کارگردان فیلم Boogie ادی هوانگ یک چینی_آمریکایی است. او تاکنون کارهای متنوعی را تجربه کرده است. در ابتدا ادی هوانگ به‌عنوان وکیل مشغول به کار شد، سپس به طراحی لباس روی آورد و بعد از آن به آشپزی و رستوران‌داری مشغول شد. چندی بعد شروع به نوشتن مقاله کرد و درنهایت به فیلم‌سازی روی آورد. فیلم Boogie اولین فیلم او است که در سال ۲۰۱۹ ساخته شده و در سال ۲۰۲۱ میلادی منتشر شده است. از جمله بازیگران این فیلم می‌توان به تیلور تاکاهاشی که یک آمریکایی-ژاپنی است اشاره کرد که نقش اول را بر عهده دارد. همچنین پاپ اسموک با نام اصلی بشار باراکا جکسون که خواننده و ترانه نویس آمریکایی است، نقش واقعی خود را در این فیلم ایفا کرده است.
نکته قابل‌توجه این است که پاپ اسموک در سال ۲۰۲۰ در اثر حمله به خانه‌اش و شلیک گلوله در سن ۲۱ سالگی کشته شد. به خاطر همین نکته در انتهای فیلم Boogie ادای دینی به او شده است. Boogie هم‌اکنون در سایت imdb از ۷۵۱ امتیاز ثبت شده نمره میانگین ۵/۱ را به‌دست آورده است که زیاد راضی‌کننده نیست. خلاصه داستان فیلم اینگونه است که : نوجوانی به نام بوگی که یک چینی_آمریکایی است در سن بلوغ خود به سر می‌برد و رویای بازی در NBA را دارد. مادرش از او می‌خواهد روی به‌دست آوردن کمک هزینه تحصیلی یک دانشگاه خوب تمرکز کند. بوگی سعی می‌کند راهی برای مدیرت کردن این مسائل و مسائل دیگر زندگی خود پیدا کند.
در ادامه به بررسی این فیلم می‌پردازیم و داستان آن لو خواهد رفت
کارگردان ، مفهوم خانواده را به‌عنوان یکی از محورهای اصلی فیلم خود قرار داده است و اینگونه سعی کرده پیامی اخلاقی را در فیلم خود بگنجاند
«عشق، تیزترین شمشیرها را هم ذوب می‌کند». این یکی از دیالوگ‌های آغازین فیلم است که یک طالع‌بین به پدر و مادر شخصیت اصلی داستان یعنی بوگی می‌گوید. در طول فیلم، کارگردان بارها نمای آن طالع‌بین را به مخاطب نشان می‌دهد تا مخاطب جمله طالع‌بین را از یاد نبرد. کارگردان ، مفهوم خانواده را به‌عنوان یکی از محورهای اصلی فیلم خود قرار داده است و اینگونه سعی کرده پیامی اخلاقی را در فیلم خود بگنجاند. در فیلم Boogie، پدر و مادر بوگی رابطه خوبی با هم ندارند و فشار زیادی به بوگی وارد می‌کنند تا بتواند کمک هزینه تحصیلی خوبی به‌دست آورد. از طرف دیگر بوگی که عاشق بسکتبال و بازی در NBA است، عاشق یک دختر می‌شود و همه این مسائل زمانی اتفاق می‌افتد که بوگی در شرایطی حساس یعنی در سن بلوغ است.
کارگردان سعی کرده جنبه‌های مختلف زندگی بوگی را به‌طور واضح به تصویر بکشد. بحران خانوادگی او را، همیشه در فضایی با روشنایی کم می‌بینیم و همیشه این سکانس‌ها شروعی آرام دارد اما با یک مشاجره خاتمه می‌یابد. علاقه بوگی به بسکتبال و تلاش‌های او در این زمینه را همواره، چه در روز و چه در شب در سراسر فیلم می‌بینیم. در قسمت عاشقانه زندگی هم ابتدا شور و نشاط بچه‌ها در کلاس درس را می‌بینیم که متناسب با سن این افراد است که به آشنایی بوگی و معشوقه‌اش می‌انجامد. نکته مهم و مثبت در زمینه به تصویر کشیدن رابطه عاشقانه بوگی، پرهیز کارگردان از به تصویر کشیدن صحنه‌های به‌شدت احساسی و سانتی مانتال است.
شاید یکی از مشکلات فیلم این باشد که می‌خواهد همه جوانب زندگی بوگی را به تصویر بکشد. همین تعدد، باعث می‌شود که فیلم نتواند موضوعات را به‌طور عمیق بررسی کند و به تصویر بکشد. همینطور در میانه فیلم بارها زمان به عقب باز می‌گردد و والدین بوگی را در مغازه طالع‌بین نشان می‌دهد. اما حقیقت این است که زیاد نیازی به اینکار نبود و فقط باعث گیج شدن مخاطب شده است. اما همه این صحنه‌های بازگشت به گذشته نیز اضافی نیستند. مثلا صحنه آخر فیلم که والدین بوگی را در آرامش و در خانه خود نشان می‌دهد، بسیار حساب شده در فیلم قرار داده شده است و مخاطب را به یاد همان دیالوگ ابتدای فیلم می‌اندازد: «عشق، تیزترین شمشیرها را هم ذوب می‌کند».
نکته مثبت فیلم استفاده از بازیگران تازه‌کار و کم‌تر شناخته شده است. این اقدام فرصتی برای دیده شدن به آن‌ها می‌دهد
بوگی علاوه‌بر اینکه در زمینه‌های مختلف آگاهی بیشتری به‌دست می‌آورد، در زمینه بسکتبال هم کم‌کم درمی‌یابد که باید با کمک کل تیم به موفقیت برسد و همین موضوع باعث می‌شود که تیم بوگی بتواند در مقابل تیم مانک به پیروزی برسد. همینطور نکته قابل‌توجه این است که همین ورزش بسکتبال و تلاش‌های بوگی در بسکتبال است که اوضاع را بهبود می‌دهد. در مسابقه بین تیم‌های بوگی و مانک، مخاطب برای دفعه اول والدین بوگی را صمیمی درکنار یکدیگر می‌بیند. همینطور دوست بوگی هم بعد از دلخوری‌ای که میان آن‌ها به‌وجود آمده در این مسابقه دوباره به بوگی نزدیک می‌شود. حتی این مسابقه باعث می‌شود رابطه مانک و بوگی هم که تیره و تار شده بود بهبود یابد.
نکته مثبت فیلم استفاده از بازیگران تازه‌کار و کم‌تر شناخته شده است. این اقدام فرصتی برای دیده شدن به آن‌ها می‌دهد. موضوع فیلم در مورد نوجوانانی است که در سن بلوغ قرار دارند. همین موضوع ایجاب می‌کند تا بیشتر بازیگران فیلم، در سنین نوجوانی و جوانی باشند. کارگردان به‌راحتی می‌توانست برای جذب مخاطب از بازیگران مطرح استفاده کند و با استفاده از گریم سن آن‌ها را کاهش دهد. اما بجای اینکار از بازیگران کم‌تر دیده شده استفاده کرده است تا آن‌ها هم فرصت دیده شدن داشته باشند.
در ادامه بحث قبلی باید گفت که بازی‌های فیلم همگی یک دست هستند و بازیگران به‌خوبی از پس نقش‌های خود برآمده‌اند. به‌خصوص تیلور تاکاهاشی که بسیار خوب توانسته است از فرصت استفاده کند و نقش بوگی را به‌خوبی ایفا کند. درنهایت هم باید بیان کرد که فیلم Boogie فیلم متوسطی است اما پیشنهاد می‌شود والدینی که پسر یا دختر نوجوان در خانه دارند، حتما آن را ببینند.