شاید خودرو دوستان بریتانیایی اکنون بیش از سایر خودرو دوستان جهان نسبت به آگاهی از کم و کیف خودروهای سال ۲۰۴۰ میلادی کنجکاوی نشان دهند. چرا که بر اساس تصمیم جدید اتخاذ شده از سوی دولت انگلستان قرار است عرضه و فروش خودروهای بنزینی و گازوئیلی تا سال ۲۰۴۰ میلادی در بریتانیا متوقف شود. به این ترتیب پس از زمان یاد شده تنها آن دسته از خودروهایی که از سوخت پاک بهره می‌برند قادر به تردد در جاده‌های بریتانیا خواهند بود.
به موجب اتخاذ این تصمیم (که می‌توان آن را نوعی قانون قلمداد کرد) کشور انگلستان نیز تنها پس از چند هفته تاخیر به جرگه‌ی کشورهایی نظیر فرانسه می‌پیوندد. در واقع اندکی پیش از این، دولت جدید فرانسه نیز فروش خودروهای بنزینی و گازوئیلی را در سال ۲۰۴۰ میلادی ممنوع اعلام کرده بود. با این اوصاف پس از سال ۲۰۴۰ میلادی تمامی خودروهایی که در جاده‌های بریتانیا و فرانسه تردد می‌کنند، باید مجهز به موتورهای مبتنی بر سوخت پاک باشند.
به این ترتیب و با توجه به این نکته که احتمالا سایر کشورهای بزرگ اروپایی نیز دیر یا زود به جمع دو کشور انگلستان و فرانسه خواهند پیوست، شاید این پرسش برای بسیاری از اروپاییان مطرح باشد که ظرف دو دهه‌ی آینده چه تحولات ویژه‌ای در صنعت خودروسازی جهان رخ خواهد داد و خودروهای سال ۲۰۴۰ میلادی از چه ویژگی‌های برجسته‌ای برخوردار خواهند بود.
خصلت‌های لوکس خودروهای سال ۲۰۴۰ میلادی
مدیر بخش پژوهش‌های موسسه‌ی مشاوره و تحقیقات گارتنر یعنی مارک رمزی معتقد است که خودروهای سال ۲۰۴۰ میلادی به محصولاتی کاملا لوکس تبدیل خواهند شد. به این معنی که عواملی نظیر بهره‌مندی خودروهای سال ۲۰۴۰ میلادی از ویژگی‌های برجسته‌ی مربوط به طراحی داخلی و همچنین نوع تکنولوژی‌های پیشرفته‌ای که درون کابین این خودروها وجود خواهد داشت، ظاهری لوکس به این خودروها خواهد بخشید و خودروهای آینده در مجموع نوعی محصول تجملاتی در زمان خود به شمار خواهند رفت.
در واقع رمزی معتقد است که خودروهای سال ۲۰۴۰ میلادی برخلاف نمونه‌های زمان حاضر مصرف عمومی چندانی نخواهند داشت و مردم عادی برای جابجایی در طول شهر یا انجام سفر‌های خود ناگزیر به استفاده از سیستم حمل و نقل عمومی یا خودروهای دست دوم خواهند بود.
همچنین با توجه به پیشرفت روزافزون تکنولوژی‌های مرتبط با خودروهای خودران، این احتمال وجود دارد که تمام خودروهای سال ۲۰۴۰ میلادی از قابلیت رانندگی خودکار برخوردار گردند و دیگر هیچ نیازی به نشستن راننده‌ای پشت فرمان آن‌ها وجود نداشته باشند. امری که می‌تواند منجر به ایجاد تغییرات گسترده‌ای در فضای درونی خودروهای آینده شود.
بنابر نظر رمزی، برخلاف خودروهایی که هم‌اکنون مورد بهره برداری قرار می‌گیرند، صندلی‌های موجود در کابین خودروهای سال ۲۰۴۰ میلادی به نوعی طراحی می‌شود که مسافران بتوانند روبروی یکدیگر بنشینند. افزون بر آن بنابر پیش‌بینی او خودروهای سال ۲۰۴۰ میلادی از نمایشگرهای بسیار با کیفیتی درون کابین خود بهره می‌برند که از بهترین نمایشگرهای حال حاضر نیز با کیفیت‌تر هستند. علاوه بر آن مدیر ارشد موسسه‌ی گارتنر قدرت تعاملی خودروهای آینده (با سرنشینان خودرو) را هم بسیار بالا می‌داند. به گونه‌ای که معتقد است خودروهای سال ۲۰۴۰ میلادی از دستیار صوتی پیشرفته‌ای برخوردار خواهند بود که تمام دکمه‌های درون اتومبیل را حذف کرده و خود به کنترل کننده‌ی همه کاره‌ی خودرو تبدیل می‌شود.
به این ترتیب برای جابه‌جایی در طول شهر یا طی کردن مسافت‌های طولانی‌تر توسط خودروهای سال ۲۰۴۰ میلادی تنها کافی است سوار آن‌ها شده و با تعیین مقصد خود، انتظار رسیدن به محل مورد نظر را بکشید. با این اوصاف خودروهای آینده به معنای واقعی کلمه هوشمند خواهند بود. به گونه‌ای که خود به شکل خودکار می‌توانند با جاده و خیابان و سایر خودروهای موجود در مسیرهای عبور ارتباط برقرار کرده و از برخورد با آن‌ها بپرهیزند. همچنین خودروهای آینده از این امکان برخوردار خواهند بود که پس از پیاده کردن مسافران خود در مقصد مورد نظر، به شکل خودکار به نزدیک‌ترین پارکینگ شارژ موجود (که احتمالا از تکنولوژی نوین خودرو به شبکه برخوردار است) منتقل شده و در آن‌جا برای مسافرت بعدی مهیا شوند.
در مجموع می‌توان برخی از جزئیات مربوط به گفته‌های مایک رمزی را در خودروی F 015 مرسدس که در نمایشگاه CES 2015 به نمایش در آمده بود مشاهده کرد. در کل به نظر می‌رسد که خودروهای سال ۲۰۴۰ میلادی (بنابر نظر رمزی) بیش از آن که یک خودروی کلاسیک باشند، به یک دفتر کار سیار یا اتاق نشیمن کوچک متحرک شباهت خواهند داشت.
خصلت‌های عمومی خودروهای سال ۲۰۴۰ میلادی
پژوهش‌های صورت گرفته در زمینه ی ارزیابی ویژگی‌های مربوط به خودروهای آینده نشان از آن دارد که مهم‌ترین وجه تمایز خودروهای سال ۲۰۴۰ میلادی (به طور دقیق‌تر سال ۲۰۴۵ میلادی) با خودروهای فعلی در وجود ویژگی‌هایی نظیر بهره بردن خودروهای آینده از تکنولوژی‌های نوینی نمود می‌یابد که در حال حاضر در بخش‌های دیگری به جز صنعت خودروسازی مورد استفاده قرار می‌گیرد. تکنولوژی‌هایی نظیر سنسور تشخیص اثر انگشت یا اسکنر عنبیه‌ی چشم که در حال حاضر در ابزارهای کوچک‌تری نظیر تلفن‌های هوشمند یا لپ‌تاپ‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرند، اما در آینده‌ای نه چندان دور جایگزین کلید خودروها شده و به یکی از ابزارهای مهم موجود در زمینه‌ی تامین امنیت آن‌ها تبدیل می‌گردند.
از سوی دیگر با توجه به هوشمند شدن خودروهای آینده، راندن آن‌ها کم و بیش به امری بی‌معنی تبدیل خواهد شد. موضوعی که می‌توان آن را به بحث مالکیت خودروها نیز تعمیم داد. به عبارت بهتر زمانی که یک خودروی هوشمند تمام وظایف خود را به شکل کاملا خودکار انجام می‌دهد، کارایی آن بیش از کالا بودن در قالب یک خدمت تعریف می‌شود. بر همین اساس برخی کارشناسان معتقدند که نوع استفاده از خودروهای سال ۲۰۴۰ میلادی و سال‌های پس از آن، چیزی مشابه با نوع استفاده از سرویس‌هایی نظیر اوبر خواهد بود.
با این حال به نظر می‌رسد که تمام پیش‌بینی‌های مربوط به خودروهای سال ۲۰۴۰ میلادی و ویژگی‌های شاخص آن‌ها تنها بر محیط‌های شهری و خودروهای سواری تمرکز یافته است. در واقع کارشناسان مرتبط با صنعت خودرو هنوز به طور دقیق مشخص نکرده‌اند که نوع استفاده از خودروهای سنگین در محیط‌های روستایی قرار است در آینده به چه ترتیبی رقم بخورد. هرچند که می‌توان حدس زد این خودروها نیز قرار است از مکانیزمی مشابه با خودروهای سواری بهره ببرند.