امیر مسیب رحیم‌زاده درباره مبلغ بودجه تعیین شده برای سر و سامان دادن حفاظ‌های تپه میل اظهار کرد: یک بودجه 30 میلیون تومانی و یک بودجه 25 میلیون تومانی برای این کار در نظر گرفته شده و این بودجه برای سر و سامان دادن به ایرانیت‌های فعلی است تا استحکام آن را نسبت به گذشته بیشتر کنیم.
او ادامه داد: فعلا برای آنکه بنا را از باران محافظت کنیم، مجبوریم با ایرانیت این کار را انجام دهیم و برای آنکه فکر اساسی‌تری برای حفاظت از آن استفاده کنیم نیاز به یک میلیارد بودجه نیاز داریم.
مسیب‌زاده با بیان اینکه طوفان شب گذشته 40 درصد از حفاظ‌های تپه میل را تخریب کرده گفت: بزودی مرمت حفاظ‌های تپه میل شهرری شروع می‌شود.
این در حالیست که طبق بازدید خبرنگار ایسنا در سال گذشته از تپه میل، وضعیت ایرانیت‌هایی که برای حفاظت از این تپه نصب شده بودند چندان تعریفی نداشت و ممکن بود هر کدام از آنها با وزش باد کنده و برای گردشگرانی که از آن تپه دیدن می‌کنند حادثه ساز شوند چه برسد به حالا که به گفته مسئول میراث فرهنگی شهرری این خطرات 40 درصد هم بیشتر شده است.
به گزارش راگانیوز، تپه میل که از آن آتشکده بهرام و آتشکده ری نیز نام برده می‌شود از آثار دوره ساسانیان در شهر ری است. گفته می‌شود این بنا آتشگاه بهرام گور بوده است.
حدود ۱۲ کیلومتری جنوب شرقی شهر ری به سوی ورامین بر بلندای تپه‌ای در روستای قلعه‌نو بقایای کاخ یا آتشکده‌ای واقع است که به تپه میل مشهور است و به سبب دو پایه بزرگی که بنا شده است از دور شبیه به میل است.
بخشی از بنای آتشکده ری در زمان حمله اسکندر به ایران خراب شد و تنها قسمتی از بنای چهارطاقی و زیبای این آتشکده به صورت دو میل باقی‌ماند. بیشتر قسمت‌های غربی بنا از میان رفته، در بخش زیرین مجموعه یک راهروی کم پهنا وجود دارد که سراسر طول بنا را طی می‌کند. بقایای معماری تپه معماری میل دارای ساختاری، تشکل از گل، خشت، لاشه سنگ، گچ و از نظر دیرینگی متعلق به دوره ساسانیان(حدود ۱۸۰۰ سال پیش) است و به آتشکده بهرام گور نیز معروف است.
آنچه از پوشش بنا در زمان حاضر بر جاست، یک جفت قوس هلالی با نقطه بیضی است، در راستای محور اصلی تالار، راهروی کم عرض تونل مانندی سراسر طول تالار را از زیر طی می‌کند که از منتهی‌الیه غربی، راهروی هم عرض دیگری بر آن عمود می‌شود و ورودی اصلی راهروی زیرین در جبهه شرقی، زیر ایوان اصلی است.
نخستین‌بار در سال ۱۹۱۳میلادی «ژاک دومورگان» فرانسوی این آتشکده و سازه‌های پیرامون آن را مرمت کرد. این بنا در سال ۱۹۳۳توسط باستان‌شناس آمریکایی به نام «اریک اشمیت» مورد کاوش و حفاری قرار گرفت.