دانشمندان ادعا میکنند میتوان از رنگدانهی موجود در پوست موسوم به ملانین، برای ساخت ایمپلنتهای مغزی و درمان صرع استفاده کرد.
فرایندی جدید، هدایت الکتریکی ماده را به میزان یک میلیارد برابر افزایش میدهد و آن را برای استفاده در دستگاههای قابل برنامهریزی، مثل ایمپلنت مغز آماده میکند. کپک eumelanin، یک نوع ملانین (رنگدانهی طبیعی موجود در پوست) است که معمولا از گرمکردن لایههای ساختهشده از مواد در خلاء و میلیونها لایهی ناسازگار که روی هم قرار دارند، تشکیل شده است.
پائولو تاسینی و همکارانش در آزمایشگاه نانوتکنولوژی ایتالیا، با حرارت دادن لایههایی که در خلاء ساخته شدهاند، دریافتند که ورقها خود را بهصورت موازی تنظیم کردهاند. این روند همچنین، ضخامت لایهها را کاهش داد و بهطور چشمگیری هدایت آنها را بهبود بخشید. این روش، معمولا در صنایع فلزی و متالورژی استفاده میشود.
تلاشهای قبلی با استفاده از حرارت برای تغییر eumelanin اغلب آن را نابود کرد. یک نسخه هدایتکننده از eumelanin میتواند یک روز جایگزین فلزات در بیوالکتریک و بافت، مانند ایمپلنت مغز شود تا صرع یا پارکینسون را درمان کند.
از آنجا که بدن انسان بهطور طبیعی رنگدانه تولید میکند، بعید است که eumelanin باعث واکنش ایمنی بدن شود. البته، هنوز موانعی وجود دارد. افزایش رسانایی ملانین اصلاحشده، هنوز ۵۰۰ میلیون برابر کمتر از مس است. علاوهبر این، رسانایی eumelanin هنگام غوطهور شدن در آب، افت میکند.