تزریق ژل به زانو برای درمان آرتروز؛ انواع و عوارض جانبی آن

کاهش درد مفاصل با تزریق ژل

اگر شما یکی از افرادی هستید که از درد مفاصل رنج می برید، می دانید که این درد اغلب باعث ناتوانی می شود. این مشکل می تواند شما را از فعالیت بدنی و انجام امور روزمره دور کند. آنچه ممکن است در مورد آن اطلاعی نداشته باشید این است که پزشک می تواند برای درمان، راهکاری علاوه بر مصرف دارو و جراحی تجویز کند.

مایکل شفر (پزشک) می گوید: بسته به شدت درد، تزریق ژل ها می تواند گزینه دیگری برای کاهش درد مفاصل بوده و باعث می شود دوباره بتوانید فعالیت کنید.

دکتر شفر می گوید: ما از این تزریق ژل ها برای کاهش التهاب و درد در مفاصل استفاده می کنیم. با این روش درمانی، شما اغلب می توانید مشکلات کمتری را برای چند ماه تجربه کنید.

جیسون جنین، متخصص ارتوپدی و پزشکی، می گوید: گزینه های تزریقی متعددی برای کمک به درمان درد زانو وجود دارد. او همچنین می گوید این تزریق ها انواع متعددی دارد از کورتیکواستروئیدها، که حدود ده ها سال است وجود دارد، گرفته تا تزریق های ارتوژیولوژیک جدید مانند پلاسمای غنی از پلاکت (PRP) و ماتریس بافت جفت (PTM). این پزشک است که بر اساس نیازهای فردی شما، تصمیم می گیرد که کدام روش بهتر است.

دکتر کینگ می گوید: هر تزریق برای هر بیمار مناسب نیست. پزشک می بایست  زمان زیادی را برای درک مسائل خاص هر بیمار و ایجاد یک برنامه تزریقی که با کل مسیر مراقبت از زانو همخوانی دارد، بگذارد.

تزریق ژل کورتیکواستروئید

این تزریق ژل اولین روش مناسب در برابر علائم استئو آرتریت و سایر درد مفاصل در شانه ها، زانوها و باسن است، دکتر شفر می گوید: کورتیکواستروئیدها می توانند دو تا سه ماه درد زانو را تسکین دهند و فعالیت سلول های التهابی در مفصل را کاهش دهند.

عوارض جانبی: مانند تمام تزریقات، احتمال ابتلا به عفونت وجود دارد که احتمال این اتفاق بسیار کم می باشد (حدودا از هر هزار نفر یک نفر).

تزریق ژل اسید هیالورونیک

تزریق ژل اسید هیالورونیک (HA) معمولاً به جای تزریق ژل کورتیکواستروئید مورد استفاده قرار نمی گیرد و فقط برای استفاده در زانو مورد تایید می باشد. در مواردی که علائم واضحی از التهاب وجود ندارد، پزشکان ابتدا تزریق ژل HA را پیشنهاد می کنند. در صورت ابتلا به دیابت، HA  گزینه بهتری است، زیرا کورتیکواستروئیدها می توانند قند خون را بالا ببرند.

HA از نظر شیمیایی شبیه به مایع طبیعی میان مفصلی است. هنگامی که دچار آرتروز هستید، مایع میان مفصلی آبکی می شود. بنابراین، این تزریق ژل به بازگرداندن خصوصیات طبیعی مایع میان مفصلی کمک می کند و به عنوان روان کننده و کمک فنر عمل می کند.

دکتر شفر می گوید: “HA مانند یک بالشتک محافظ در برابر سلول های التهابی در مفصل عمل می کند.” در برخی موارد، این امر می تواند زانو را تحریک کرده تا تولید HA طبیعی بیشتری داشته باشد.

یک روش درمانی، که ممکن است بین یک تا سه تزریق ژل باشد، معمولاً برای چهار تا پنج ماه، و گاهی تا یک سال، علائم مشکلات زانو را کاهش می دهد. با این حال مشکل درد و عدم تحرک پس از مدتی دوباره برمی گردد. اکثر شرکت های بیمه فقط یک تزریق HA را در هر شش ماه تأیید می کنند.

عوارض جانبی:

دکتر شفر می گوید در هر ۱۰۰ مورد تزریق ژل یک مورد واکنش التهابی وجود دارد. با این حال، این واکنش با تزریق های نوع جدیدتر HA کمتر متداول است.

انواع تزریق ژل با نام تجاری موجود در ایالات متحده

• Euflexxa
• هیالگان
• Hyalgan LL
• مونوویسک
• ارتوویچ
• سوپارتز
• Supartz FX

تزریق ژل اسید هیالورونیک برای درمان درد ناشی از استئوآرتریت (OA)زانو در بیمارانی که قبلاً با داروهای تسکین دهنده  درد (به عنوان مثال، استامینوفن) و سایر روش های درمانی  به خوبی جواب نگرفته اند، استفاده می شود. اسید هیالورونیک مشابه ماده ای است که به طور طبیعی در مفاصل وجود دارد. این تزریق ژل عمل روان کنندگی و کمک فنری در مفاصل را انجام می دهد و به عملکرد مفاصل کمک می کند.

نکات مورد توجه قبل از تزریق به زانو برای درمان آرتروز

برای تصمیم گیری در مورد استفاده از دارو، خطرات مصرف دارو باید در برابر فواید آن، مورد سنجش قرار گیرد. این تصمیمی است که بیمار و پزشک اتخاذ خواهند کرد.

برای مصرف این دارو باید موارد زیر را در نظر گرفت:

آلرژی

اگر تاکنون واکنشی غیرعادی یا آلرژیک نسبت به این دارو یا هر داروی دیگری داشته اید، با پزشک خود در میان بگذارید. اگر انواع دیگر آلرژی مانند آلرژی به مواد غذایی، رنگ ها، مواد نگهدارنده یا حیوانات دارید، به متخصص بهداشت خود نیز بگویید. هنگام استفاده از محصولات بدون نسخه، برچسب یا راهنمای آن را با دقت بخوانید.

کودکان

مطالعات مناسبی در مورد رابطه سن با اثرات تزریق ژل اسید هیالورونیک در میان کودکان انجام نشده است.

تزریق ژل به زانو در سالمندان

از رابطه سن با اثرات تزریق ژل اسید هیالورونیک در بیماران سالمند اطلاعات مناسبی در دست نیست.

شیر دادن

مطالعات کافی برای تعیین خطر استفاده از این دارو هنگام استفاده از آن در دوران شیردهی وجود ندارد. قبل از مصرف این دارو در دوران شیردهی، مزایای احتمالی در برابر خطرات احتمالی را  بسنجید.

تداخلات دارویی

اگرچه بعضی از داروهای خاص با این دارو بطور همزمان به هیچ وجه نباید استفاده شود، در موارد دیگر دو داروی مختلف ممکن است با هم استفاده شوند. در این موارد، پزشک ممکن است بخواهد دوز را تغییر دهد، یا اقدامات احتیاطی دیگر که ممکن است لازم باشد را در نظر گیرد. اگر داروی دیگری از نوع با نسخه یا بدون نسخه استفاده می کنید، با متخصص بهداشت در میان بگذارید.

بعضی از داروها نباید در زمان غذا خوردن یا نزدیک به زمان غذا خوردن مورد استفاده قرار گیرند زیرا ممکن است تداخل مضری ایجاد شود. همچنین استفاده از الکل یا تنباکو با داروهای خاص ممکن است باعث ایجاد تداخل شود. در مورد استفاده از دارو همراه با مواد غذایی، الکل یا دخانیات با متخصص بهداشت صحبت کنید.

بررسی سایر مشکلات پزشکی قبل از تزریق ژل به زانو

وجود سایر مشکلات پزشکی ممکن است استفاده از این دارو را تحت تاثیر قرار دهند.

در صورت بروز سایر مشکلات پزشکی، به خصوص موارد ذکر شده در زیر، حتماً با پزشک خود صحبت کنید:

• حساسیت به پروتئین های باکتریایی
• حساسیت به داروهای هیالورونات
• عفونت های پوست یا مفصل زانو یا سایر مشکلات در محلی که باید تزریق ژل انجام شود، در بیماران با این شرایط تزریق ژل نباید صورت پذیرد.
• افیوژن مفصل (مایع بیش از حد در زانو) – بیماران مبتلا به این بیماری ابتدا باید قبل از دریافت این دارو درمان شوند.

اقدامات احتیاطی قبل از تزریق ژل به زانو

در هنگام دریافت این دارو، پزشک پیشرفت درمانی شما را از نزدیک بررسی می کند. این باعث می شود پزشک بتواند تشخیص دهد که آیا دارو به درستی عمل می کند و تصمیم می گیرد که آیا باید همچنان به دریافت آن ادامه دهید یا خیر. بعد از دریافت این دارو مفصل زانوی خود را به مدت دو روز تحت فشار قرار ندهید. از فعالیت هایی مانند دویدن، فوتبال، تنیس، بلند کردن وسایل سنگین یا ایستادن روی پاهای خود به مدت طولانی خودداری کنید.

بعد از تزریق ژل اسید هیالورونیک ممکن است درد یا تورم در مفصل زانو ایجاد شود. اگر درد یا تورم در زانو ادامه پیدا کند یا بعد از دریافت این دارو بدتر شود، با پزشک خود تماس بگیرید. پس از دریافت این دارو از ضدعفونی کننده های حاوی نمک آمونیوم کواترنر (به عنوان مثال کلرید بنزالکونیوم) استفاده نکنید. این ممکن است مانع از عملکرد صحیح تزریق ژل اسید هیالورونیک شود.

اثرات جانبی

همراه با تأثیرات لازم، یک دارو ممکن است عوارض ناخواسته ای نیز ایجاد کند. اگرچه همه این عوارض جانبی ممکن است رخ ندهند، اما در صورت بروز آن ها ممکن است به مراقبت های پزشکی احتیاج پیدا کنید.

در صورت بروز هر یک از عوارض جانبی زیر، فوراً با پزشک یا پرستار خود مشورت کنید:

رایج ترین ها

• مشکل در حرکت
• درد عضلانی یا سفتی
• درد مفاصل

کمتر رایج ها

• تورم یا قرمزی در مفاصل

برخی از عوارض جانبی ممکن است نیازی به مراقبت پزشکی نداشته باشند. با تنظیم شدن بدن با دارو، این عوارض جانبی در طول درمان از بین می رود. همچنین، ممکن است متخصص مراقبت های بهداشتی بتواند در مورد راه های جلوگیری یا کاهش برخی از این عوارض جانبی اطلاعاتی در اختیار شما قرار دهد. اگر هر یک از عوارض جانبی زیر ادامه پیدا کند یا آزار دهنده باشد یا در مورد آنها سؤالی داشتید، با پزشک متخصص بهداشت خود بررسی کنید:

کمتر رایج

خونریزی، تاول، سوزش، سرما، تغییر رنگ پوست، احساس فشار، کهیر، عفونت، التهاب، خارش، توده، بی حسی، درد، بثورات، قرمزی، زخم، درد، لکه، تورم، حساسیت، سوزن سوزن شدن، سوزش، زخم، یا گرمی در محل تزریق ژل. سایر عوارض جانبی که ذکر نشده ممکن است در برخی از بیماران نیز رخ دهد. اگر متوجه تأثیرات دیگری شدید، با متخصص بهداشت خود مشورت کنید.

تزریق پلاسمای غنی از پلاکت (PRP) به زانو

کاربرد: تزریقات پلاسمایی (PRP) سرشار از پلاکت می تواند درد مفاصل و پوکی استخوان را درمان کند، و برای درک اثرات آنها بیمار کاملاً مورد بررسی قرار می گیرد.

در این تزریق ها از خون و پلاکت های هر شخص برای دریافت نتیجه بهتر استفاده می شود. پلاکت ها حاوی فاکتورهای رشد و پروتئین هایی هستند که به بهبودی بافت های نرم کمک می کنند. تحقیقات نشان می دهد که تزریق PRP می تواند پاسخ ایمنی را برای کاهش التهاب تغییر دهد.

عوارض جانبی: عوارض جانبی شامل خطر بسیار کم عفونت و درد در محل تزریق است. در صورت تزریق PRP باید داروهای ضد التهابی خوراکی را برای مدت زمان کوتاه متوقف کنید.

تزریق ماتریس بافت جفت (PTM) به زانوکاربرد: تزریق ماتریس بافت جفت (PTM) می تواند درد ناشی از آرتروز را بسیار کاهش دهد.

این تزریق بصورت یک بافت جفت است که پس از تحویل یک نوزاد سالم از یک مادر سالم بدست می آید. دکتر جنین می گوید، تحقیقات نشان داده است که تعداد زیادی از عوامل رشد در بافت جفت وجود دارد که باعث بهبودی می شود.

عوارض جانبی: عوارض جانبی شامل خطر بسیار کم عفونت و درد در محل تزریق است. بافت جفت “دارای امتیاز ایمنی” است، بدین معنی که بدن نسبت به آن واکنشی منفی نخواهد داشت.

دکتر شفر می گوید بسیاری از این تزریق ها اغلب در کاهش یا متوقف کردن درد مفاصل مؤثر است، اما آنچه حائز اهمیت است این است که به یاد داشته باشید که ممکن است درد دوباره بازگردد. در حقیقت، این تزریق ها همزمان با استفاده از سایر روش های درمانی موثرتر هستند.

وی می گوید: ما گزینه های جراحی و داروهای قوی تر را در صورت عدم موفقیت سایر گزینه ها در نظر می گیریم اما کاهش وزن و فیزیوتراپی نیز در کاهش درد موثر هستند.

این روش شامل چه مواردی است؟

تزریق زانو در مطب پزشک قابل انجام می باشد. این عمل فقط چند دقیقه طول می کشد.

در طول عمل، شما نشسته خواهید بود و پزشک تزریق را درون زانوی شما انجام می دهد. در بعضی موارد، از سونوگرافی برای راهنمایی سوزن برای تزریق در بهترین مکان استفاده می کنند.

ابتدا پوست روی زانو با بی حسی موضعی، بی حس می شود. سپس پزشک سوزن را به مفصل وارد می کند. ممکن است درد خفیفی را احساس کنید. سپس دارو به مفصل تزریق می شود.

در بعضی موارد، ابتدا مقدار کمی از مایع مفصل برداشته می شود تا جایی برای تزریق دارو فراهم شود. برای این کار پزشک از سوزنی متصل به سرنگ برای ورود به مفصل زانو استفاده می کند. سپس مایع داخل سرنگ کشیده شده و برداشته می شود.

بعد از خارج شدن مایع، از همان محل سوراخ می توان برای تزریق داروی مناسب به مفصل استفاده کرد.

یک باند کوچک روی محل تزریق قرار داده می شود و بیمار قادر خواهد بود به سرعت به خانه برگردد. پزشک ممکن است به بیمار توصیه کند که از اعمال فشار مضاعف روی زانو در روز بعد جلوگیری کند. ممکن است برای چند روز روی زانو لکه ای وجود داشته باشد.

جوانب مثبت و منفی تزریق ژل به زانو به منظور درمان آرتروز

قبل ازدر نظر گرفتن جوانب مثبت و منفی، باید از پزشک خود بپرسید که کدام نوع تزریق را برای شما پیشنهاد می کند. هر نوع تزریق دارای مجموعه ای از جوانب مثبت و منفی می باشد.

موارد مثبت و منفی هر نوع تزریق

1. تزریق کورتیکواستروئید ممکن است اثر فوری روی درد و التهاب داشته باشد. اما ممکن است این اثر فقط تا 24 هفته ادامه یابد.
2. درک تاثیر تزریق اسید هیالورونیک ممکن است برای تسکین درد بیشتر طول بکشد، اما فواید آن ممکن است سه تا شش ماه طول بکشد.
3. عوارض جانبی اسید هیالورونیک ممکن است کمتر از اثر تزریق کورتیکواستروئید باشد.

تزریق کورتیکواستروئید

از جمله اثرات مثبت این تزریق این است که اثر فوری در کاهش  درد و التهاب دارد. اثرات این تزریق تا 24 هفته ادامه می یابد.

از طرف دیگر، همه افراد پس از تزریق کورتیکواستروئید تسکین پیدا نمی کنند. این معمولاً یک راه حل کوتاه مدت است. اگر زانوی شما به شدت آسیب دیده باشد ممکن است به هیچ وجه نتوانید تزریق کورتیکواستروئید داشته باشید.

عوارض جانبی احتمالی این تزریق شامل موارد زیر است:

• تورم بلافاصله پس از تزریق
• آسیب عصبی
• نازک شدن استخوان های نزدیک محل تزریق

در مورد اینکه چند بار می توانید به یک مفصل کورتیکواستروئید تزریق کنید محدودیت هایی وجود دارد(معمولاً فقط هر سه یا چهار ماه یک بار). تزریق بیش از حد می تواند باعث شکسته شدن غضروف شده و اوضاع را بدتر کند. همچنین می تواند به فشار خون بالا، پوکی استخوان و آتروفی پوست منجر شود.

جوانب مثبت و منفی تزریق ژل اسید هیالورونیک

تزریق می تواند درد و تورم را تسکین دهد، اما اثر آن فوری نیست. مطالعات نشان می دهد که حدود پنج هفته طول می کشد تا اثرات درمانی را بطور کامل احساس کنید. اما اثرات آن ممکن است از سه تا شش ماه به طول انجامد. بعضی از افراد از تزریق اسید هیالورونیک تاثیری نمی ببینند.

عوارض جانبی احتمالی این نوع تزریق شامل موارد زیر است:

واکنش پوستی در محل تزریق

گاهی بلافاصله پس از تزریق، علائم آرتروز نمایان می شوند. تزریق اسید هیالورونیک بسته به شرایط جسمی افراد مختلف است. برخی به یک تزریق نیاز دارند و برخی دیگر به چند تزریق نیاز دارند.

جوانب مثبت و منفی به وجود آمدن مایعات

دفع مایعات اضافی می تواند باعث تسکین فوری درد و ناراحتی شود. عوارض جانبی ممکن است شامل کبودی، تورم یا عفونت در محل آسپیراسیون باشد. در صورت وجود هرگونه علائم عفونت، به پزشک خود اطلاع دهید.

اثربخشی این روش های درمانی در افراد مختلف متفاوت است. این اثربخشی ها بستگی زیادی به میزان پیشرفت ورم مفاصل دارد. برخی از افراد به خوبی پاسخ می گیرند، اما برخی دیگر هیچ تسکینی ندارند.

پزشک می تواند به شما راهنمایی کند که کدام تزریق برای شما مفیدتر است. اگر تزریق کارساز نباشد، در مورد سایر گزینه های درمانی خود، که ممکن است شامل داروهای ضد درد یا جراحی باشد، با پزشک خود صحبت کنید.

نکاتی برای مراقبت از زانوها

مهم نیست چه درمانی را برای آرتروز زانو انجام می دهید، شما می بایست برخی از اقدامات را برای مراقبت از زانوها انجام دهید.

در اینجا به چند مورد از این اقدامات اشاره شده است:

• سعی کنید فعالیت هایی که زانوی شما را تحت فشار قرار می دهد به حداقل برسانید. به عنوان مثال به جای پله از آسانسور یا پله برقی استفاده کنید.
• از فعالیت های پر فشار مانند دویدن یا ورزش های سنگین خودداری کنید. می توانید ورزش هایی مثل شنا، دوچرخه سواری، یا پیاده روی را که ورزش های سبکی هستند و بر زانو فشار وارد نمی کنند را جایگزین کنید.
• وزن سالم خود را حفظ کرده یا در صورت نیاز مقداری از وزن خود را کم کنید. وزن اضافی زانوهای شما را تحت فشار قرار می دهد.
• از گرما و یخ برای آرام کردن زانوها استفاده کنید.
• اگر زانوهایتان در حرکت درگیر هستند، سعی کنید از زانوبند یا عصا استفاده کنید.
• فیزیوتراپی یا برنامه ورزش شخصی را با کسی که در مورد آرتروز آگاهی دارد در نظر بگیرید.

کدام روش بهتر است؟ تزریق ژل به زانو یا تعویض زانو؟

درمان های جایگزین تزریق ژل به زانو

پزشکان معمولاً قبل از عمل جراحی، تزریق زانو را توصیه می کنند. انواع مختلفی از تزریقات مختلف وجود دارد. برای برخی از افراد، تزریق به کاهش درد زانو کمک می کند.

تعویض مفصل زانو

اگرچه مکمل های کورتیکواستروئید و هیالورونیک اسید می توانند درد و التهاب را به طور موثری کنترل کنند، اما اثر تسکینی آنها اغلب موقت می باشد. با پیشرفت OA، تحرک و کیفیت زندگی ممکن است وخیم تر شود و جایگزینی زانو به عنوان تنها گزینه باقی بماند.

پزشک احتمالاً بعد از آزمایش سایر گزینه های درمانی مانند فیزیوتراپی و تزریق، جراحی و تعویض زانو را توصیه می کند.

تعویض زانو همچنین به آرتروپلاستی زانو یا تجدید مجدد زانو گفته می شود، زیرا در این روش فقط سطح استخوان ها جایگزین می شوند. جراح، استخوان و غضروف آسیب دیده را از استخوان ران و زانو جدا می کند و سپس آن را با مفصل مصنوعی جایگزین می کند.

در حین تعویض کامل زانو، مفصل آسیب دیده زانو برداشته شده و با پروتز ساخته شده از فلز، سرامیک یا پلاستیک درجه بالا و همچنین اجزای پلیمر جایگزین می شود.

چهار مرحله اساسی وجود دارد:

آماده سازی استخوان: سطوح غضروفی که در انتهای استخوان ران و استخوان ران وجود دارد، همراه با مقدار کمی از استخوان زیرین برداشته می شوند.

قرار دادن کاشت های فلزی: غضروف و استخوان خارج شده پس از آن با اجزای فلزی جایگزین می شوند تا سطح مفصل را بازسازی کنند.

قرار دادن مجدد پاتلا: سطح زیرین ممکن است با یک دکمه پلاستیکی بریده شده و دوباره بازسازی  می شود.

قرار دادن فاصله: جراح یک پلاستیک از نوع پزشکی را بین اجزای فلزی درج می کند تا یک سطح کششی صاف ایجاد کند و راه رفتن را آسان تر و نرم تر کند.

قبل از عمل، بیماران برای طراحی زانو مصنوعی خود در کنار پزشکان کار خواهند کرد. طیف وسیعی از فاکتورها مانند سن، وزن، سطح فعالیت و سلامت کلی در نظر گرفته می شود.

تاخیر در عمل جراحی

در جراحی تعویض زانو، اگر تاخیری اتفاق بیفتد احتمال بروز مشکلاتی وجود دارد. خطرات اصلی این تاخیر، خراب شدن بیشتر مفصل، افزایش درد و کاهش تحرک است.

سایر عوامل خطرزا نیز عبارتند از:

• خطر بروز ناهنجاری ها در داخل و خارج از مفصل
• خطر ضعف عضلات، رباط ها و سایر ساختارها
• افزایش درد یا عدم توانایی در کنترل درد
• افزایش ناتوانی یا عدم تحرک
• مشکل در فعالیت های عادی روزانه

پزشک روش انجام کار را کاملاً توضیح داده و به بیمار اجازه می دهد در صورت لزوم در مورد مراحل کار سؤال کند. آنها درباره سابقه پزشکی بیمار، از جمله هرگونه دارو یا مکمل که بیمار در آن بازه زمانی مصرف می کند سوال می پرسند و همچنین هر نوع آلرژی و مشکلات بهداشتی که بیمار در گذشته داشته را ثبت می کنند.

پزشک قبل از جراحی، بیهوشی عمومی را انجام می دهد و بیمار را کاملاً بیهوش می کند. بیماران معمولاً پس از جابجایی مفصل جدید در طی مدت اقامت در بیمارستان، فیزیوتراپی را شروع می کنند. توانبخشی پس از ترك بیمارستان نیز ادامه دارد. این می تواند به بازیابی قدرت و دامنه حرکتی مفصل کمک کند.

خطرات تعویض مفصل زانو

اگرچه جراحی تعویض زانو اغلب به راحتی انجام می پذیرد، اما مانند هر جراحی دیگر با خطراتی همراه است.

این خطرات شامل موارد زیر می باشند:

اگر جراحی برای مدت طولانی به تعویق بیفتد، می تواند خطرات دیگری ایجاد شود. مثلا ممکن است ناهنجاری هایی ایجاد شود که روش تعویض زانو را پیچیده تر کند یا ممکن است عمل جراحی طولانی تر شود و گزینه های تعویض زانو با محدودیت بیشتری روبرو شوند.