اختلال دیس تایمی چیست؟ + علت، علائم و راه های درمان

اختلال دیس تایمی چیست؟

علائم اختلال دیس تایمی

اصلی ترین نشانه اختلال دیس تایمی، خلق پایین یا غمزده است که در بیشتر روز‌ها اتفاق می‌افتاد و چندروز طول می‌کشد و این علائم حداقل به مدت دو سال تکرار می‌شوند. افراد مبتلا به اختلال دیس تایمی، اغلب حالت غم و افسردگی را در وصف حال خود شرح می‌دهند. علاوه بر افسردگی و خشم حداقل دو مورد از علائم زیر نیز مشاهده می‌شوند:

• کم خوابی یا پرخوابی
• انرژی کم و خستگی
• تمرکز پایین
• عزت نفس پایین
• کاهش اشتها یا پرخوری
• ناامیدی

علت ابتلا به دیس تایمی چیست؟

با اینکه علت دقیق ابتلا به این بیماری هنوز نامشخص است، اما اختلال افسردگی مزمن، ریشه در ترکیب عوامل ژنتیکی، بیوشیمیایی، محیطی و روانشناختی دارد. علاوه بر این، استرس مزمن و ضربه روحی نیز می‌تواند دیس تایمی را تحریک کند.
باور بر این است که استرس، توانایی فرد را در تنظیم حالات روحی و جلوگیری از عمیق شدن و تداوم غم، از بین می‌برد. شرایط اجتماعی، به ویژه انزوا و در دسترس نبودن حمایت اجتماعی، به پیشرفت دیس تایمی کمک می‌کند. این عوامل زمانی شدیدتر می‌شوند که فرد، خود در جایگاهی باشد که افرادی تحت حمایتش باشند. علاوه بر این، ضربه روحی، از دست دادن یک عزیز، رابطه‌ای دشوار یا هر وضعیت استرس‌زا ممکن است باعث بروز افسردگی مزمن شود و پس از آن علائم دیس تایمی هربار ممکن است با تحریکات خارجی یا بدون هیچ‌گونه محرکی نمود پیدا کنند. در میانسالی، ابتلا به دیس تایمی، بیشتر ناشی از بیماری‌های جسمی، کاهش شناخت، داغدیدگی و ناتوانی‌های فیزیکی است.

تحقیقات نشان می‌دهند که اختلالات مزمن مربوط به مغز هستند. فن‌آوری‌های تصویربردای مغزی، مثل ام. آر. آی، نشان داده اند که مغز افرادی که افسردگی مزمن دارند متفاوت از کسانی است که از افسردگی عمده رنج می‌برند. بخش‌هایی از مغز که مسئول تنظیم حالات، فکر کردن، خواب، اشتها و رفتارهاست در افراد مبتلا به دیس تایمی غیرعادی به نظر می‌رسند. علاوه بر این، به نظر می‌رسد انتقال دهنده‌های عصبی مهم مواد شیمیایی که سلول‌های مغز برای برقراری ارتباط از آن‌ها استفاده می‌کنند، خارج از تعادل هستند. اما این عکس‌برداری‌ها علت بروز این اشکالات را نشان نمی‌دهند.

درمان اختلال دیس تایمی

بسیاری از افراد مبتلا به دیس تایمی، درمان مورد نیازشان را دریافت نمی‌کنند. آن‌ها اغلب تنها پزشک خانوادگی خود را ملاقات می‌کنند که قادر به تشخیص چنین اختلالاتی نیست. بخشی از مشکل افراد مبتلا این است که آن‌ها بر این باورند که نشانه‌های بیماری‌شان، جزئی اجتناب ناپذیر از زندگی است. در افراد سالمند، زوال عقل، بی‌علاقگی یا کج خلقی می‌تواند شکل تغییر یافته‌ی دیس تایمی باشد.

پزشکان با پرسیدن سوال‌هایی مانند «اخیرا خلق و خویتان چگونه بوده است؟» شروع می‌کنند تا علائم افسردگی مزمن را بررسی کنند.
دیس تایمی نیز همچون افسردگی عمده با روش‌های درمانی‌های حمایتی که اطمینان، همدلی و ایجاد مهارت را برای بیمار فراهم می‌کنند، قابل درمان است. روان‌درمانی مانند فرآیند یادگیری که شامل تشکیل اتصالات جدید میان سلول‌های عصبی در مغز است، با تغییر روش عملکرد مغز کار می‌کند.

انواع روان‌درمانی برای تسکین علائم دیس تایمی