به گزارش راگانیوز ، این زن که مریم نام دارد، سال ٨٣ به جرم قتل شوهرش بازداشت شد. مریم که بعد از قتل فرار کرده بود، به دلیل عذاب وجدان خود را تحویل مأموران پلیس داد و گفت شوهرش را دوست نداشت و آنچه باعث شد با او ازدواج کند، فقر و اجبار خانواده‌اش بود.این زن به مأموران گفت: وقتی که ١٧ساله بودم، پدرم به‌خاطر فقر شدیدی که داشتیم من را به مردی معتاد داد. ما به‌شدت با هم اختلاف داشتیم اما فرزندی که خداوند به من داد، باعث شد تا چند سال دیگر زندگی مشترک را تحمل کنم. وقتی اعتیاد شوهرم شدیدتر شد، از او جدا شدم و با دخترم به خانه پدرم برگشتم. می‌دانستم پدرم فقیر است و نمی‌تواند هزینه زندگی ما را بدهد.
تصمیم گرفتم کار کنم اما باز هم هزینه‌های زندگی‌مان تأمین نمی‌شد تا اینکه یک روز پدرم به خانه آمد و گفت با مردی صحبت کرده و من باید به عقد او دربیایم. شوهر جدیدم مرد بدی نبود اما من اختلاف سنی زیادی با او داشتم. فرزندانش بزرگ بودند همگی ازدواج کرده و هرکدام زندگی مستقلی داشتند. همسرش هم فوت کرده بود. پدرم با شوهر جدیدم قرارهایشان را گذاشته بودند و من کاری نمی‌توانستم بکنم. زندگی‌ام با این مرد هم به جایی نرسید و من همچنان تنها بودم تا اینکه یک روز وقتی داشتم از مدرسه دخترم برمی‌گشتم، در راه گریه کردم. مرد راننده درباره علت گریه‌ام پرسید و من هم گفتم که چه مشکلاتی دارم. راستش به او هم علاقه‌مند نشده بودم فقط درددل کردم. یک روز وقتی او به خانه من آمد، به طور اتفاقی شوهرم هم رسید؛ هرچند آنها همدیگر را ندیدند اما بعد از اینکه شوهرم خوابید، من و آن مرد با واردکردن ضربه چوب به سر شوهرم او را کشتیم و جسدش را بیرون بردیم. بعد از چند روز به‌شدت پشیمان شدم و تصمیم گرفتم خودم را به مأموران معرفی کنم.
مریم بعد از این اعتراف و با توجه به درخواست اولیای‌دم در دادگاه کیفری استان تهران، محاکمه و به قصاص محکوم شد. رأی صادره موردتأیید دیوان‌عالی کشور قرار گرفت و پرونده برای اجرا به شعبه اجرای احکام رفت. سال‌های زندان برای مریم بسیار سخت گذشت آن‌طورکه هم‌بندانش می‌گویند او برای گذران زندگی خودش و خانواده‌اش برای زندانیانی که وضع مالی بهتری دارند، کار می‌کند و درآمد بسیار اندکش که به ماهی ٢٠ تا ٣٠ هزار تومان می‌رسد را برای خانواده‌اش ارسال می‌کند.
نوع رفتار مریم در زندان طوری بود که اکثر زندانیان او را دوست داشتند و نسبت به سرنوشت او بسیار حساس شدند. با اینکه مریم به اولیای‌دم اعلام کرد تفاوت دیه‌ای را که بر اساس رأی دادگاه باید از آنها دریافت کند می‌بخشد اما آنها باز هم راضی به گذشت نشدند و پشیمانی مریم را قبول نکردند. این تفاوت دیه به دلیل این بود که زن جوان با همدستی مردی شوهرش را به قتل رسانده و هر دو به قصاص محکوم شده بودند.
از سرنوشت آن مرد اطلاعی در دست نیست اما مریم به درخواست اولیای‌دم روز چهارشنبه پای چوبه دار رفت. در جلسه‌ای که برای صلح و سازش میان اولیای‌دم و مریم در اجرای احکام دادسرای جنایی تهران با ریاست شهریاری رئیس دادسرا برگزار شد، حاضران جلسه اصرار زیادی به اولیای‌دم کردند تا با توجه به شرایطی که مریم در آن گرفتار است و مبلغ پولی که بخشیده، گذشت کنند اما آنها قبول نکردند و گفتند فقط در صورتی حاضر به گذشت هستند که ٣٠٠ میلیون تومان به آنها داده شود.
از آنجایی که تهیه این پول یک‌روزه میسر نبود، مریم پای چوبه دار رفت و با اصرار قاضی اجرای حکم اولیای‌دم پذیرفتند تا روز یکشنبه به این زن فرصت دهند. این فرصت آن‌قدر کم بود که مریم حتی نمی‌توانست از خانواده‌اش توقع داشته باشد آن را تهیه کنند. اما محبوبیت این زن در میان هم‌بندانش و توبه‌ای که به درگاه خدا کرده بود، کارساز شد؛ دو زندانی زن دیگر که خودشان برای آزادی از زندان از خیرین پول جمع‌آوری کرده بودند، پذیرفتند پول را به حساب اجرای احکام بریزند تا مریم آزاد شود. یکی از آنها زنی است که بر اساس پرونده‌اش محکوم به رد مال شده و ٢٠٠ میلیون تومان باید به شکاتش می‌داد تا آزاد شود.
از آنجایی که جان مریم در خطر بود او قبول کرد این پول را به مریم بدهد تا پایان دوران محکومیتش شاید کسی پیدا شود و به او کمک کند. بعد از این اقدام بود که مریم به زندگی امیدوار شد اما به فاصله چند ساعت، یک زن دیگر که اتفاقا او خودش هم محکوم به قصاص است، از خانواده‌اش خواست تا ٨٠ میلیون پولی که برای آزادی‌اش تهیه کرده‌اند، به مریم بدهند. این زن به مریم گفت شش سال است که در زندان هستم و اولیای‌دم پرونده‌ام گفته‌اند اگر دیه بدهم، از قصاص من گذشت می‌کنند. آنها به دنبال قصاص من نیستند اما تو همچنان زیر تیغ هستی و من ترجیح می‌دهم مدت بیشتری در زندان بمانم اما تو قصاص نشوی. به این ترتیب ٢٨٠ میلیون تومان از پول دیه تأمین شد. در این مدت یکی از خیرین هم پذیرفت ٢٠ میلیون تومان دیگر به مریم بدهد و به این ترتیب زن جوان از قصاص نجات یافت و به‌زودی مراحل قانونی پرونده نیز انجام خواهد شد.
در این مدت خیرین و شهروندان زیادی مبالغی مختلف بر اساس توانشان به حساب انجمن حمایت از زندانیان واریز کردند که این مبلغ بنا بر گفته مسئولان به حساب دو زندانی که به مریم کمک کرده‌اند، واریز خواهد شد تا آنها نیز بعد از گذراندن مراحل قانونی از زندان آزاد شوند.
کسانی که می‌خواهند به این زندانی‌ها کمک کنند، می‌توانند مبالغ موردنظرشان را به شماره حساب ٠١٠٠٤٩٣٣١٠٠٠١ انجمن حمایت از زندانیان واریز کرده و البته باید در فیش واریزی متذکر شوند «بابت آزادی زندانیان ندامتگاه شهرری» و سپس فیش‌های واریزی را به شماره ٣٦١٢٧٠٥٥ فکس کنند. همچنین برای کسب اطلاعات بیشتر می‌توانند با شماره تلفن ٣٦١٢٢٣٧٣ (انجمن حمایت از زندانیان) تماس بگیرند.