مجله دیجی کالا – یوسف اسفندیاری: مکانیزم طراحی کشویی گوشی‌ها بعد از تولد دوباره، کاربرد جدیدی پیدا کرده است. در ابتدا، این مکانیزم به شرکت‌ها اجازه می‌داد که اندازه گوشی‌ها را کوچک‌تر کنند و مانع ضربه‌های ناخواسته به کیبورد گوشی می‌شد. اما حالا، گوشی‌ها دیگر از کیبوردهای فیزیکی استفاده نمی‌کنند و طراحی کشویی برای مخفی کردن دوربین سلفی و افزایش نسبت نمایشگر به بدنه مورد استفاده قرار می‌گیرد.
دوران اوج این نوع طراحی، بین سال‌های ۲۰۰۷ تا ۲۰۰۹ بود. در سال ۲۰۰۹، ۱۰۹ گوشی کشویی مختلف روانه‌ی بازار شد. با این حال، با نگاه به نمودار زیر، می‌توانید ببینید که این محبوبیت خیلی زود فروکش کرد.
طراحی کشویی
در رابطه با دوران اوج و مرگ زودرس این نوع مکانیزم، باید به معرفی آیفون در سال ۲۰۰۷ اشاره کنیم. با معرفی این گوشی، اپل دنیا را متقاعد کرد که دوران کیبوردهای فیزیکی به سر رسیده و حالا وقت بهره‌گیری از نمایشگرهای لمسی است. در سال ۲۰۰۸، گوشی‌های اندرویدی هم توانستند مرگ سیستم‌عامل سیمبین را رقم بزنند.
البته باید خاطرنشان کنیم که در ابتدا برخی از گوشی‌های اندرویدی هم از طراحی کشویی بهره می‌بردند که از بین آن‌ها می‌توانیم به نخستین گوشی مبتنی بر اندروید یعنی HTC Dream اشاره کنیم. با این حال، به لطف پیشرفت‌های به دست آمده در فناوری نمایشگرهای لمسی، کاربران خیلی زود استفاده از کیبوردهای مجازی را به بهره‌گیری از کیبوردهای فیزیکی ترجیح دادند.
آخرین گوشی مجهز به کیبورد فیزیکی که از طراحی کشویی بهره می‌برد، بلک‌بری Priv بود که در سال ۲۰۱۵ عرضه شد. سپس تا چند سال خبری از این نوع طراحی نبود تا اینکه در سال ۲۰۱۸ چهار گوشی مبتنی بر مکانیزم کشویی معرفی شد. البته در بین این گوشی‌ها، اوپو Find X اندکی متفاوت است زیرا با بهره‌گیری از یک موتور، حرکت این بخش از گوشی را به‌صورت خودکار انجام می‌دهد و نیازی به کمک گرفتن از دست کاربر ندارد.
اما در هر صورت اوپو Find X هم در بین گوشی‌های مجهز به طراحی کشویی قرار می‌گیرد، زیرا همه‌ی آن‌ها برای یک هدف مشترک از این مکانیزم استفاده کرده‌اند؛ و آن چیزی نیست جز مخفی کردن دوربین سلفی برای حذف بریدگی نمایشگر. اگر در این زمینه سخت‌گیری زیادی به خرج ندهیم، به‌نوعی می‌توانیم گوشی ویوو NEX را در همین دسته قرار دهیم که آن هم برای حذف بریدگی نمایشگر، از دوربین متحرک استفاده کرده ولی از لحاظ جزئیات، سنخیت چندانی با این گوشی‌ها ندارد.
در نمودار مربوطه، ما آمار مربوط به گوشی‌های تاشو را هم لحاظ کرده‌ایم. طی سال‌های ۲۰۰۳ تا ۲۰۰۵ این نوع گوشی‌های محبوبیت بسیار زیادی داشتند و معروف‌ترین آن‌ها گوشی‌های RAZR موتورولا بود. این نمودار به خوبی نشان می‌دهد که با ظهور گوشی‌های کشویی، گوشی‌های تاشو به حاشیه رانده شدند و چند سال بعد، نمایشگرهای لمسی همین اتفاق را برای گوشی‌های کشویی رقم زدند.
اما حالا گوشی‌های کشویی بار دیگر متولد شده‌اند. ولی آیا این یک روند ماندگار است؟ اعتراضات مربوط به بریدگی نمایشگر آن‌قدر زیاد بود که برخی از شرکت‌های سازنده برای حذف آن، به راه‌حل‌هایی مانند طراحی کشویی و دوربین پریسکوپی-علی‌رغم هزینه‌ی بالا و پیچیدگی زیاد-روی آوردند. با این حال، به نظر می‌رسد بیشتر کاربران (یا حداقل بیشتر شرکت‌های سازنده) دیگر مشکل چندانی با بریدگی نمایشگر قطره‌ای شکل و نمایشگرهای حفره‌دار ندارند.
در هر صورت باید ببینیم که در سال ۲۰۱۹ روند تولید گوشی‌های مبتنی بر طراحی کشویی متوقف می‌شود یا همچنان به حیات خود ادامه می‌دهند. در ضمن نباید توسعه گوشی‌های تاشو را فراموش کنیم که به نوعی یادآور گوشی‌های تاشو قدیمی هستند ولی در شکل و شمایل کاملاً جدیدی متولد خواهند شد.