غم

آزادگی را از زبان هر آزاده ای که شنیدیم، منحصر بفرد و نامکرر بود.اینبار هم که حرف آزادۀ روایت ما هنری است. البته نه آن هنری که آدم را بی قید و لاابالی می کند. هنر باید متعالی باشد …