روزنامه شرق – سپهر خرمی: صعود پرسپولیس به فینال لیگ قهرمانان آسیا امضای یک پروفسور را پای خودش می‌بیند. سرمربی کرواتی که از زمان حضورش در باشگاه پرسپولیس توانسته این تیم را متحول کند و سرخ‌های تهرانی را به روزهای خوش گذشته بازگرداند. برانکو در این فصل با دست بسته و ساق‌های به‌شدت خسته کاری کرده که کمتر کسی انتظارش را داشت. او با منتقل‌کردن ذهنیت برنده به بازیکنان اندکی که دارد، می‌خواهد آخر فصل پرسپولیس را با شکوه هرچه تمام‌تر به پایان برساند.
جام جهانی ۲۰۰۶؛ پایان بی‌بازگشت!
سال ۲۰۰۶ تیم ملی ایران با کسب یک تساوی مقابل آنگولا و دو شکست مقابل مکزیک و پرتغال با یک امتیاز در گروه خود در جام جهانی مقام چهارم را کسب کرد و از گردونه رقابت‌ها حذف شد. برانکو به ایران برنگشت تا انتقادات فراوانی درباره بازنگشتن او مطرح شود. مالیات قرارداد سرمربی کروات ایران طبق عادت فدراسیون فوتبال برعهده سرمربی نبود (!) و فدراسیون فوتبال بعد از تعلیق و دوره انتقالی نیز مالیات او را پرداخت نکرد تا برانکو به‌همین‌دلیل نتواند به ایران سفر کند.
آغاز عصر برانکو با پرسپولیس بحران‌زده!
نژادفلاح که بعد از حمیدرضا سیاسی به‌عنوان سرپرست موفق پرسپولیس در لیگ چهاردهم انتخاب شده بود، تصمیم گرفت سرمربی بزرگی را جانشین حمید درخشان کند که سرخ‌پوشان با او روز‌به‌روز در جدول رده‌بندی لیگ برتر سقوط می‌کردند. مذاکرات اولیه با برانکو در ترکیه آغاز شد و خیلی زود سرمربی سابق تیم ملی ایران پاسخ مثبت را داد تا شرایط برای بازگشت فراهم شود. پرسپولیس پذیرفت مالیات برانکو را پرداخت کند و به‌همین‌دلیل ایوانکوویچ توانست وارد ایران شود و شش هفته پایانی لیگ برتر آن فصل روی نیمکت سرخ‌پوشان نشست. برانکو پرسپولیس را از رتبه ۱۲ تحویل گرفت و در پایان با رتبه هشتم تحویل داد. نکته مهم برای هواداران، پیروزی سرخ‌پوشان در هفته پایانی لیگ برتر مقابل استقلال تهران بود.
لیگ پانزدهم؛ «فوت کاپیتان» و دیگر هیچ…
پرسپولیس در لیگ پانزدهم فصل را با تساوی مقابل پدیده آغاز کرد و تا چندین هفته روند نتایج ضعیف ادامه داشت؛ تا‌جایی‌که زمزمه اخراج برانکو مطرح شده بود؛ اما پرسپولیس از لحاظ فنی آن‌قدر خوب بود که تماشاگران با وجود سقوط به رتبه شانزدهم بازهم دست از حمایت نکشیدند و بعد از فوت هادی نوروزی انگار ورق برگشت و سرخ‌پوشان با اتحادی مثال‌زدنی از قعر به صدر رسیدند و فقط به دلیل تفاضل گل کمتر، جام را به استقلال خوزستان تقدیم کردند!
لیگ شانزدهم؛ آغاز اقتدارگرایی سرخ‌ها!
شاگردان برانکو عزم خود را جزم کردند که این‌بار بدون هیچ حرف و حدیثی مقام قهرمانی را به دست بیاورند و در این فصل همه رکوردها را پرسپولیس شکست. سرخ‌پوشان این فصل با ۶۶ امتیاز قهرمان لیگ برتر شدند که با توجه به ۳۰تیمی‌بودن لیگ برتر، رکورد امتیازگیری تیم قهرمان نیز شکسته شد.
لیگ هفدهم؛ دبل قهرمانی!
برانکو که قهرمان‌شدن در لیگ برتر را یاد گرفته بود، با همان فرمول فصل قبل لیگ را آغاز کرد و تا پایان پیش رفت. «همان همیشگی» آمار گل‌های زده و خورده برانکو (با یکی، دو اختلاف) در مقایسه با فصل قبل باعث ثبت دبل قهرمانی شد. ۶۴ امتیاز از ۳۰ مسابقه و ۴۸ گل زده و ۱۵ گل خورده آمار درخشان پرسپولیس تحت هدایت برانکو بود.
لیگ هجدهم؛ «محرومیت» کلید‌واژه موفقیت سرخ‌ها
پرسپولیس در فصل جدید با وجود محرومیت از نقل‌و‌انتقالات و جداشدن پنج بازیکن اصلی این تیم باز هم با دو برد حساس مقابل پدیده مشهد و فولاد خوزستان کار را آغاز کرد؛ اما سه هفته پیاپی با تساوی مقابل استقلال خوزستان، نفت مسجد سلیمان و صنعت نفت آبادان صدر را از دست داد.
برانکو در این چهار فصل عادت کرده که جلوی نگرانی ممتد هواداران را بگیرد! با‌وجود‌این دو برد پیاپی مقابل نساجی مازندران و سپیدرود بازهم سرخ‌پوشان را جزء مدعیان قهرمانی قرار داد و تساوی بدون گل مقابل استقلال تهران نیز کسی را ناراحت نکرد.
ضمن اینکه برانکو و تیمش در جام حذفی هم تیم «نود ارومیه» را بردند و هنوز امید به قهرمانی‌شان در این لیگ هم دست‌نخورده باقی مانده است؛ اما در لیگ قهرمانان همه‌چیز برای پرسپولیس به شکلی حماسی پیش رفت. ابتدا با قرعه مقابل الدحیل کمتر کسی شانسی برای سرخ‌پوشان تصور می‌کرد. الدحیل دیدار رفت را با حساب یک بر صفر به برتری رسید؛ اما در تهران شاگردان برانکو با وجود اینکه در نیمه نخست بازهم با یک گل از حریف عقب بودند، در نیمه دوم با زدن سه گل به تیمی که ۴۲ مسابقه بدون شکست را پیش برده بود، «حماسه» را معنا کردند و به جمع چهار تیم پایانی لیگ قهرمانان آسیا صعود کردند.
تقابل با یاران ژاوی دیگر ترس و دلهره را بین بازیکنان از بین برده بود. دیدار رفت در قطر با دفاعی منطقی همراه شد و در دقیقه ۸۸ علی علیپور از سانتر کم‌نقص خلیل‌زاده نهایت بهره را برد تا از دروازه‌بان حریف یک پنالتی حساس بگیرد تا علاوه‌بر گل‌کردن این ضربه، دروازه‌بان اصلی حریف نیز با دریافت کارت زرد، دیدار برگشت را هم از دست بدهد.
مسابقه برگشت با اتمسفر عجیب هواداران پرسپولیس همراه شد. دقت پاس ژاوی، قدرت رهبری گابی در خط دفاع و شم گل‌زنی بونجاح هم نتوانست مانع از فینالیست‌شدن شاگردان برانکو در این رقابت‌ها شود و با کسب تساوی یک بر یک، پرسپولیس سومین تیم ایرانی شد که به فینال لیگ قهرمانان آسیا راه می‌یابد.