اکبر آقا از نازی‌آباد؛ خاطره‌انگیزترین کُپُل سینمای ایران
«اکبر عبدی» متولد ۴ شهریور ۱۳۳۷ در محله نازی آباد تهران است. از سال ۱۳۵۸ با تئاتر بازیگری را آغاز کرد. او کارنامه حرفه‌ای پرفراز و نشیبی دارد؛ نیمه‌های دهه ۶۰ و ۷۰ اوج بازیگری او بر پرده سینماست.
«اکبر عبدی» بازیگر توانای سینمای بعد از انقلاب است. حضور او در جشنواره‌ها و مصاحبه هایش بخاطر انتقاد‌های که با طنز خودش بیان می‌کند همیشه با حاشیه همراه بوده است؛ نمونه اخیرش هم برنامه‌ی «ام شو» با اجرای «مجید صالحی» است.
«اکبر عبدی» فیلم‌های بسیاری در کارنامه بازیگریش دارد؛ از نقش ملیجک «ناصرالدین شاه آکتور سینما» تا بایرام باقالی «اخراجی ها»، هرچند در دهه اخیر حضورش در سینما در کمدی‌های ضعیف بوده است، ولی نمیتوان خاطره‌ی بازی در سریال «محله برو بیا»، «بازم مدرسه ام دیر شد»، «محله بهداشت»، «در چشم باد» تا فیلم‌های «جنجال بزرگ»، «مرد آفتابی»، «مردی که موش شد»، «دزد عروسک ها»، «هنرپیشه»، «نان و عشق موتور هزار»، «روز فرشته»، «مدرسه پیرمردها»، «تحفه هند» و… را فراموش کرد.
او برای نسل‌ها خاطره آفریده است. به بهانه‌ی زادروز این هنرمند تکرار نشدنی، خاطره انگیزترین نقش‌های او را مرور می‌کنیم.
اجاره نشین‌ها
«اجاره نشین‌ها» به کارگردانی «داریوش مهرجویی» با بازی «اکبر عبدی» یکی از بهترین کمدی‌های سینمای ایران است.
«اکبر عبدی» در نقش یک آدم قالتاق می درخشد. صحنه ترکیدن لوله آب در حمام یکی از به یادماندنی‌ترین سکانس های تاریخ سینما است.
ای ایران
«ای ایران» تنها تجربه مشترک «اکبر عبدی» با «ناصر تقوایی» است. داستان فیلم به ماجرای گروهبان ژاندارمری روستایی درحین انقلاب ۱۳۵۷ که به دلخواه خودش حکومت نظامی اعلام کرد؛ برمی‌گردد.
در این فیلم «اکبر عبدی» نقش گروهبانی دیکتاتور و با نمک با لهجه کرمانی را ایفا می‌کند.
مادر
«مادر» اولین همکاری «اکبر عبدی» و «علی حاتمی» است. «اکبر عبدی» با گریم درخشان «عبدالله اسکندری» نقش پسرعقب مانده ذهنی خانواده را آنقدر به یاد ماندنی خلق می‌کند که کسی او را با «بهروز وثوقی» در «سوته دلان» مقایسه نمی‌کند.
دیالوگ «مادر مرد… از بس که جان ندارد» به راستی ماندگارترین دیالوگ تاریخ سینماست. «اکبر عبدی» برای بازی در فیلم «مادر» برنده سیمرغ بلورین نقش دوم مرد از هجدهمین جشنواره فیلم فجر شد.
سفر جادویی
«سفرجادویی» به کارگردانی «ابوالحسن داوودی» اولین فیلمی است که «اکبر عبدی» در دو نقش متفاوت ظاهر شد.
او در این فیلم در نقش پسر بازیگوش خانواده و نقش پدر مستبد به خوبی بازی می‌کند. در نقش پسر، خاطره‌ی «بازم مدرسه دیر شد» را برای ما زنده می‌کند.
آدم برفی
«آدم برفی» همکاری مشترک «اکبر عبدی» با «داوود میرباقری» بود، او در این فیلم نقشی کسی را بازی می‌کند که برای گرفتن ویزا آمریکا دائم چهره عوض می‌کند، بنابراین گریم‌های متفاوتی داشت.
او در این فیلم نقش زن پوش را برای اولین بار بعد از انقلاب بازی کرد، همین نکته باعث شد که در زمان اکران، فیلم از پرده به پایین کشیده شود. «اکبر عبدی» درنایی به یادماندنی خلق می‌کند.
دلشدگان
«دلشدگان» دومین همکاری مشترک «علی حاتمی» و «اکبر عبدی»، یکی از ماندگارترین فیلم‌های حاتمی و سینمای ایران و از معدود آثار هنری سینمای ایران است که به تاریخ موسیقی کشور ، آن هم در دوره قاجار، می‌پردازد.
«اکبر عبدی» در این فیلم نقش یک تنبک نواز چیره‌دست که از قضا آشپزی زبردست هم است را ایفا می‌کند. سکانس ضرب گرفتن او با دیگ مسی از به یادماندنی‌ترین سکانس‌های فیلم است.
خوابم می‌آد
«خوایم می‌آد» دومین فیلمی است که «اکبر عبدی» در نقش زن بازی می‌کند. شاید تنها برگ برنده فیلم «عطاران» بازی «اکبر عبدی» در نقش مادر خانواده است که بخاطر ایفای این نقش، برنده ی سیمرغ بلورین مکمل مرد شد.
«اکبر عبدی» سال‌ها بعد در فیلم «خواب زده ها» ، «فریدون جیرانی» نقش پیرزن مسنی را بازی کرد، هرچند این فیلم با اقبال دو نقش قبلی اش مواجه نشد.
