دیسک کمر چیست؟ بهترین روش های درمان دیسک کمر
در مورد دیسک کمر چه می دانید؟ کمر درد و درد قسمت پایین کمر یکی از شایع ترین اختلالاتیست که با درد خفیف شروع می شود و کم کم شدت پیدا می کند و دیسک کمر یکی از علت های شایع آن است. متاسفانه همه افراد حداقل یکبار در زندگی شان کمر درد را تجربه می کنند. شایع ترین علل بروز کمر درد فشار عضلانی ناشی از بلند کردن اجسام سنگین، حرکات جسمی شدید، خم شدن و چرخاندن کمر به شکل نامناسب و یا ایستادن های طولانی مدت است. در این مقاله از بخش ارتوپدی و بیماری های دکتر سلام به بررسی دیسک کمر می پردازیم.
آشنایی با بیماری فتق دیسک کمر
فتق دیسک کمر بیماری شایعیست که در هر قسمت از ستون فقرات می تواند اتفاق بیفتد اما اغلب روی کمر یا گردن اثر می گذارد. این عارضه زمانی اتفاق می افتد که یکی از صفحات بین مهره ای از جای خود خارج می شود و روی اعصاب مجاورش فشار می آورد. فتق دیسک کمر معمولا به خاطر آسیب های بیش از حد یا ضربه به ستون مهره ها بروز می کند اما ممکن است بعضی اوقات این اتفاق به دلایل دیگری مثل پیری و بالا رفتن سن هم رخ بدهد. علاوه بر این تحقیقات نشان می دهند که عوامل ژنتیکی هم در ابتلا به دیسک کمر دخالت دارند.
در اغلب موارد فتق یا همان دیسک کمر در عرض ۶ ماه بهبود پیدا می کند اما اگر مصرف داروها و یا فیزیوتراپی برای درمان دیسک کمر موفقیت آمیز نباشند احتمالا بیمار باید تحت عمل جراحی قرار بگیرد.
دیسک کمر چیست؟
دیسک های ستون فقرات صفحات نرم و انعطاف پذیری هستند که بین مهره ها قرار دارند و درست مثل کمک فنر عمل می کنند تا مانع از ساییده شدن استخوان های ستون فقرات روی همدیگر شوند. علاوه بر این دیسک های ستون مهره وزن بدن را تحمل و از ستون فقرات در برابر ضربه ها حفاظت می کنند. چرخش و خم شدن راحت ستون مهره ها هم یکی دیگر از وظایف دیسک های ستون فقرات است.
هر دیسک یک لایه یا پوشش بیرونی محکم به نام annulus fibrosus و یک مرکز نرم و ژله ای به نامnucleus pulposus دارد. علاوه بر این در اطراف هر دیسک رشته هایی وجود دارند که به مهره های مجاور متصلند و دیسک ها را سر جایشان نگه می دارند. فتق یا بیرون زدگی دیسک زمان اتفاق می افتد که لایه بیرونی دیسک پاره می شود و مرکز ژل مانند آن به داخل کانال نخاعی نشت پیدا می کند.
کانال نخاعی فقط ظرفیت نگه داشتن نخاع و مایع نخاعی را دارد. بنابراین ورود ماده ژله ای دیسک به داخل کانال نخاعی باعث ایجاد فشار روی نخاع یا عصب می شود که با درد شدید و ناخوشایندی همراه است. علاوه بر این ماده ژل مانند درون دیسک مواد شیمیایی محرکی از خود آزاد می کند که آن هم به نوبه خود باعث افزایش درد و التهاب در آن ناحیه می شود.
دیسک گردن
بیرون زدگی دیسک در گردن زمانی اتفاق می افتد که یک دیسک فقراتی، ضعیف و سست شده و از خط نخاعی بیرون بزند. در برخی موارد، این اتفاق می تواند باعث درد در گردن، شانه ها، دست ها و کمر شود. صدمه خطرناک و حاد به این ناحیه می تواند دلیل بیرون زدگی دیسک در گردن باشد.
آسیب بلند مدت، مانند طرز نشستن یا ایستادن اشتباه یا داشتن اضافه وزن نیز می تواند باعث بیرون زدگی دیسک در گردن شود. انجام ورزش های خاص و کششی بدن می تواند فشار روی ستون فقرات و در نتیجه علائم بیماری را کاهش دهد. افراد می توانند این تمرین ها را با راهنمایی فیزیوتراپیست و یا در خانه شان انجام دهند. دریافت دارو نیز می تواند برای کاهش درد مفید باشد. اگر این درمان ها مؤثر نبود،به هر حال عمل جراحی گزینه دیگر است.
علت های کمر درد چیست؟
ستون فقرات از چندین استخوان به هم پیوسته تشکیل شده است. اینها مهره ها هستند که از بافت های نرم، طناب نخاعی و رشته های عصبی محافظت می کنند. این دیسک های نخاعی از بافت های محکم و کشسان ساخته شده اند. هنگامی که ستون فقرات خم شده یا می چرخد، اندازه دیسک های نخاعی تغییر کرده تا حرکت را پشتیبانی و از اصطکاک بین مهره ها جلوگیری کند.
دیسک های نخاعی می توانند جا به جا شوند. این عمل بیشتر در مهره های پایینی ستون فقرات رایج است. هر چند که می تواند در مهره های بخش بالایی ستون فقرات نیز پدیدار شود. این می تواند سبب بیرون زدگی داخل کانال نخاعی شود. در موارد بیشتر، می تواند منجر به فتق دیسک نیز شود
فتق و بیرون زدگی واژه هایی هستند که دیسک را توصیف می کنند. هر دیسک حاوی ماده داخلی نرمی است که توسط یک لایه بیرونی احاطه شده است که ساختار دیسک را حفظ می کند. فتق دیسک زمانی اتفاق می افتد که صدمه به لایه بیرونی باعث تراوش ماده داخلی به بیرون از دیسک می شود. دلایل بیرون زدگی یا فتق دیسک می تواند آسیب ناگهانی یا بلند کردن جسم سنگین نیز باشد.
طرز قرار گرفتن (نشستن یا ایستادن) اشتباه، افزایش وزن به شکل نادرست آن مثال هایی هستند که می تواند توضیح دهنده آسیب بلند مدت باشند. دیگر دلایل ممکن شامل موارد زیر است:
- اضافه وزن
- پیری و کهنسالی
- بی تحرکی
- بیماری دیسک بین مهره ای
دیسک های نخاعی در گذر زمان ضعیف شده و در مقابل صدمات آسیب پذیرتر می شوند. به این معنی که پیری احتمال بروز بیرون زدگی یا فتق دیسک را افزایش می دهد. البته این بستگی به آن دارد که چه چیزی اول تحلیل برود. اگر هسته خمیری یا بافت نرم داخلی شروع به تحلیل رفتن کنند، ممکن است دیسک مشکلی نداشته باشد.
اگرچه، بافت الیافی حلقوی که محافظ لایه بیرونی است، اول شروع به تحلیل رفتن کند، ممکن است هسته نرم داخلی به کانال مهره ها راه یابد و به پایه رشته های عصبی یا طناب نخاعی فشار بیاورد.
عوامل و شرایط مختلفی وجود دارند که باعث به وجود آمدن یا تشدید کمر درد می شوند. در بسیاری از این موارد مثل بیماری عصب باریکش، عصب ناحیه کمر تحت فشار قرار می گیرد و دردناک می شود. عوامل دیگری هم مثل برخی اختلالات مربوط به ستون فقرات و یا دژنراسیون که همزمان با افزایش سن و پیری رخ می دهند در ایجاد کمر درد موثرند. در ادامه به بررسی برخی از علل و عوامل کمر درد می پردازیم.
فتق یا بیرون زدگی دیسک کمر
فتق کمر یا بیرون زدگی دیسک کمر بر اثر بیرون زدگی یکی از دیسک های کمر اتفاق می افتد. علاوه بر این گاهی اوقات ممکن است ماده نرم داخلی بین دیسک ها بیرون بزند که هر دوی این مشکلات باعث می شوند عصب کمر تحت فشار و التهاب قرار بگیرد و دردناک شود.
تنگی مجرای نخاعی
این اتفاق زمانی می افتد که کانال نخاعی یا کانال عصبی در کمر به شکل غیر طبیعی تنگ می شود.
آرتریت ستون فقرات و دیسک کمر
یکی از مشکلات شایع و دژنراتیو ستون فقرات آرتریت یا استئو آرتریت ستون فقرات است که روی مفصل فاست ستون فقرات اثر می گذارد و ممکن است منجر به بروز خار یا زائده های استخوانی شود.
لغزش مهره کمر و بروز دیسک کمر
به حالتی که در آن یکی از مهره های کمر از روی مهری زیری خودش حرکت می کند و جابجا می شود لغزش مهره کمر گفته می شود.
شکستگی مهره ( شکستگی انفجاری یا شکستگی فشاری)
این نوع آسیب اغلب به دلیل تروما یا اصابت ضربه به کمر اتفاق می افتد که می تواند به خاطر سقوط یا افتادن از جایی باشد.
استئومیلیت یا عفونت استخوان
این مساله زمانی بروز می کند که یکی از استخوان های ستون فقرات دچار عفونت باکتریایی شده باشد.
تومورهای ستون فقرات و بروز کمر درد
تومورهای ستون فقرات در واقع توده های سلولی هستند که رشد غیر طبیعی دارند و ممکن است بدخیم (سرطانی) و یا خوشخیم (غیر سرطانی) باشند.
چه عواملی باعث فتق دیسک کمر می شوند؟
معمولا با بالا رفتن سن حجم مایع بین ستون فقرات هم کمتر می شود. این روند از ۳۰ سالگی شروع می شود و به تدریج پیشرفت می کند. وقتی دیسک های کمر خشک می شوند ترک های میکروسکوپی و ریزی روی آنها ایجاد می شود و حساس تر و شکننده تر از قبل می شوند. اصلی ترین عوامل ایجاد دیسک یا فتق کمر عبارتند از:
- ساییدگی و پارگی: در این حالت دیسک های ستون فقرات خشک می شوند و به اندازه قبل منعطف نیستند.
- حرکات تکراری و یکنواخت: هر نوع فعالیت جسمی یا ورزش سنگین و غیر اصولی و همین طور سبک زندگی غلط و کار زیاد می تواند روی ستون فقرات فشار وارد کند و به کمر آسیب بزند.
- بلند کردن اجسام به صورت غلط: هیچ وقت موقع بلند کردن اجسام از ناحیه کمر خم نشوید چون روی ستون فقراتتان فشار وارد می کند. روش صحیح بلند کردن اجسام خم کردن پاها و صاف نگه داشتن کمر و پشت است.
- چاقی: چاقی و اضافه وزن هم روی ستون مهره های بدن فشار وارد می کند.
- ژنتیک: در برخی افراد به دلایل ژنتیکی احتمال ابتلا به فتق دیسک بیشتر از سایرین است که باید تحت نظر پزشک قرار بگیرند.
علائم فتق یا دیسک کمر چیست؟
ممکن است بیرون زدگی دیسک بدون هیچ نشانه ای اتفاق بیافتد. هر چند که در موارد دیگر، دیسک به اعصاب گردن فشار می آورد. این می تواند باعث بروز موارد زیر شود:
- درد در گردن، شانه ها و کمر
- درد هنگام حرکت کردن
- بی حسی یا سوزش یا خارش در شانه ها، دست ها و یا انگشتان
- کاهش دامنه حرکات
شدت علائم به میزان فشاری که روی اعصاب است بستگی خواهد داشت. علائم اغلب در طول فعالیت بلند مدت شدت می یابند و هنگام استراحت بهبود پیدا می کنند.
درد ناشی از بیرون زدگی یا فتق دیسک بسته به محل و شدت آسیب دیدگی متفاوت است و معمولا در یک سمت بدن احساس می شود. اگر این آسیب جزئی و مختصر باشد احتمالا فرد درد کمی حس می کند و یا اصلا دردی ندارد. اما اگر دیسک شکسته شده باشد درد آن بسیار شدید و غیر قابل تحمل است. اگر میزان آسیب در این منطقه شدید باشد می تواند روی اعصاب دیگر نیز اثر بگذارد. به عنوان مثال معمولا همراه با فتق دیسک درد سیاتیک نیز اتفاق می افتد.
فتق دیسک با علائم زیادی همراه است که برخی از آنها عبارتند از:
- درد مبهم و شدید
- بی حسی، سوزن سوزن شدن و احساس سوزش
- ضعف عضلانی، اسپاسم و گرفتگی، تغییر در واکنش و عکس العمل ها
- بی اختیاری در ادرار یا مدفوع ( این علامت جزو نشانه های اورژانسی است و به محض مواجه با آن بلافاصله باید به پزشک مراجعه کنید)
بهترین روش های درمان دیسک کمر در خانه
اگر دچار کمر درد ناشی از دیسک کمر شده اید یا از ناحیه کمر مجروح شده اید برای کاهش درد آن می توانید از این روش های خانگی زیر استفاده کنید:
اول کمرتان را سرد و بعد آن را گرم کنید
طی ۲۴ تا ۴۸ ساعت اول بعد از آسیب دیدگی کمر در یک حوله یا پارچه مقداری یخ قرار بدهید و آن را روی کمرتان بگذارید. سرمای یخ به کاهش تورم، درد و اسپاسم عضلات کمر کمک می کند. بعد از این مدت باید کمرتان را گرم کنید تا بافت های آسیب دیده کمر آرام شوند.
هشدار مهم: هیچ وقت منبع گرما یا سرما را مستقیما روی پوستتان نگذارید و همیشه آن را در یک حوله یا پارچه بپیچید و بعد روی محل درد قرار بدهید.
از داروهای بدون نسخه استفاده کنید
برای کاهش التهاب و درد کمرتان می توانید از داروهای بدون نسخه مثل تایلنول (Tylenol) و ادویل (Advil) استفاده کنید.
استراحت کنید
لزومی ندارد که چند روز در رختخواب بمانیداما بهتر است که کارهایتان را سبک تر کنید و اجازه بدهید با استراحت کردن روند بهبودی تان سریع تر پیش برود.
چه موقع به پزشک مراجعه کنیم
در صورتی که با موارد زیر مواجه شدید حتما به پزشک مراجعه کنید:
- اگر کمر دردتان شدید و مداوم شده است.
- اگر کمر دردتان بعد از چند روز بهتر نشد.
- اگر کمر درد باعث اختلال در فعالیت های روزانه تان شده و یا خوابتان را با مشکل مواجه کرده است.
علاوه بر این در صورت بروز علائم زیر حتما و بلافاصله باید به پزشک مراجعه کنید:
- اختلال در عملکرد روده یا مثانه
- ضعف و بی حسی در پا یا کشاله ران
فتق دیسک چطور تشخیص داده می شود؟
برای تشخیص این بیماری به معاینه پزشکی نیاز است. در بیشتر موارد فتق دیسک با کمر درد و همینطور پخش شدن درد در پاها همراه است. به عنوان مثال اگر بیمار در حالت درازکش در پاها و کمر احساس درد کند احتمالا دچار دیسک یا فتق کمر شده است. از سایر علائم این عارضه هم می توان به بی حسی، ضعف و تغییر در واکنش های طبیعی اشاره کرد.
برای اطمینان از فتق دیسک پزشک از بیمار می خواهد که تصویر برداری های مربوط به آن را انجام بدهد. معمولا برای این کار رادیولوژی توصیه نمی شود چون بافت نرم بین دیسک ها در عکس برداری با اشعه ایکس به سختی دیده می شود. با این حال ممکن است پزشک برای رد اختلالات دیگری مثل شکستگی از این تکنولوژی استفاده کند. به طور کلی تایید و یا عدم تایید فتق دیسک از طریق آزمایش های زیر انجام می گیرد:
ام آر آی (MRI)
این تکنولوژی به خوبی می تواند طناب نخاعی، بافت نرم و عصب های اطراف آن را نشان بدهد و بهترین ابزار تصویر برداری برای تشخیص فتق دیسک محسوب می شود.
تصویر برداری عصب ها (NCS) و الکترومیوگرافی (EMG)
در این روش ها از ضربان های الکتریکی برای اندازه گیری میزان آسیب دیدگی دیسک استفاده می شود اما این تکنیک ها جزو آزمایشات روتین و معمول برای تشخیص فتق دیسک محسوب نمی شوند.
فتق دیسک در برخی موارد به دلیل فرایندی به نام تحلیل که در آن تکه ها و قطعات دیسک جذب بدن می شوند خود به خود درمان می شود. اکثر مبتلایان به فتق دیسک به درمان های محافظه کارانه پاسخ خوبی می دهند و نیازی به جراحی پیدا نمی کنند.
درمان فتق یا دیسک کمر چیست؟
دیسک فتق می تواند روی اعصاب ستون فقرات شما فشار آورده و باعث ایجاد درد، ضعف و بی حسی در گردن، کمر، بازوها و پاها شود. بعضی اوقات این علائم می توانند به اندازه کافی شدید باشند که زندگی شما را مختل کنند. اگرچه بیشتر اوقات، مشکلات دیسک فتق شما باید به تدریج در عرض چند هفته بهبود یابد. در ضمن، یک یا چند مورد از این درمان ها را امتحان کنید تا به شما در بهتر بودن کمک کند.
استراحت کردن
این کار را برای چند روز انجام دهید. استراحت می تواند تورم را تسکین داده و زمان بهبودی شما را کاهش دهد. در حالی که کمر شما صدمه دیده است، از ورزش و فعالیت های دیگری که مجبور به خم شدن یا بلند کردن هستید، خودداری کنید.
پزشک ممکن است به شما پیشنهاد دهد که در رختخواب استراحت کنید. استراحت در مدت زمان کوتاهی مناسب است اما بیش از ۱ یا ۲ روز طول نکشد. باید حرکت کنید تا مفاصل و ماهیچه های شما سفت نشوند.
همچنین می توانید از یخ و گرما استفاده کنید تا درد شما تسکین یابد. کافی است یک بسته یخی یا حوله مرطوب گرم را روی ناحیه پشت خود که دردناک است قرار دهید. شما می توانید گرما و سرما را با هم استفاده کنید، یا از هر کدام که احساس بهتری به شما می دهد استفاده کنید.
داروهای موثر در درمان دیسک کمر
داروهای ضد درد مانند ایبوپروفن (موترین، آدویل) یا ناپروکسن (آلیو، ناپروسین) مصرف کنید. این داروها می توانند به تسکین درد شما و کاهش تورم کمک کنند. فقط بیش از ۱۰ روز از این موارد استفاده نکنید مگر اینکه پزشکتان این تجویز را برای شما کرده باشد. در صورت استفاده در مقادیر زیاد یا مدت طولانی، داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs) می توانند خطر ابتلا به مشکلات قلبی یا خونریزی را افزایش دهند.
داروهایی مانند کدئین یا اکسیکدون استامینوفن (پرکوست) نیز برای تسکین درد موثر هستند که پزشک شما ممکن است در صورتی که روش های دیگر کارآمد نباشد، برایتان تجویز کند.
پزشک ممکن است برای کاهش اسپاسم عضلات در ناحیه پشت شما، داروهای شل کننده عضلانی را تجویز کند و داروهای ضد درد عصبی مانند آمیتریپتیلین (الاویل، واناتریپ) ، دولوکستین(سیمبالتا) ، گاباپنتین (نورونتین)، پرگابالین (لیریسا) و ترامادول (یولترام) گزینه هایی برای کاهش درد ناشی از آسیب عصبی هستند.
فیزیوتراپی
برخی از تمرینات می تواند به بهبود علائم دیسک فتق کمک کند. یک فیزیوتراپی می تواند به شما یاد دهد که کدام تمرین ورزشی، عضلات کمر را تقویت می کنند. برنامه های فیزیوتراپی همچنین شامل موارد زیر است:
- حرکات کششی برای انعطاف پذیری عضلات
- تمرینات هوازی مانند پیاده روی یا دوچرخه ثابت
- ماساژ
- کمپرس سرد و گرم
- سونوگرافی درمانی
- تحریک عضلات الکتریکی
احتمال موفقیت درمان های بدون نیاز به جراحی
زمانی که شخص آسیب دیده به جراحی نیازی نداشته باشد، قطعا تجویز ها و حرکاتی از سوی پزشک دریافت می کند که باید در خانه آن ها را انجام دهد. هنگامی که شخص تمام موارد گفته شده توسط پزشک را در خانه رعایت می کند و دارو هایش را مصرف می کند درد او در چند هفته اول بسیار بهتر می شود و حدود ۷۰ الی ۹۰ کاهش پیدا می کند. اما برای رفع کامل این درد نیاز به طی کردن یک دوره طولانی شش ماهه دارد تا درد کمر کاملا از فرد خارج شود و تمام تمرین ها و داروهای لازم را به طور مداوم و تنظیم شده مصرف کند. در کنار آن رعایت کردن آن شخص باعث می شود که عضلات اطراف نخاع اش قوی تر شوند و نخاع شخص به حالت قبلی و استاندارد خود نیز بازگردد.
زمانی که عضلات نخاع قوی تر شوند، فشار کمتری به دیسک کمر وارد می شود و سیستم ترمیم بدن نیز کار خود را سریع تر آغاز می کند. این تمام مواردی است که در عملیات های بدون جراحی رخ می دهد و شخص باید آن ها را رعایت کند. به طور کل در حالت های خیلی کمی انسان مجبور به جراحی است و به غیر از آن سعی می شود که افراد را با تمرینات ورزشی و دارو ها درمان کنند.
درمان دیسک کمر با جراحی
مواردی وجود دارند که نیازمند به جراحی بر روی دیسک کمر هستند و به سادگی نمی توان از کنار آن ها عبور کرد. اگر پزشک چنین مواردی را بر روی دیسک کمر شما تشخیص دهد، شما نیازمند به جراحی هستید که در بخش زیر این موارد بیان شده است.
- دردی که در کمر وجود دارد بسیار شدید باشد و حتی درمان های طبی هم نتوانند آن درد را درمان کنند.
- در درد دیسک کمر، یک بی اختیاری و ضعف هم در پای انسان ایجاد شود و اختیار ادرار و مدفوع انسان هم از بین برود.
در چنین مواردی شما نیازمند به جراحی دیسک کمر هستید و باید این جراحی را بر روی دیسک خود انجام دهید. باید بدانید که نمی توانید در این شرایط تاخیری داشته باشید زیرا تاخیر باعث می شود که روند بیماری شما بدتر شود. زمانی که دچار از دست دادن اختیار مدفوع تان شوید و جراحی را دیر تر اجرا کنید، ممکن است بعد از جراحی هم برخی از نشانه های درد و عدم کنترل هم در بدن وجود داشته باشند.
جراحی دیسک کمر با لیزر
یکی از بهترین روش های جراحی دیسک کمر، لیزر درمانی است. جراحی توسط لیزر در تمامی سنین قابل انجام است و بدون هیچگونه درد و عوارضی انجام می شود و تاثیرات بسیار موفقی بر روی دیسک کمر خواهد داشت. لیزر توسط دو انرژی نور و گرمایی که در آن متمرکز است تاثیرات خود را بر روی دیسک کمر به جای می گذارد و با تحریک فرایند هایی که در ترمیم بدن موثر هستند کار خود را آغاز می کند. جراحی توسط لیزر برای افرادی انجام می شود که روش های طبی و سنتی بر روی درد آن ها تاثیری نداشته است و می خواهند به یک روش دیگری درد خود را تسکین دهند. لیزر درمانی برای افرادی که کمر درد، التهاب کمر، زانو درد و … دارند کاملا مفید است و می تواند درد آن ها را از بین ببرد.
لیزر درمانی کم شدت
چنین روشی بیشتر بر روی درد های مختلف کمر و فتق کمر صورت می گیرد و راه حلی مناسبی برای افرادی است که دچار چنین درد هایی درون بدن خود هستند. در چنین روشی یک سری پد بر روی بخش های آسیب دیده کمر قرار می گیرد که در آن ها انرژی نور وجود دارد و این انرژی توسط سلول های درون بافتی کمر دریافت می شود و به سلامت بخش های آسیب دیده کمک زیادی می کند. این پد های علاوه بر از بین بردن درد باعث می شوند که غشای خارجی دیسک ها با سرهت بالا تری ترمیم شوند و عملکرد خودشان را مجددا آغاز کنند.
اگر درد ها ادامه داشته باشند باعث می شوند که مهره های ستون فقرات انحراف پیدا کنند و در اثر این انحراف درد بیشتر و بیماری های بدتری وارد کمر می شود که برای شخص غیرقابل تحمل می شود. لیزر درمانی در چنین شرایطی تلاش می کند که مهره هارا تراز همدیگر قرار دهد تا در حالت نرمال خود قرار بگیرند و درد انسان کمتر شود. به همین دلیل است که اگر شخص واجد شرایط جراحی شود بهتر است که ابتدا لیزر درمانی را امتحان کند زیرا عوارض کمتری دارد و نسبت به بقیه جراحی ها خرج کمتری هم در پیش دارد.
لیزر PLDD برای کم کردن فشار روی دیسک کمر
درمانی که PLDD نام دارد برای دیسک بین مهره ای به کار می رود و آن را به عنوان یک سیستم هیدرولیک شناخته است. چنین سیستمی در خود یک پالپوسوس هسته دارد که محتویات آن آب است و در اطراف آن فیبروسوس حلقه ای غیر ارتجاعی وجود دارد که به حفاظت هسته داخلی کمک می کنند. اگر یک افزایش بیش از حد در آب پالپوسوس وجود داشته باشد، فشاری که بر روی دیسک ها ایجاد می شود دردناک و بیش از حد خواهد بود و وضعیت ناتناسبی برای دیسک و مهره ها ایجاد می کند.
برخی برای اینکه ثابت کنند که این وضعیت جدی است و این افزایش می تواند دردناک باشد، مقداری از این افزایش را آزمایش کرده اند و به این نتیجه رسیده اند که حتی اگر یک میلی لیتر به حجم درون دیسکی اضافه شود، فشاری که در درون دیسک وجود دارد ۳۱۲ کیلوپاسکال می شود. همچنین برخی فکر می کنند که اگر حجم درون دیسکی کاهش پیدا کند، درد کمتر می شود که این خود اشتباه است و وضعیت بدتری را برای مهره ها و دیسک ایجاد می کند. نوعی درد به نام درد رادیکولار وجود دارد که به همراه فتق دیسک کمر همراه است و در اثر فشردگی ریشه های عصبی ایجاد می شود و می تواند برای دیسک کمر بسیار خطرناک باشد.
لیزر PLDD تلاش می کند که به وسیله انرژی لیزر خود، آب درون پالپوسوس را تبخیر کند تا درد کمتری ایجاد شود. این لیزر و انرژی توسط یک سوزن وارد دیسک های بین مهره ای می شود و کار خود را انجام می دهد. این لیزر یک تغییر دائمی در پالپوسوس ایجاد می کند که همین تغییر باعث می شود فشار روی دیسک ها کمتر شود و فشار های درون دیسکی تا ۵۷ درصد کاهش پیدا کنند.
اثرات باقی مانده از جراحی با لیزر
به طور کل در بند های زیر بیان شده است که جراحی با لیزر چه تاثیراتی بر روی درد و کمر شما خواهد شد و بعد از آن چه تغییراتی در کمر شما رخ می دهد که با خواندن آن ها می توانید اثرات کامل لیزر را بفهمید.
- رفع التهاب درون کمر و کاهش درد های مداوم درون کمر
- مقاومت کششی بافت های زنده درون کمر افزایش پیدا می کنند و مقاوم تر می شوند
- بافت اسکار کمتر تشکیل پیدا می کند و بافت های زنده بیشتر توسعه پیدا می کنند که بافت زنده اصلی ترین ماهیت یک دیسک سالم است
- مویرگی هایی که در بخش سوم بیرونی دیسک وجود دارند نیز افزایش پیدا می کنند و رشد آن ها بیشتر می شود که در اثر آن دیسک سالم تر باقی می ماند
- فیبر های آسیب دیده و پاره شده در بخش سوم خارجی ترمیم پیدا می کنند و سالم می شوند
- مقداری که در فتق دیسک وجود دارد کمتر می شود
- ریشه های عصبی درون دیسک بهبود پیدا می کنند و در نهایت دیسک قوی تر می شود
تمرینات ورزشی ایمن برای دیسک کمر
در کنار درمان و دیگر تکنیک های کنترل درد، پزشکان ممکن است بعضی ورزش ها را تجویز کنند. فرد می تواند این تمرین ها را همراه با یک فیزیوتراپیست یا درخانه خود انجام دهد. ورزش ها برای بیرون زدگی دیسک گردن شامل ترکیبی از حرکات کششی آهسته و تمرینات تقویت ماهیچه ای هستند. کشش گردن می تواند به کاهش درد و فشار، در آن ناحیه کمک کند. حرکات کششی گردن معمولا شامل حرکت آهسته سر به عقب، جلو یا از سمتی به سمت دیگر می باشد.
تمرین کردن ورزش های که ماهیچه های گردن را تقویت می کند یک روش با دوام برای کاهش فشار روی گردن است. همچنین می تواند به تقویت ماهیچه های دیگری که ستون فقرات را پشتیبانی می کنند، مانند ماهیچه های شکمی کمک کند. فیزیوتراپیست نیز می تواند به بهبود طرز قرار گیری هنگام بلند کردن اجسام یا راه رفتن کمک کند؛ که شامل اطمینان از راست بودن کمر هنگام خم کردن زانو ها برای بلند کردن اجسام از زمین می شود. همچنین این عمل باعث کاهش احتمال صدمات دیگر که در آینده رخ می دهند، خواهد شد.
تمرینات نرمشی، کشش و فعالیت ها همگی می توانند به تسکین درد دیسک کمر کمک کنند. ورزش ها همچنین می توانند باعث تقویت و بهبود انعطاف پذیری در ستون فقرات، گردن و پشت شوند. دیسک کمر یا فتق وقتی اتفاق می افتد که بعضی از ژل های نرم در مرکز دیسک از قسمت بیرونی سخت عبور می کنند. این می تواند بسیار دردناک باشد و ممکن است باعث بروز دردهای زیر شوند:
- کمر درد
- گردن درد
- درد بازو
- سوزن شدن، بی حسی یا ضعف در پا (از مچ به بالا) یا مچ پا (از انگشت تا مچ پا)
- سوزن شدن، بی حسی یا ضعف در یک بازو
افراد مبتلا به دیسک کمر معمولاً نیازی به جراحی ندارند. پزشکان اغلب فیزیوتراپی را برای درمان علائم دیسک کمر توصیه می کنند. هر دیسک در ستون فقرات می تواند از جمله گردن دیسک کمر باشد، اما بیشتر آن در کمر مشاهده می شود. تمرین های مختلف بسته به اینکه در آن دیسک کمر وجود دارد می تواند کمک کند.
چگونه تمرینات ورزشی می توانند به دیسک کمر کمک کنند؟
ورزش ها و فیزیوتراپی اغلب بخش های مهم بهبودی دیسک کمر هستند. پزشک معمولاً برای بیمارانی که به دیسک کمر دچار شده اند، چند روز استراحت را توصیه می کند. انجام فعالیت ها و تمرینات ملایم باعث تقویت عضلات تقویت کننده ستون فقرات و کاهش فشار روی ستون فقرات می شود. این تمرینات ورزشی همچنین باعث افزایش انعطاف پذیری در ستون فقرات می شوند و ممکن است به کاهش خطر عود دیسک از عود مجدد کمک کند.
پزشک ممکن است در مورد تمرینات ورزشی که می توانید در این دوران استفاده کنید، با شما صحبت کند. همچنین تمریناتی را که اصلا نباید انجام دهید را برایتان توضیح می دهد. فعالیت های آرامی که می تواند به دیسک کمر کمک کند عبارتند از:
تمام تمرینات را به صورت کُند و کنترل شده ، به خصوص هنگام خم شدن یا برخاستن انجام دهید. تمرینات نباید صدمه برساند. اگر فردی احساس درد کرد، باید از انجام تمرینات دست بکشد و با پزشک خود صحبت کند. در زیر، درباره تمریناتی صحبت می کنیم که می تواند به درمان درد فتق دیسک در گردن و کمر کمک کند.
درد گردن بعد از لغزش دیسک شایع است. فشار روی اعصاب گردن می تواند باعث درد در عضلات گردن و شانه شود. همچنین ممکن است باعث درد در بازو شود. تمرین زیر می تواند به کاهش درد گردن ناشی از افتادن دیسک در ستون فقرات یا گردن فوقانی کمک کند:
کشش گردن
برای تسکین درد و کاهش فشار از دیسک کمر در نزدیکی گردن، افراد می توانند تمرین زیر را انجام دهند:
- روی صندلی به صورت صاف بنشینید و چانه را به سمت قفسه سینه حرکت دهید، سپس به پشت سر خود برگردانید و گردن را بکشید.
- گوش چپ را به سمت شانه سمت چپ، سپس گوش راست را به سمت شانه راست حرکت دهید.
- چندین بار این حرکت را تکرار کنید.
تمرینات همسترینگ
برای کسانی که دیسک بلغمی در ستون فقرات تحتانی دارند، تقویت عضلات همسترینگ می تواند به پشتیبانی بهتر و کاهش دردشان کمک کند. کشش همسترینگ زیر را امتحان کنید:
کشش نشسته روی صندلی
برای کشش ملایم و آرام در امتداد همسترینگ:
- با یک پا روی زمین بنشینید و دیگری به صورت مستقیم دراز بکشید و پاشنه آن روی زمین باشد.
- پشت را صاف کرده و به سمت جلو دراز بکشید تا جایی که کشش در امتداد قسمت پشت ران وجود داشته باشد.
- این موقعیت را برای ۱۵ تا ۳۰ ثانیه نگه دارید.
- پاها را عوض کنید و چندین بار تکرار کنید.
کشش همسترینگ حوله
برای کشش همسترینگ عمیق تر، موارد زیر را امتحان کنید:
- بر روی یک تشک یوگا دراز بکشید و یک پایتان را به سمت بالا دراز کنید.
- یک حوله به دور پای دراز شده در هوا بپیچید.
- حوله را نگه دارید، پا را به سمت بدن بکشید.
- به مدت ۱۵ تا ۳۰ ثانیه نگه دارید.
- پاها را عوض کنید و چندین بار تکرار کنید.
تمریناتی برای کمردرد
تمرین های زیر با تقویت عضلات کمر می توانند به کاهش درد در قسمت تحتانی کمر کمک کنند. این تمرینات کمک بیشتری به شما می کند و به جلوگیری از صدمات بعدی کمک می کند.
کشش خمیدگی عقب
تمرینات خمیدگی پشت عضلات ستون فقرات و پشت را تقویت می کند. قبل از انجام این تمرینات پس از آسیب دیدگی کمر، با پزشک صحبت کنید. برای انجام کشش خمیدگی پشت:
- روی پشت دراز بکشید و هر دو زانو را به سمت قفسه سینه نگه دارید.
- در همان زمان، سر را به جلو حرکت دهید تا یک کشش راحت در وسط و کمر بوجود بیاید.
- این کار را چندین بار تکرار کنید.
کشش زانو تا سینه
کشش زانو تا قفسه سینه باعث می شود عضلات در هر طرف بدن به طور جداگانه ، کشش ملایمی را تجربه کنند. موارد زیر را امتحان کنید:
- به پشت دراز بکشید و پاها را خم کنید به طوری که کف پا کاملا صاف روی زمین قرار بگیرد.
- هر دو دست را پشت یک زانو قرار دهید و آن را به سمت قفسه سینه بکشید.
- پاها را عوض کنید و چندین بار تکرار کنید.
کشش عضلات پیریفورمیس
عضله پیریفورمیس یک عضله کوچک است که در اعماق باسن واقع شده است. برای کشش این عضله:
- به پشت دراز بکشید و پاها را خم کنید به طوری که کف پا کاملا صاف روی زمین قرار بگیرد.
- یک پا را روی پای دیگر بگذارید و مچ پا را روی زانوی خم شده قرار دهید.
- زانوی متقاطع را به آرامی بکشید تا کششی در باسن احساس کنید.
- این حرکت را برای هر دو طرف تکرار کنید.
تمریناتی برای جلوگیری از دیسک کمر
فرد می تواند از طریق ورزش سنگین، فشار ناگهانی به پشت یا فعالیت های تکراری شدید، دیسک کمر بگیرد. افراد مبتلا به دیسک کمر باید از انجام فعالیت های شدید در هنگام بهبودی خودداری کنند.
افراد باید از تمام تمریناتی که باعث درد می شوند یا احساس می کنند که احساس درد را بیشتر می کند، خودداری کنند. در هنگام وجود سیاتیک از تمرینات همسترینگ خودداری کنید.
ممکن است افراد مایل به جلوگیری از فعالیت های پرمخاطره مانند دویدن یا ورزش های رزمی باشند. اینها می توانند باعث دیسک ستون فقرات شوند.
انجام ورزش به آرامی و به مرور شدت دادن آن، امن ترین راه برای پیشگیری از دیسک کمر است. گفته می شود، گرم کردن و حرکات کششی قبل از ورزش نیز می تواند به کاهش صدمات ناشی از ورزش بیانجامد. فرد باید در مورد بهترین رژیم های ورزشی برای نیازهای خاص خود با پزشک صحبت کند.
انجام تمرینات ورزشی و حرکات نرم می تواند به کاهش درد و فشار دیسک کمر کمک کند. تقویت عضلات کمر و همسترینگ باعث می شود فشار روی ستون فقرات کاهش یابد تا از درد و عود جلوگیری شود. قبل از انجام هرگونه تمرین، همیشه با پزشک مشورت کنید تا مطمئن شوید که به کمر آسیب نمی رساند یا باعث درد بیشتر نمی شود. پزشک بسته به اینکه چه نوع فتق دیسکی داشته باشد، می تواند بهترین تمرینات را برایتان توصیه کند.
بیرون زدگی دیسک در گردن، هنگامی که دیسک نخاعی به بیرون از جای خود لیز خورده و منحرف شود، اتفاق می افتد. این می تواند منجر به فتق دیسک شود، در اثنای اینکه صدمه باعث می شود ماده داخلی دیسک به بیرون تراوش کند، هر دو شرایط باعث درد در گردن می شوند. فیزیوتراپی و ورزش می توانند به درمان بیرون زدگی دیسک در گردن کمک کنند. این شامل ترکیبی از کشش آهسته گردن و ورزش هایی برای تقویت گردن و ماهیچه های اطراف می باشد.
