این روزها در کوچه پس کوچه های اسلامشهر، صحنه های زشتی از حضور متکدیان مشاهده می کنیم، متکدیانی که اغلب ساکن اسلامشهر نیستند، از شهرستان های دیگر به صورت کاملا حرفه ای و طبق برنامه ریزی حساب شده به تهران می آیند.
اخیرا نیز متکدیانی که بیشتر پاکستانی تبار هستند، چهارراه های اسلامشهر را بین خود تقسیم کرده و در ساعات اولیه خود در محل شیفت تکدی گری قرار می گیرند، تا با زشت کردن چهره شهر و با استفاده از عواطف و احساسات مردم به کسب درآمدی بدون زحمت بپردازند.
این که تهران به عنوان همسایه ای غول پیکر، هیچ گاه حق همسایگی را برای شهرستان های هم جوار ادا نکرده است، امری بدیهی بوده که در خصوص آن مطالب بسیاری نوشته و گفته شده است، اما در بین شهرستان های اطراف تهران، اسلامشهر را می توان مرکز دپوی پایتخت بی سر و ته کشور دانست و در این بین مسئولان نیز ترجیح می دهند، در این خصوص سکوت کنند.
رهاسازی سگ های ولگرد تهرانی در بیابان های « کاشانک» در گذشته کافی نبود و حالا انتقال اتوبوسی متکدیان را باید به مشاهده بنشینیم.
اما در این بین تنها مسئولین مقصر نیستند، که البته باید به طور جدی در این مساله ورود کرده و جلوی چنین تجارت کثیفی را بگیرند، اما در این مجال روی صحبت من با شهروندان اسلامشهری است، که با کمک های خود برای این متکدیان که اغلب نیاز مالی نیز ندارند، زمینه ای را ایجاد می کنند تا باندهای تکدی گری اسلامشهر را منطقه ای پول ساز بدانند و هر روز پر رنگ تر از روز گذشته در این شهر حاضر شوند.
اصلا شایسته دومین شهر پر جمعیت استان تهران نیست، که سرچهارراه ها افراد سودجو به تکدی گری بپردازند و واردات گدا در این شهر، نه تنها از دیگر شهرستان ها، که کشورهای همسایه رونق بیابد.
اما نباید گمان کرد، که می توان با عملکرد پلیسی و اقدام ضربتی این پدیده را ریشه کن کرد و تا زمانی که انگیزه باشد، متکدیان هم هستند.
نگاهی به تجربه موفق تبریز به عنوان « شهر بدون گدا» می تواند برای اسلامشهری ها مفید باشد، باید با فرهنگ سازی در خودمان کمک به هم نوع را از طریق موسسات ثبت شده و مجوزدار خیریه، کمیته امداد امام خمینی( ره) ، بهزیستی و … انجام دهیم، اگر قرار باشد، همه ما برای کمک به هم نوع، خود و بدون تحقیق و بدون بهره گرفتن از افراد مطلع وارد شویم، در نهایت باید شهری مملو از متکدی را نیز تحمل کنیم و شاهد سوء استفاده سود جویان باشیم.
البته ترویج فرهنگ کمکرسانی میان مردم از طریق سازمان های مردم نهاد، کمیته امداد امام خمینی( ره) و نگرش منفی به گدایان نیز باید به موازات کمک نکردن به متکدیان مورد نظر باشد، تا بتوان به چهره بدون گدای اسلامشهر امیدوار بود.