل استرس زا، هنگام مراقبت از نوزاد بسیار دشوار است.

در این وضعیت، یک زن ممکن است خشم شدیدی احساس کند که پیش از این هرگز تجربه نکرده است.»

۲- نشانه هایش در رفتارهای مادر دیده می شود

این تصور که افسردگی پس از زایمان یک وضعیت قابل مشاهده است که دیگران به آسانی می توانند ببینند یا احساس کنند، کاملا اشتباه است.

همیشه فرض بر این است که زنان مبتلا به افسردگی پس از زایمان نمی توانند از رختخواب بیرون بیایند و به شدت پریشان و افسرده به نظر می رسند. اما آیا ادعا درست است؟

خیر، درست نیست. بسیاری از زنان تازه مادر شده ممکن است از خواب بیدار شوند، لباس و وسایل خانه شان شسته و تمیز به نظر برسد اما از درون با افکار و احساسات بسیار ناراحت کننده در حال مبارزه باشند.

بنابراین این موارد نشان دهنده دچار نشدن به افسردگی پس از زایمان نیست.

۳- حتما باعث صدمه زدن مادر به کودک می شود

تمایل به آسیب یا صدمه زدن به فرزند نشانه ای از افسردگی پس از زایمان نیست. فکر آسیب زدن به کودک یکی از علایم بیماری دیگری به نام روان پریشی پس از زایمان است.

بنا به گفته سازمان بین المللی حمایت افسردگی پس از زایمان، روان پریشی در مقایسه با میزان افسردگی یا اضطراب پس از زایمان یک بیماری نادر است.

از هر هزار نفر حدود یک تا دو نفر به این بیماری مبتلا می شوند؛ در حالی که افسردگی بعد از زایمان ۱۵ تا ۲۰ درصد مادران جدید را تحت تاثیر قرار می دهد.

شروع آن معمولا ناگهانی است و معمولا در دو هفته اول پس از زایمان رخ می دهد. این دو بیماری بسیار متفاوت هستند و نباید اشتباه گرفته شوند.

یک زن با شرایط حاد افسردگی پس از زایمان بیشتر در معرض خطر آسیب رساندن یا کشتن خودش است، نه کودک خودش.

۴- تنها اختلال مهم بعد از زایمان است

این تصور که افسردگی پس از زایمان تنها وضعیت سلامت روان نگران کننده پس از تولد فرزند است، اشتباه است.

اضطراب پس از زایمان یک اختلال بسیار شایع است که حتی بعضی متخصص ها، آن را برجسته تر و پررنگ تر از افسردگی پس از زایمان می دانند.

بسیاری از زنان بر این باورند که انتظار می رود هنگام مراقبت از کودک احساس اضطراب و نگرانی کنند و این کاملا طبیعی است.

اگر چه بخشی از اضطراب در این دوره زمانی کاملا طبیعی و حتی ضروری است، ولی هنگامی که افکار و رفتارهای اضطراب مانع از توانایی ما برای مراقبت از خودمان شود و ایجاد اختلال کند، این علامت اضطراب پس از زایمان محسوب می شود.

از نشانه های اضطراب پس از زایمان باید به نگرانی مداوم و نداشتن توانایی برای نشستن، خوابیدن یا خوردن اشاره کرد.

۵- درست بعد از زایمان اتفاق می افتد

بسیاری از مادران جدید بعد از زایمان «گرفتگی خلق پس از زایمان» را تجربه می کنند که عموما شامل نوسان خلق و خوی، گریه کردن، اضطراب و مشکل خواب است.

این حالت معمولا در دو تا سه روز اول پس از زایمان شروع می شود و ممکن است تا دو هفته طول بکشد اما افسردگی پس از زایمان یک نوع افسردگی شدید و طولانی مدت است که می تواند تا یک سال پس از زایمان طول بکشد.

معمولا زنان این دو را با هم اشتباه می گیرند. این مهم است تازه مادرها بدانند که علایم این اختلال ممکن است چند ماه پس از زایمان ظاهر و به مرور بدتر هم شود.

۶- مادر به فرزندش بی علاقه می شود

بعضی ها تصور می کنند که افسردگی پس از زایمان به این معنی است که یک مادر، فرزندش را دوست ندارد.

افسردگی بعد از زایمان به این معنی نیست که یک زن چقدر یا چه اندازه کودکش را دوست دارد.

این یک وضعیت است که توسط بسیاری از عناصر از جمله عوامل روان شناختی، بیولوژیکی و هورمونی به وجود می آید که تمام این عناصر نقش مهمی در ایجاد آن ایفا می کنند.

افسردگی در طول این دوره می تواند توانایی مادر را برای ارتباط و پیوند با کودک خود تحت تأثیر قرار دهد، اگرچه این به دلیل فقدان عشق مادر به فرزندش نیست.

۷- به خودی خود حل می شود

افسردگی پس از زایمان یک وضعیت و شرایط قابل درمان است که باید به کمک یک متخصص سلامت روان، رسیدگی و درمان شود. زنان نباید اجازه دهند این احساسات و نشانه ها خود به خود و با گذشت زمان ناپدید شوند.

بنابراین توصیه می شود که اگر علایم و نشانه های افسردگی پس از زایمان در شما هر روز بدتر می شود، اگر مراقبت از کودک برای شما دشوار است، اگر از انجام وظایف روزمره خود به سختی بر می آیید و به ویژه اگر شما در ذهن تان به آسیب رساندن به خود یا کودک تان می اندیشید در اسرع وقت به یک روان شناس مراجعه کنید تا مشکل تان حادتر نشود.