مجسمه‌ای برنزی از یک مار با سر انسان، به همراه تعداد زیادی از آثار باستانی دیگر، از جمله اشیا ساخته شده از برنز، یشم و طلا در مجموعه‌ای از گودال‌های باستان شناسی «Sanxingdui» در سیچوان چین کشف شده است.
به گزارش خبرگزاری شینهوا، این اکتشافات شامل موارد دیگری مانند یک جعبه برنزی با محتویات یشمی در داخل، ماسک‌های طلا و نوعی محراب برنزی می‌شود.
ژائو هائو، دانشیار دانشگاه پکن و رهبر حفاری در یکی از گودال‌های سانکسینگدویی، اظهار می‌کند:
مجسمه‌ها بسیار پیچیده و فانتزی هستند و منعکس‌کننده دنیای پریانی هستند که در آن زمان توسط مردم چین ستایش می‌شد. این آثار تنوع و گستردگی تمدن چین را به نمایش می‌گذارد.
به گزارش شین هوا، دو گودال مذکور در دهه ۱۹۸۰ حفاری شدند و شش گودال دیگر هم در این نقطه و از سال ۲۰۲۰ حفاری شده است. به گزارش شینهوا، باستان شناسان در مجموع ۱۳ هزار اثر باستانی کشف کرده‌اند که گمان می‌رود مربوط به عصر برنز، یعنی حدود ۴۵۰۰ الی ۳۰۰۰ سال پیش باشد.
چن شن، مسئول ارشد موزه سلطنتی انتاریو تورنتو (ROM) در مورد مجسمه‌ها و گنجینه‌های اخیرا کشف‌شده، صحبت کرده است: «پیدا کردن گنجینه‌های جدید، رویدادی شگفت انگیز است». شن خاطرنشان کرد که دو گودال اول که در سال 1986 حفاری شدند شامل آثار باستانی مشابهی می‌شدند.
شن در سال 2002 نمایشگاهی را در مورد کشفیات سانکسینگدویی در ROM برگزار کرد و مقالات مختلفی را در مورد کاوش‌های انجام شده در این مکان به تحریر درآورده است. شن ادعا می‌کند که تا به امروز، هیچ مدرکی از دفن یا سوزاندن انسان در این نقطه پیدا نشده است؛ موردی که نشان می‌دهد گودال‌ها مربوط به مراسم تشییع جنازه نبوده‌اند. شن افزود: «… با این حال، ایجاد این گودال‌ها و قرار دادن گنجینه درون آن‌ها می‌تواند برای هدفی آیینی انجام شده باشد».
جی ژو، مدیر عامل موزه هنر آسیایی سانفرانسیسکو در ایمیلی به رسانه لایو ساینس اعلام کرده است: «برخی از گنجینه‌ها، نشانه‌هایی از شکستن یا سوختن عمدی را در خود نشان می‌دهند». ژو تحقیقات و نوشته‌های زیادی در مورد این منطقه باستانی ارائه داده است اما در اکتشافات اخیر دخالتی نداشته است. او در مورد کشفیات جدید می‌گوید:
شکستن و سوزاندن هدفمند اشیای با ارزشی مانند یشم و برنز به ما ثابت می‌کند که این تخریب‌ها، تصادفی یا ناخواسته نبوده است.
ژو اینگونه ادامه می‌دهد:
[در آن زمان] برنز به شدت ارزشمند بود؛ خصوصا به این دلیل که می‌توان آن را ذوب کرد و دوباره از آن استفاده کرد. همین موضوع به ما می‌گوید که تخریب این آثار، یک هدف آیینی مهم را دنبال می‌کرد. همانند سایر جوامع بشری، مراسم شکستن و سوزاندن اشیای گرانبها، اغلب به هدف ایجاد گذرگاهی مقدس یا ارتباط با جهانی ماورا انجام می‌شود. پس دفن کردن این [آثار باستانی] احتمالا تلاشی برای خروج این جامعه از بحران با راهنمایی یا کمک از قلمرو ماورا بوده است.
روان فلد، استاد باستان شناسی از زیرشاخه مردم شناسی دانشگاه هاروارد نیز با صحبت‌های ژو موافق است که تخریب آیینی برای افرادی که در این مکان ساکن بودند، به شدت مهم بوده است. فلد هم در کاوش‌های اخیر شرکت نداشت و به رسانه لایو ساینس گفته: «دوست دارم فکر کنم که این گودال‌ها منعکس‌کننده مراسمی تشریفاتی از تخریب گنجینه‌های گرانبها هستند. شاید با مراسمی عمومی از تخریب این آثار به رهبری پیشوایان اجتماعی، سیاسی یا معنوی در جامعه چین باستان طرف باشیم».
فلد در پایان اعلام کرد که محققان به زمان بیشتری نیاز دارند تا بتوانند به درک کاملی از اشیا درون چاله‌ها برسند، فرآیند نابودی این اشیا را بررسی و به روابط بین آن‌ها پی ببرند. رسانه لایو ساینس اخیرا با تیم باستان‌شناسی Sanxingdui تماس گرفت، اما گفته می‌شود، دانشمندان و باستان شناسان هنوز اجازه انجام مصاحبه را ندارند.