ولی معمولا مهمترین جنبه زندگی فراموش می کنیم و آن هم آرامش روحی و روانی بچه هاست. ما از یاد می بریم که کودک به آرامش احتیاج دارد و محیط پر استرس بر سلامت او اثر می گذارد. استرس محیط به خصوص جو حاکم بر خانواده و از همه مهمتر حالات روحی اعضای خانواده به خصوص مادر اثر مستقیم بر کودک دارد. اگر به بچه های فامیل خود دقت کنید به خوبی متوجه می شوید که مادران و پدران آرام فرزندان آرامتری دارند.
به یاد داشته باشید که کودکان به دلیل اطلاعات اندکی که از جهان و اطراف خود دارند از درک بسیاری موارد عاجزند و ممکن است از صحبت های ما برداشت های عجیبی داشته باشند. خوب یادم هست وقتی با بیماری که به دلیل استرس و اضطراب مزمن به سراغ من آمده بود، مشاوره می کردم گفت : زمانی که فقط ده سال داشته و مادرش به دلیل زانو درد به پزشک مراجعه کرده و پس از بازگشت از مطب دکتر مرتب این جمله را تکرار می کرده است که من آرتروز گرفته ام و دیگر خوب نمی شوم. او درآن سن تصور می کرده که به زودی مادرش فلج می شود و مجبور است مانند همسایه شان برروی صندلی چرخدار بنشیند!
پس خوب است در کنار همه مراقبت هایی که از بچه ها می کنیم به این مسئله نیز دقت کنیم.
– سعی کنید محیطی آرام و شاد برای کودکان فراهم کنید.
– از بیان مشکلات در حضور آنها خودداری کنید. صحبت در مورد مشکلات محیط کار و اختلافاتی که با اعضای فامیل دارید در حضور کودکان فقط سبب بد بینی او به جامعه می شود.
– بازگو کردن مطالبی که در صفحه حوادث روزنامه می خوانید یا آمار کشتگان جنگ های مختلف و حوادثی مانند زلزله و سیل و طوفان که در اخبار می شنوید در برابر یک بچه کوچک که کمتر از ده سال سن دارد مسلما هیچ باری از دوش جهان بر نمی دارد و فقط آرامش او را بر هم می زند.
– اگر می خواهید در مراسم ختم یا عزاداری شرکت کنید از قبل کودک را آماده نمایید و با زبانی ساده او را برای حضور در چنین محفلی آماده کنید.
– همیشه آرام باشید، لبخند بزنید، با لحنی شیرین صحبت کنید تا فضای خانه پر از انرژی مثبت شود.
– زمانی که حال خوبی ندارید لحظاتی را در تنهایی بگذرانید. یقین داشته باشید اگر فرزندتان یک ساعت بیشتر در مهد کودک بماند یا زمانی را تنها در خانه یا در کنار یکی از اقوام باشد خیلی بهتر از آن است که در کنار مادر یا پدر عصبانی و بد خلق بگذراند.
– هیچ گاه برای بچه کلی گویی نکنید. مثلا به جای آن که به او بگویید پول ندارم ، بگویید الان برای خریدن این اسباب بازی پول کافی ندارم ولی شاید بعدا بتوانم برایت بخرم.
– از شادی ها و زیبایی ها زیاد سخن بگویید و توجه کودک را به جلوه های دلنشین زندگی جلب نمایید. مثلا ابرهای آسمان را به او نشان دهید، وقتی لباس نو می پوشید نظر او را جوبا شوید، در مورد خصایل خوب انسانی در حضور او صحبت کنید به این شیوه او یاد می گیرد همیشه نیمه پر لیوان را ببیند و از زندگی لذت ببرد.
– در نهایت به یاد داشته باشید حفظ آرامش کودک و ساختن یک محیط شاد برای او از هر غذا و آموزش دیگری مفیدتر می باشد چون یک انسان امیدوار و شاد و آرام به خوبی می تواند آینده خود را بسازد.
سعیده شریفی کارشناس روانشناسی