ردپای انواع بی مهرگان در لیوان چای ما

ما موجودات بیولوژیکی، جانداران شلخته‌ای هستیم که هر جایی، حتی در هوا از خود ردی برجا می‌گذاریم که از ترشحاتی مانند بزاق دهان، مواد زائد دور ریز و حتی لایه‌های بیرونی در حال ریزش مانند سلول‌های مرده پوست که حاوی امضاهای DNA منحصر به فرد ما هستند را شامل می‌شوند. حشرات نیز از این قاعده مستثنی نیستند؛ از عنکبوت تا سوسک، بی‌ مهرگان نیز آثاری از خود بر جای می‌گذارند، از جمله آن برگ‌های چای در حال رشد هستند که احتمالا که توسط آنها جویده یا تحت تماس قرار می‌گیرند.

دانشمندان اخیرا از کشف 1200 گونه مختلف بی‌مهرگان، تنها در 40 نمونه چای خشک و گیاهان دارویی خبر داده‌اند. هنریک کرهنوینکل، متخصص ژنتیک زیست‌محیطی دانشگاه تریر، در گفتگو با The Scientist گفت:

آنچه واقعا من را شگفت زده کرد، تنوع بالای کشفمان بود. ما در چای سبز تا ۴۰۰ گونه حشره را تنها در یک کیسه چای پیدا کردیم.

محققان در مجموع، ردپای ۳۲۶۴ بی‌ مهره از جمله شکارچیان، گیاه‌خواران، تجزیه‌کنندگان و انگل از سراسر جهان را در نمونه‌های چای و گیاهان تجاری خریداری شده از فروشگاه‌های مواد غذایی آلمان پیدا کردند. هم‌چنین ردپاهای مختلف DNA عنکبوت، سوسک، کنه، مگس، پروانه، آخوندک و انواع دیگر نیز مورد کشف قرار گرفت.

کرهنوینکل و همکارانش باور دارند که این تنوع خیره‌کننده به دلیل نحوه پرورش گیاهان خشک مانند برگ‌های چای، نعناع و جعفری است. در فرآیند آسیاب آنها، DNA از تمام بخش‌های مزرعه در حال رشد حفظ، مخلوط و سپس در کل دسته پخش می‌شوند.

نتیجه دی‌ان‌ای محیطی به‌دست آمده (eDNA)، اطلاعاتی کافی برای تعیین دقیق محل رشد گیاهان و ارائه تصویری از تنوع زیستی بی‌مهرگان موجود در منطقه را در اختیار محققان گذاشته است.

این تیم در مقاله خود نوشت:

گیاهان خشک شده به عنوان یک ابزار جدید برای نظارت بر تعامل بندپایان و بندپایان-گیاه، تشخیص آفت‌های کشاورزی و شناسایی منشا جغرافیایی مواد گیاهی وارداتی کاربرد دارد.

با این‌حال، آنها هشدار دادند که اگرچه رویکرد eDNA یک پیشرفت مهم برای نظارت بر بندپایان بوده، اما باید توجه داشت که به‌طور مطلق بی‌نقص نبوده و در آینده به استانداردسازی‌ بیش‌تری نیاز دارد.

برای مثال، دانشمندان هنوز نمی‌دانند که آیا این متد، تمامی گونه‌ها را شناسایی می‌کند یا خیر، زیرا با این وجود که در محیط اطراف رایج هستند، ردپای ژنتیکی کم‌تری را بر روی این گیاهان باقی می‌گذارند.

فارغ از آن، این روش مشخصا اطلاعات بسیاری را ارائه داده که قبلا نمی‌توانستیم به راحتی به آنها دسترسی داشته باشیم. بنابراین اکنون می‌توان از آن برای تسهیل نظارت بر محیط‌زیست استفاده کرد و احتمالا به گسترش سابقه گونه‌ها در طول زمان، با بهره‌گیری از نمونه‌های موزه گیاهان کمک کرد.

کرهنوینکل در ادامه صحبت‌های خود، این سوال را مطرح می‌کند:

آیا مجموعه‌های گیاهی موزه‌ها واقعا می‌توانند برای درک چگونگی تغییر جوامع حشرات مفید باشند؟ پس از آنکه مطالعات کاهش حشرات برای اولین بار منتشر شد، بسیاری از مردم از عدم وجود داده‌های بلندمدت واقعی، شکایت داشتند.

کرهنوینکل و تیمش، هم‌اکنون در حال کار بر روی این مسئله برای کشف آن هستند.

امیدواریم که این سوابق قابل دستیابی باشند، زیرا ما برای اجرای بهتر سیستم حمایت از زندگی و محیط طبیعی خود، به حشرات و سایر بی‌مهرگان متکی هستیم. امروزه به لطف تحولات بیولوژیکی در حال وقوع، حتی به‌وسیله خواندن سوابق زیست‌محیطی برگ‌های چای، اطلاعاتی حیاتی در اختیار بشر قرار می‌گیرد.