گرمایش زمین اثر خود را روی کوه اورست نیز گذاشته و با ذوب‌شدن یخچال‌ها و برف‌ها، اجساد کوهنوردان در نقاط مختلف این کوه پیدا می‌شود.
متصدیان سفر درباره‌ی تعداد اجساد کوهنوردان یافت‌شده دراثر ذوب‌شدن یخچال‌های کوه اورست نگران شده‌اند. از زمان اولین تلاش کوهنوردان برای صعود به قله‌ی این کوه، تقریبا حدود ۳۰۰ کوهنورد جان خود را از دست داده و دوسوم این اجساد تاکنون زیر برف و یخ مدفون مانده‌اند. اجسادی که در سمت چینی کوه قرار داشتند، با شروع فصل بهار و کوهنوردی به پایین منتقل شدند. جالب است بدانید بیش از ۴,۸۰۰ کوهنورد تاکنون به بلندترین کوه روی زمین صعود کرده‌اند. آنگ تی‌شرینگ شرپا، رئیس سابق انجمن کوهنوردی نپال می‌گوید:
باتوجه‌به گرمایش زمین، صفحات یخ و یخچال‌ها باسرعت درحال‌آب‌شدن هستند و اجساد کوهنوردانی که همه‌ی این سال‌ها زیر برف‌ها مدفون مانده بود، اکنون به‌راحتی دیده می‌شوند. ما اجساد تعدادی از کوهنوردانی که طی چند سال اخیر جان خود را از دست داده بودند، به پایین منتقل کردیم؛ اما اجساد قدیمی‌تر که زیر برف و یخ مدفون بودند، دراثر ذوب‌شدن برف‌ها و یخچال‌ها پیدا می‌شوند.
یکی از افسران دولتی که به‌عنوان افسر ارتباطی در اورست مشغول‌به‌کار بوده، می‌گوید:
شخصا در سال‌های اخیر، ۱۰ جسد را در نقاط مختلف اورست پیدا کرده‌ام و با این روند واضح است که هرروز تعداد بیشتری از این اجساد پیدا می‌شوند.
مدیران انجمن اپراتورهای سفر نپال اعلام کرده‌اند آن‌ها همه‌ی طناب‌های مربوط‌به کمپ‌های بالاتر اورست و کوه لوتسه را در همین فصل کوهنوردی پایین آورده‌اند؛ اما انتقال اجساد به پایین به این سادگی نیست. آن‌ها به قانون کشور نپال اشاره می‌کنند که طبق آن، برای انتقال اجساد به حضور آژانس‌های دولتی نیاز است و همین موضوع را دشوارتر می‌کند. دامبر پاراجولی، رئیس این انجمن می‌گوید:
موضوع اجساد باید به اولویت دولت و صنعت کوهنوردی تبدیل شود. اگر انتقال اجساد در بخش تبت اورست امکان‌پذیر است؛ پس ما نیز می‌توانیم همین کار را در نپال انجام دهیم.
در سال ۲۰۱۷، دست یکی از کوهنوردان مرده در محوطه‌ی بالای کمپ یک از برف بیرون زده بود و متصدیان سفر کوهنوردان حرفه‌ای گروه شرپا را برای انتقال جسد اعزام کردند. در همین سال، جسد دیگری در سطح یخچال خومبو دیده شد. طبق نظر کوهنوردان، اکثر اجسادی که طی سال‌های اخیر پیدا شده‌اند، مربوط‌به این یخچال بوده‌اند که به آبشار یخی خومبو نیز معروف است. کمپ چهار یا گردنه‌ی جنوبی (South Col) یکی دیگر از مناطقی است که اجساد کوهنوردان در آنجا پیدا شده و محوطه‌ای تقریبا مسطحی دارد. یکی از مقام‌های سازمانی غیردولتی فعال در این منطقه می‌گوید:
دست‌وپای اجساد طی چند سال گذشته، در کمپ اصلی پدیدار شده است. ما متوجه شده‌ایم سطح یخ در کمپ اصلی و اطراف آن نازک شده و دلیل پیداشدن اجساد هم همین موضوع است.
چندین پژوهش نشان می‌دهند یخچال‌های منطقه‌ی اورست و اکثر بخش‌های هیمالیا به‌سرعت درحال ذوب و نازک شدن هستند. طبق پژوهشی در سال ۲۰۱۵، حوضچه‌های یخچال خومبو (منطقه‌ای که کوهنوردان برای صعود به قله باید از آن عبور کنند)، درحال گسترده‌ترشدن و اتصال به‌هم هستند که دلیل آن به تسریع در ذوب یخچال‌ها برمی‌گردد. در سال ۲۰۱۶ پس از آنکه آب دریاچه‌ی ایمجا در نزدیکی کوه اورست به‌‌دلیل ذوب سریع یخچال‌ها به سطح بسیار خطرناکی رسید، ارتش نپال آب دریاچه را کشید.
مقاله‌های مرتبط
سال گذشته، تیم دیگری از پژوهشگران ازجمله اعضای دانشگاه‌های لیدز و ابریستویت در انگلستان با سوراخ‌کردن یخچال خومبو دریافتند دمای آن از دمای موردانتظار گرم‌تر است. حداقل دمای این یخ منفی ۳.۳ سانتی‌گراد ثبت شد و حتی سردترین دمای یخ دو درجه‌ی سانتی‌گراد گرم‌تر از میانگین سالانه‌ی دمای هوا بود. با وجود سرعت زیاد ذوب‌شدن یخچال‌ها، همه‌ی اجساد از زیر یخ‌ها بیرون نزده‌اند. کوهنوردان می‌گویند برخی از اجساد نیز به‌‌دلیل حرکت یخچال خومبو پدیدار شده‌اند. تی‌شرینگ پاندی، معاون انجمن راهنمای ملی کوه نپال می‌گوید:
دراثر حرکت یخچال خومبو، هرازچند گاهی شاهد پیداشدن اجساد مردگان هستیم؛ هرچند اکثر کوهنوردان ازنظر ذهنی آماده‌ی برخورد با چنین صحنه‌هایی هستند.
برخی از اجساد مردگان که در بخش‌های بالاتر کوه اورست قرار دارند، به‌عنوان نقطه‌ی مرجع برای کوهنوران به‌حساب می‌آیند. «چکمه‌های سبز» نام مشهورترین جسد قله‌ی اورست است که به کوهنوردی هندی تعلق داشت. جسد این کوهنورد در سال ۱۹۹۶ از زیر برف و یخ نزدیک به قله پدیدار شد و چون چکمه‌های سبز رنگی به پا داشت، این لقب را گرفت. پیداکردن و انتقال اجساد از کمپ‌های بالاتر پرهزینه و دشوار است؛ به‌طوری‌که متخصصان می‌گویند انتقال اجساد به پایین کوه بین ۴۰,۰۰۰ تا ۸۰,۰۰۰ دلار هزینه برمی‌دارد. آنگ تی‌شرینگ شرپا، رئیس سابق انجمن کوهنوری نپال، می‌گوید:
یکی از دشوارترین مأموریت‌های ما برای پیداکردن جسد کوهنوردان به جسدی مربوط بود که در ارتفاع ۸,۷۰۰ متری و نزدیک به قله قرار داشت. جنازه‌ی او کاملا یخ‌زده بود و ۱۵۰ کیلوگرم وزن داشت. علاوه‌براین مجبور بودیم آن را از محل بسیار دشواری به پایین منتقل کنیم.
کارشناسان بر این باورند تصمیم‌گیری درباره‌ی اجساد کوهنوردان در اورست، مسئله‌ای بسیار شخصی است. آلن آرنت از کوهنوردان برجسته می‌گوید:
اکثر کوهنوردان ترجیح می‌دهند اگر در کوه بمیرند، جنازه‌شان همان‌جا باقی بماند. بنابراین، انتقال اجساد به پایین بی‌احترامی به خواست کوهنورد تلقی می‌شود. البته فقط اجسادی که در مسیر کوهنوردی هستند یا خانواده‌ی آن‌ها چنین درخواستی داشته باشند، پیدا و به پایین آورده می‌شوند.