این مراسم معنوی از ساعت 19.30 پنجشنبه در صحن اصلی حرم عبدالعظیم (ع) با تلاوت آیات کلام الله مجید آغاز شد و در ادامه با آئین جمع خوانی خادمین آستان مقدس و مرثیه سرائی مداحان اهل بیت عصمت و طهارت (ع) ادامه یافت و پس از آن پرچم گنبد مطهر حضرت سیدالکریم(ع) تعویض شد و به مناسبت شب وفات این محدث عظیم الشان به رنگ مشکی درآمد.
پرچم گنبد حرم مطهر حضرت عبدالعظیم الحسنی (ع) به صورت رسمی چهار بار در آغاز ماه محرم، ایام فاطمیه، شهادت حضرت امیرالمومنین (ع) و وفات حضرت سیدالکریم (ع) به رنگ مشکی در می آید.
حضرت عبدالعظیم (ع) فرزند عبدالله بن علی، از نوادگان حضرت امام حسن مجتبی(ع) است و نسبش با چهار واسطه به آن حضرت می رسد.
ایشان در چهارم ربیع الثانی سال 173 هجری قمری در شهر مقدّس مدینه دیده به جهان گشود و در طول عمر با برکت خود با چهار امام معصوم یعنی امام موسی کاظم(ع)، امام رضا(ع)، امام محمّدتقی(ع) و امام علیّ النّقی(ع) مقارن بود و احادیث فراوانی از آنان روایت کرده است.
حضرت عبدالعظیم (ع) میان شیعیان شهرری بسیار ارجمند بود و پاسخگویی به مسایل شرعی و حلّ مشکلات مذهبی آنان را برعهده داشت.
وی از طرف حضرت امام هادی (ع) در منطقه ری، وکالت و نمایندگی داشته است؛ مردم سخن او را سخن امام علیه السّلام می دانستند و در مسایل دینی و دنیوی ، وجود او محور تجمّع شیعیان و تمرکز هواداران اهل بیت (ع) بود.
حضرت عبدالعظیم پس از 79 سال مجاهدت علمی، عرفانی و دینی در 252 هجری قمری پس از یک دوره بیماری رحلت کرد و پیکر مطهر وی در باغ سیبی که برای دفن شیعیان و نوادگان پیامبر(ص) در ری وقف شده بود به خاک سپرده شد.
منزلت حضرت عبدالعظیم(ع) به حدی است که امام هادی(ع) به یکی از اهالی ری می فرمایند: «اگر قبر عبدالعظیم(ع) را که در نزد شماست زیارت می کردی مانند کسی بودی که امام حسین(ع) را در کربلا زیارت کرده است».
پرچم گنبد حرم مطهر حضرت عبدالعظیم الحسنی (ع) به صورت رسمی چهار بار در آغاز ماه محرم، ایام فاطمیه، شهادت حضرت امیرالمومنین (ع) و وفات حضرت سیدالکریم (ع) به رنگ مشکی در می آید.
حضرت عبدالعظیم (ع) فرزند عبدالله بن علی، از نوادگان حضرت امام حسن مجتبی(ع) است و نسبش با چهار واسطه به آن حضرت می رسد.
ایشان در چهارم ربیع الثانی سال 173 هجری قمری در شهر مقدّس مدینه دیده به جهان گشود و در طول عمر با برکت خود با چهار امام معصوم یعنی امام موسی کاظم(ع)، امام رضا(ع)، امام محمّدتقی(ع) و امام علیّ النّقی(ع) مقارن بود و احادیث فراوانی از آنان روایت کرده است.
حضرت عبدالعظیم (ع) میان شیعیان شهرری بسیار ارجمند بود و پاسخگویی به مسایل شرعی و حلّ مشکلات مذهبی آنان را برعهده داشت.
وی از طرف حضرت امام هادی (ع) در منطقه ری، وکالت و نمایندگی داشته است؛ مردم سخن او را سخن امام علیه السّلام می دانستند و در مسایل دینی و دنیوی ، وجود او محور تجمّع شیعیان و تمرکز هواداران اهل بیت (ع) بود.
حضرت عبدالعظیم پس از 79 سال مجاهدت علمی، عرفانی و دینی در 252 هجری قمری پس از یک دوره بیماری رحلت کرد و پیکر مطهر وی در باغ سیبی که برای دفن شیعیان و نوادگان پیامبر(ص) در ری وقف شده بود به خاک سپرده شد.
منزلت حضرت عبدالعظیم(ع) به حدی است که امام هادی(ع) به یکی از اهالی ری می فرمایند: «اگر قبر عبدالعظیم(ع) را که در نزد شماست زیارت می کردی مانند کسی بودی که امام حسین(ع) را در کربلا زیارت کرده است».