این دستگاه عملکردی مشابه یک روتر وای فای دارد که به دیوار نصب می‌شود. دستگاه Emerald با ارسال سیگنال‌های بی سیم، بازخورد آن‌ها را از سمت بیماران دریافت می‌کند. در گام بعدی، سیستم به کمک هوش مصنوعی سیگنال‌های دریافتی را تحلیل کرده و می‌توان نرخ تنفس، الگو‌های خواب و تحرکات بیماران را تشخیص داده و پایش کند.
سیستم Emerald به اندازه‌ای حساس است که می‌توان تحرکات قفسه سینه (شبیه‌ساز تنفس) را میان افراد مختلف تشخیص دهد. در نهایت این سیستم مشکلات تنفسی بیماران را شناسایی کرده و به صورت بی سیم و از راه دور برای دکتر ناظر ارسال می‌کند. این گروه از محققان، برای تست سیستم Emerald، آن را در یکی از محیط‌های آزمایشگاه و برای نظارت بر یک بیمار کووید-۱۹ نصب کردند.
با طی شدن مراحل ریکاوری بیمار، سیستم Emerald توانست تشخیص دهد که نرخ تنفس بیمار از ۲۳ بار بر ثانیه به ۱۸ بار کاهش داشته (افراد با مشکلات تنفسی، تلاش بیشتری برای نفس کشیدن انجام می‌دهند و در نتیجه در یک دقیقه تعداد بیشتری تنفس دارد). علاوه بر این، پزشک ناظر به کمک این سیستم متوجه شد الگو‌های خواب به همراه سرعت حرکت وی در خانه نیز بیشتر شده است.
محقق ارشد این پروژه می‌گوید:
«با توجه به داده‌های مهم و کاربردی که سیستم Emerald بدون هیچ برخورد فیزیکی تولید کرده، می‌توان ریسک مبتلا شدن پزشکان به ویروس را کاهش داد.»
با توجه به افزایش تعداد بیماران، به نظر می‌رسد سیستم Emerald و سیستم‌های مشابه بتوانند از کادر درمانی محافظت کرده و از آلوده شدن آن‌ها به ویروس کرونا جلوگیری کنند. البته محققین MIT می‌گویند که می‌توان از این سیستم برای پایش وضعیت استرس، اضطراب و کم خوابی نیز بهره برد. در نهایت این تلاش‌ها منجر به استفاده از روش‌های نظارت پزشکی از راه دور خواهد شد.