ختنه وحشتناک دختران جوان در عراق
ماجرای تلخ و دردناک ختنه دختران در برخی از کشورها هنوز هم ادامه دارد. با اینکه در قرن ۲۱ میباشیم در برخی نقاط دنیا هنوز رسم و رسومات عجیب و سختگیرانه ای برای دختران و زنان اجرا میشود.
به گزارش راگامگ شیلان دختر ۷ ساله خجالتی کرد در خانه همسایه اش دنبال مهمانی می گشت که مادرش وعده داده بود ، اما در آنجا جشنی نبود ، شیرینی و مهمانی نبود ، تنها درد بود و وحشت ، و خاطره ای تلخ که روحش را تا ابد عذاب خواهد داد.
برای دختران کرد مخصوصا در شمال عراق یک درد باستانی و قدیمی که مردم فکر می کنند وابسته به عقاید مذهبی است کابوس کودکی آنان است.
ختنه دختران در کشور های آفریقایی و شرق آسیا رسمی است که بسیار رواج دارد اما در شمال عراق ؟! هیچ کس نمیداند چگونه این رسم به این نقطه از جهان راه یافته است . انچه بر زنان کرد عراق می گذرد بیشتر کابوس است تا نشانه ای از پاکی و عفت!!
شیلان تنها هفت سال سن دارد در یک اتاق دربسته با یک تیغ ژیلت ختنه شد! او ختنه شد در حالی که صدای جیغش تمام محله را پر کرده بود و درد صورت معصوم و کودکانه اش را در بر گرفته بود.در منطقه شمال عراق ۶۰ درصد زنان ختنه می‌شوند و پارلمان نیز برای پایان دادن به این سنت رغبتی ندارد.
و جالب آن که رهبران کرد عراق نیز در عمل مخالفتی با این عمل ندارند.شیلان انور عمر دخترک هفت ساله کرد در حالی که لبخند تمام صورتش را پر کرده است به امید دیدن میهمانی ای که مادرش به او وعده داده بود به خانه همسایه میرود.
او وقتی وارد خانه همسایه شد از مهمانها و جشن خبری نبود دخترک گیج به نظر می‌رسید و وقتی مادرش با تحکم گفت که زیرشلوارىاش را در بیاورد. شیلان شروع به ناله کرد دخترک از ترس بدنش می لرزید . مادرش او را به روی زمین خواباند و با کمک زنهای دیگر به زور پاهایش را از هم باز کرد.
شیلان تلاش می کرد پاهایش را ببندد یک زن که وظیفه ختنه کردن را برعهده داشت با یک تیغ ژیلت فولادی ضدزنگ در مقابلش ظاهر شد او تیغ را بالا برد و با صدای بلند گفت : «این کار را برای خدا انجام می‌دهم.!» و صدای فریاد شیلان تا انتهای محله شنیده شد.
بعد از پایان کار، در حالی که شیلان گریه کنان در آغوش مادش بود و به سوی خانه شان برده می شد ، مادرش با رضایت خاطر می خندد . مادر شیلان نمیداند که واقعا چرا دختران کرد ختنه می شوند او فکر می کند که این فرمان خداست و باید امر خدا را اطاعت کرد.
پیرزنی ۹۱ ساله از ساکن کرد عراق می گوید : «از دست زنی که سنت نشده است غذا نمی خورم!»پاکشان زنگنه رئیس کمیسیون زنان پارلمان کردستان عراق از مبارزه برای ممنوعیت ختنه زنان در شمال عراق و درخواست ۱۰ سال حبس برای عاملان این کار خبر می‌دهد.
ختنه وحشتناک دختران جوان برای اجرای رسم های عجیب
مجازاتی که بیشتر به یک خواب و خیال شبیه است تا واقعیت ، زیرا این طرح پارلمان، یک سال است که دارد خاک می خورد. چون رهبران کرد اعتقاد دارند مجلس و مسئولین حکومت نباید درگیر چنین مسائل کوچکی ! شوند
دخترانی همچون شیلان میگوید: ” اگر آنان می خواهند از دستان من غذا نخورند هرگز نخورند ، کاش این همه ی ی درد را هیچ وقت نمی کشیدم!
یک روشنفکر ! می گوید : ما نمی‌دانیم چرا این کار را انجام می دهیم اما هرگز این کار را متوقف نخواهیم کرد براى اینکه اسلام و پیرترهایمان آن را لازم میدانند.
کردستان تنها بخش شناخته شده در عراق « و یکى از معدود مکان‌هاى جهان» است که ختنه زنان به طور گسترده انجام میشود . بیشتر از ۶۰ درصد زن‌ها در مناطق کرد نشین شمال عراق ختنه شده اند ، بر طبق یک مطالعه در یکی از مناطق کرد نشین شمال عراق ، حداقل ۹۵ درصد زنان ختنه شده اند گروه‌های حامی حقوق بشر این کار را نابودی روح زنان می دانند.
این عمل خشونت بر ضد زن‌ها است ولی متاسفانه مردمی که این عمل را انجام میدهند آن را به اسلام نسبت میدهند در حالی‌که روشنفکران با این عقیده مخالف هستند زیرا این عمل در بین شیعیان جهان رواج ندارد و قشر عظیمی از اهل سنت این عمل را انجام نمیدهند.
غیر واقعی بودن این ادعا زمانی ثابت می شود که آن را با ختنه پسران مقایسه کنیم ، عملی که اکنون فواید آن برای سلامت و پیشگیری از عفونت ثابت شده است.
انچه مهم است این است که این عمل تصفیه معنوى برای زن‌ها نیست و جامعه های مرد سالارانه و سخت گیر بر آن تاکید دارند . براستی چه زمانی مادرو پدر شیلان خواهند فهمید که او تصفیه روحی نشده است بلکه آزار روانی دیده است؟
دختران شجاعی که در برابر ختنه مقاومت کردند
هفدهم بهمن مصادف با ششم فوریه، روزی برای منع ناقص‌سازی جنسی زنان در نظر گرفته شده. قطع عضو جنسی، مثله‌سازی، ناقص‌سازی یا همان ختنه زنان (FGM)، شاید کمتر شنیده شده باشد و ممکن است به نظر برسد که در دنیای جدید، دیگر خبری از آن نیست، اما واقعیت این است که هنوز هم در کشورهای زیادی این کار انجام میشود؛ با باورهای عرفی و مذهبی.
به گزارش راگامگ ایران هم از این باورها مستثنی نیست و با وجود این که عده زیادی در مناطق جنوب و غرب کشورمان، برای بازدارندگی از این عمل علیه زنان مبارزه و آگاهی‌رسانی می‌کنند، اما هنوز هم تا رسیدن به عدد صفر، راه درازی در پیش است. همانطور که رایحه مظفریان، یکی از فعالان مبارزه با ختنه زنان، در گفتگو با خبرآنلاین تاکید می‌کند: با تمام تلاش‌های فعالان مدنی، به قانونی برای مبارزه با آن احتیاج داریم، لازم است ناقص‌سازی جنسی زنان از نظر قانونی ممنوع شود چون حتی یک قربانی هم زیاد است.
اما ختنه زنانه، به عنوان عملی که نقض حقوق زنان است، همچنان قربانی می‌گیرد و در پیام امروز دبیر کل سازمان ملل متحد هم اشاره شد که بیش از ۲۰۰ میلیون زن و دختر در قید حیات، ختنه زنانه را در ۳۰ کشور جهان درسراسر سه قاره تجربه کرده‌اند.
آنتونیو گوترز در پیامش تاکید کرده: در صورت عدم اقدام سریع و هماهنگ، بیش از ۶۸ میلیون دختر دیگر تا ۲۰۳۰ در معرض این اقدام زیان‌آور قرار خواهند گرفت. با مشارکت سیاسی قوی، در چند کشور شاهد موفقیت هستیم اما این پیشرفت با توجه به رشد جمعیت کافی نیست و در صورت عدم اقدام ما، تعداد موارد افزایش خواهد یافت. توسعه پایدار نمی‌تواند بدون احترام کامل به حقوق بشر زنان و دختران محقق شود و هدف پنجم توسعه پایدار، با تمرکز بر برابری جنسیتی، خواستار حذف ختنه زنانه تا ۲۰۳۰ است.
برای پایان دادن به این مثله جنسی، دختران زیادی منتظر دیگران نمانده‌اند، خودشان دست به کار شده‌اند و در مقابل این اقدام مقاومت کرده و می‌کنند؛ دخترانی کم سن و سال با شجاعتی مثال‌زدنی.
ختنه دختران جوان
سوفیا یکی از این دختران است که هم ناقص‌سازی جنسی و هم ازدواج زودهنگام را در اتیوپی تجربه کرده است. او که حالا ۱۸ سال دارد و برای مبارزه علیه ختنه زنان فعالیت می‌کند، میگوید من یک مثال زنده و شاهد عینی از چنین اتفاق وحشتناکی هستم که باید متوقف شود.
شارلین ۱۷ ساله هم یکی دیگر از دخترانی است که در کنیا در معرض مثله جنسی و ازدواج ناخواسته قرار گرفته است: «گفتم نه و از خانه فرار کردم.» او در مدرسه پناه گرفت و حالا یک فعال حمایت از حقوق کودکان است.
انیسه، پناهنده‌ای از سوریه در کشور مصر هم یکی از فعالان مبارزه علیه ختنه زنان است: «ناقص‌سازی جنسی زنان به طور سنتی در سوریه اجرا نمی‌شود، اما برخی پناهندگان این عمل را در مصر، که در آن گسترده است، پذیرفته‌اند و باید برای پایان دادن به آن تلاش کنیم».
فاطوما هم دختر ۱۸ سالهای است که در اتیوپی برای ریشه‌کن کردن ختنه زنان تلاش می‌کند: «باید به خانواده‌ها آموزش داد تا با عواقب این کار آشنا شوند. من با خانواده و دیگر اعضای جامعه درباره علت و اثرات ختنه زنان حرف می‌زنم تا این کار هر روز کمتر و کمتر شود.»
تابیتا، دختر خوش‌شانسی است که در کنیا، مورد حمایت خانواده‌اش قرار گرفته و از ختنه مصون مانده. با این حال، با واکنش‌های ناخوشایندی از جامعه و اطرافیانش مواجه و در نهایت برای حفظ امنتیش، به یک مرکز نجات فرستاده شد. او که حالا ۱۵ سال دارد، یکی از فعالان مبارزه با ختنه زنان است.
فاطمه ۱۳ سال دارد و در مصر زندگی می‌کند. او با وجود سن کم، موفق شده دیگران را مجاب کند که دخترانشان را ختنه نکنند: «این کار زندگی زنان را تباه می‌کند، توانستم خواهرم را متقاعد کنم که این کار را در حق دخترانش انجام ندهد و از این بابت خوشحالم.»
این دختران شجاع، به تغییر امیدوارند، به این که سرنوشت نویسنده کتاب «گل صحرا»*، دیگر تکرار نشود، به این که ششم فوریه سال دیگر و سالهای دیگر، روزی نه برای مبارزه علیه نقص عضو جنسی زنان، بلکه روزی برای جشن گرفتن پایان ختنه زنان باشد.
امیدواریم هیچ کجای دنیا شاهد چنین رفتاری در حق زنان نباشیم.