تصاویر این پتنت، یک گوشی با هشت حسگر لمسی جانبی را نشان می‌دهند که در اصل دکمه‌هایی مجازی برای فعال کردن قابلیت‌های مختلف، با فشار دادن یا کشیدن هستند. این پتنت چهار حسگر در سمت چپ و چهار حسگر در سمت راست را نشان می‌دهد. این حسگرها در صورت بسته بودن دستگاه (به‌اصطلاح، حالت حسگر تجمعی) با یکدیگر ترکیب شده و بسته به فرم دستگاه، عملکردهای مختلفی را ممکن می‌سازند.
به‌این‌ترتیب، کاربر می‌تواند برای بازکردن نرم‌افزار موردعلاقه‌ی خود، حسگری را لمس کند. زمانی‌که دستگاه در حالت بسته باشد، می‌توان دستیار گوگل را احضار کرد؛ یا به‌وسیله‌ی حسگرهای ترکیبی، دوربین سلفی را فعال کرد. در حقیقت، بنا به گزارش Let’s Go Digital، این حسگرهای لمسی، ۲۰ حرکت و عملکرد مختلف را فعال می‌کنند.
به‌نظر می‌رسد که این حسگرها عملکردهای میانبری شبیه به دیگر دستگاه‌ها دارند؛ مانند اچ‌تی‌سی و گوگل که از قابلیت حاشیه‌ی فعال (Active Edge) استفاده می‌کنند. در همین حال، بلک‌بری کلیدی تسهیل‌کننده دارد که می‌تواند هرگونه که کاربر بخواهد تنظیم شود. البته منتظریم تا ببینیم که موتورولا در صورت انتخاب این مسیر، چگونه نکات منفی آن را کاهش خواهد داد. از این گذشته، آخرین چیزی که کاربر می‌خواهد این است که وقتی دستگاه را در دست می‌گیرد حسگرهای آن گاه‌وبی‌گاه فعال شوند.
همچنین پتنت موتورولا احتمال استفاده از حسگر لمسی در کنار لولا را نشان می‌دهد که توانایی تشخیص حرکات به سمت بالا، پایین و کشیدن را دارد. نسبت به دیگر حسگرهای موجود در این پتنت، این حسگر در مکان نسبتا عجیبی قرار گرفته است. شایان‌ذکر است که این پتنت گوشی را با حسگر اثر انگشت درون صفحه‌نمایش نشان می‌دهد. در موتورولا ریزر که به‌تازگی معرفی شده، حسگر اثر انگشت روی چانه‌ی دستگاه قرار دارد؛ درحالی‌که در گوشی‌های تاشوی سامسونگ و هواوی این حسگرها روی پنل جانبی قرار دارند؛ بنابراین، حسگر اثر انگشت برای اولین‌بار درون صفحه‌نمایش یک موتورولا ریزر قرار خواهد گرفت.
همان‌طور که می‌دانید، این فقط یک پتنت است؛ بنابراین هیچ تضمینی وجود ندارد که این گوشی موتورولا، ریزر ۲، یا حتی نسخه‌ای تجاری باشد؛ اما ریزر جدید هم وقتی برای اولین‌بار اوت ۲۰۱۸ (مرداد ۱۳۹۷) شاهدش بودیم، تنها یک پتنت بود.