چطور دعوای بین کودکان را کنترل کنیم؟

راگامگ – ترجمه از صدف حقیقت: دعوای بین کودکان یک اتفاق مرسوم است چرا که این احساس در هر انسانی تجربه می‌شود. اغلب کودکان دعوا کردن را از سن دو سالگی شروع کرده و آن را تا بلوغ ادامه می‌دهند.

آن‌ها دعوا می‌کنند تا با توجه به موقعیت احساسی که در آن قرار گرفته اند، با کودکان هم سن و سال یا بزرگتر از خود مقابله کنند. شاید دعوا کردن به دلیل فعال بودن غریزه بقا هم اتفاق بیفتد. یکی دیگر از دلایل دعوا کردن کودکان با همبازی‌های کوچکتر از خود این است که بر آن‌ها تسلط داشته باشند یا خواسته و اراده خود را به آن‌ها تحمیل کنند. نقش والدین در رابطه با دعوای کودکان اساسی و مهم است. کودکان در برابر مشکلات نکات مختلفی مانند احترام و یکدلی با دیگران، دانستن حد و مرز و مهمتر از همه کنترل کردن خود را می‌آموزند. در ادامه مطلب متوجه می‌شوید که چگونه می‌تواندعوای کودکان را کنترل کرد.

زمانی که کودکان در سن پایین با هم دعوا می‌کنند، ممکن است یکدیگر را گاز بگیرند، مو‌های هم را بکشند، یکدیگر را هل بدهند، به هم توهین کنند یا به دیگری مشت بزنند. با بالا رفتن سن، می‌توانند به صورت فیزیکی به دیگران حمله کرده و یا قلدری کنند. نوجوانان حتی ممکن است خشن‌تر وارد عمل شوند. در حین بلوغ، نوجوانان تمایل دارند از مرز‌ها فراتر بروند و محدودیت‌های خود را بشکنند. بهترین اقدامی که می‌توان برای مقابله با دعوای کودکان انجام داد، این است که به او بیاموزید چگونه می‌تواندبه بهترین شکل با درگیری کنار بیاید.

۱- قدرت کلمات را به او نشان دهید

شما باید قدرت کلمات در برابر خشونت رابه فرزند خود بیاموزید. کودکان باید بدانند بهتر است ابتدا با فردی که دچار اختلاف نظر شده اند، صحبت کنند. آن‌ها باید تلاش کنند به جای متوسل شدن به خشونت، برای حل کردن مشکلات، منطقی باشند. روشن است که اگر می‌خواهید به فرزند خود یاد بدهید که خشونت جواب درستی نیست، خودتان هم نباید با او با خشونت رفتار کنید؛ بنابراین نباید کودک خود را با خشونت و تهاجم تنبیه کنید.

۲- برای فرزند خود نمونه باشید

همه انسان‌ها زمانی که بسیار آزرده می‌شوند، به مقابله کردن با دیگران روی می‌آورند. نکته مهمی که در این میان پیش می‌آید این است که چگونه خود را کنترل کرده و آزردگی و رنجش‌ها را مدیریت کنید. کودکان انعکاسی از فضایی هستند که در آن بزرگ شده اند. پس واکنش آن‌ها بستگی به آموزش احساساتی دارد که شما به آن‌ها تزریق کرده اید.

اگر شما یک پدر و مادر عصبانی هستید که به دیگران حمله یا به آن‌ها توهین می‌کند، ناسزا می‌گوید یا وسیله‌ای را به سمت دیوار پرتاب می‌کند، پس نمی‌توانید از فرزند خود بخواهید که رفتار متفاوتی داشته باشد. خود شما به عنوان یک فرد نمونه بیشتر از نصیحت و پیشنهاداتی که به فرزند خود می‌دهید، بر او تاثیر می‌گذارید.

۳- به جای مبارزه با کودکان، خرد و آرامش را ترویج کنید

همانطور که گفته شد، کودکان کنترل احساسات خود را درون خانه یاد می‌گیرند. شما باید به فرزند خود بیاموزید که در زمان روبرو شدن با موقعیتی که می‌تواند درگیری یا ناراحتی به وجود بیاورد، عاقلانه عمل کند. به کودک خود یادآوری کنید که نباید به صورت غریزی و غیر منطقی با دیگران برخورد کرد. به او آموزش دهید که احساسات خود را شناسایی کرده و بداند خصوصا در شرایط وخیم، چگونه می‌توان برای احساسات حد و مرز تعیین کرد.

۴- به کودکان یادآوری کنید که دنیا همیشه بر وفق مراد نیست

کودکان باید یاد بگیرند که همیشه حق با آن‌ها نیست و دنیا همیشه بر وفق مرادشان نخواهد بود. والدین موظفند فرزندان خود را متوجه کنند که آن‌ها بخشی از اجتماع و بشریت هستند، علایق و خواسته‌های متفاوتی با یکدیگر دارند و هر فردی به نوبه خود لایق احترام است.

کودکان باید بدانند هر حرفی که می‌زنند یا هر کاری که انجام می‌دهند، همیشه اولویت و خواسته دیگران نیست و نباید به خاطر خواسته خود برای دیگران دردسر ایجاد کنند یا باعث تحریک آن‌ها بشوند. احترامی که کودک برای افراد دیگر قائل می‌شود، باعث می‌شوددر رابطه با درگیری و رفتار تهاجمی با دیگریتجدید نظر کند.

۵- به آن‌ها بیاموزید که عواقب را ارزیابی کنند

بسیار مهم است که به فرزند خود بیاموزید تا عواقب رفتار خشونت آمیز مانند طرد شدن، ناراحت کردن دیگران، تهمت، ناسزا و … را ببیند. فرقی نمی‌کند سن فرزندتان چقدر است، اجازه دهید آسیبی که به او به وجود می‌آید را بشناسد. با در این صورتبه تدریج یاد می‌گیرد که بهترین روش برای مقابله با شرایط دعوا و درگیری چیست.

۶- به کودکان بیاموزید روابط اهمیت دارند

شاید تصور کنید که این صحبت به یک کلیشه تبدیل شده، ولی رابطه بین والدین و کودک بسیار تاثیرگذار است و به کودک شما این امکان را میدهد که مفاهیم بسیاری را درمورد حل درگیری و کشمکش درک کند. با فرزند خود صحبت کنید، به حرف‌های او گوش دهید و سوالات مهمی در مورد زندگی روزمره از او بپرسید. با این روند او را بهتر می‌شناسید و می‌توانید با روش بهتری راهنمایی اش کنید تا به خوبی با درگیری روبرو شود.

نقش والدین راهنمایی فرزندان است

این حقیقت را بدانید: شما تنها کسی هستید که باید فرمان برداری و حد و مرز‌های احترام گذاشتن را به کودک خود تحمیل کنید. اگر لازم است کودک خود را تنبیه کنید، این کار را با قاطعیت انجام دهید، ولی به هیچ وجه خشن و با تهاجم رفتار نکنید. اگر فرزند شما همیشه برای دیگران دردسر ایجاد می‌کند یا باعث ناراحتی آن‌ها می‌شود، ذهنیت خود را تغییر ندهید و تسلیم نشوید. اگر در برابر خشونت انعطاف داشته باشید، فرزندتان در حالی رشد می‌کند که باور دارد باید همیشه به خشونت متوسل شد.

کودکان و افراد کم سن و سال رفتار‌های فیزیکی مخصوص به خود را دارند. دعوا و کشمکش بین کودکان و خواهر و برادر‌ها یک مسئله رایج و عادی است. وظیفه شما به عنوان پدر و مادراین است که مناسبترین راه برای مقابله با مشکلات را بر اساس سن او، نشانش دهید. به غریزه خود اعتماد کنید و به فرزند خود بیاموزید که چگونه احساساتش را مدیریت کند. در این صورت با بزرگ شدن به فردی دوست داشتنی، عاقل، منطقی و شاد تبدیل می‌شود.

منبع: steptohealth