برترین‌ها: بیشتر ما به صدا به عنوان یک تجربه شنیداری عادت کرده ایم. اما دانشمند علاقمند به عکاسی «لیندن گلدهیل» مثل بیشتر ما نیست. او صدا را می‌بیند و دوست دارد آن را به ما هم نشان دهد. این دانشمند فیلادلفیایی سال هاست که با سایماتیک بازی می‌کند و راه طولانی را طی کرده است.
گلدهیل اولین آزمایش‌های سایماتیک خود را در سال ۲۰۱۶ آغاز کرده و می‌گوید: «تجهیزاتی که من استفاده می‌کنم بسیار ساده هستند و از یک غشای کشیده شده روی اسپیکر تشکیل شده که مخزن آبی را نگه می‌دارد که با فرکانس خاصی نوسان دارد و تکان می‌خورد. سطح آب با چراغ‌های ال‌ای دی روشن می‌شود و تصاویر توسط دوربین ثبت می‌شوند. در اصل وقتی مایع در یک فضای محدود مرتعش می‌شود، امواجی با فرکانس خاص تولید می‌کند که امواج فارادی نامیده می‌شوند. صدا از آب می‌گذرد و ارتعاشات روی سطحی نقش می‌اندازند که نور ال‌ای دی را منعکس می‌کند. سپس دوربین نور منعکس شده از سطح را ثبت می‌کند. طرح‌ها و شکل‌های به دست آمده، با توجه به فرکانس‌های مورد استفاده بسیار متفاوت هستند.»