آقای سرهنگ علیفر بس است دیگر، خندیدیم!
روزنامه هفت صبح: آنچه علیرضا علیفر گفت فراتر از گاف یک گزارشگر است و به نقص سیستم نظارتی در تلویزیون برمی‌گردد. برخلاف ماجرای «دولاب امیر»، این بار نمی‌توان به راحتی از ماجرا گذشت؛ علیفر سه سال پیش به دام افتاد، اما این بار با چشم باز پا به دام گذاشت. احتمالاً از ماجرا مطلعید و می‌دانید از چه داریم حرف می‌زنیم. اصل و فرع اتفاق در این مطلب بررسی شده است.
مورد اول | سید جلال در لوانته؟!
داستان را از ابتدا شروع می‌کنیم: گزارش مسابقه تیم‌های رئال مادرید و لوانته از هفته چهارم لالیگا به علیرضا علیفر سپرده شده بود. این بازی روز گذشته برگزار شد و به‌طور زنده روی آنتن شبکه ورزش رفت. در دقیقه سیزدهم بازی علیفر درباره ترکیب تیم لوانته صحبت کرد و این‌طورگفت: «تیم لوانته با سیستم ۱-۴-۵ بازی می‌کند، پنج دفاع دارد؛ چهارتا هافبک که یکی از این چهار هافبک سید جلال حسینی است.»
علیفر به سرعت از این جمله گذشت، اما گاف او آنقدر بزرگ بود که خیلی زود سوژه فضای مجازی شد. ابتدا دچار شک شدیم که اشتباه شنیده‌ایم! دوباره به اصل گزارش تلویزیون رجوع کردیم و مطمئن شدیم گاف، کار خود علیفر است.
مورد دوم | وقتی همه خواب بودند
نزدیک به ۲۰ دقیقه طول کشید تا علیفر اشتباه خود را اصلاح کند. نمی‌دانیم در این مدت کسی در شبکه ورزش و یک گام فراتر در شبکه سه نبود که این اشتباه را به علیفر گوشزد کند؟ آنچه در مطلع مطلب اشاره شد ناظر به همین مسئله است که علیفر مقصر است، اما ایراد اصلی به شبکه برمی‌گردد.
لابد این‌طور تشخیص داده شده که از گاف باید گذشت، غافل از اینکه اولاً بازی رئال مادرید پربیننده است و ثانیاً فضای مجازی چنین اشتباه هولناکی را رها نمی‌کند. به محض اینکه ویدئوی سوتی علیفر در صفحات اینستاگرام و کانال‌های تلگرامی بارگذاری شد، او هم واکنش نشان داد.
مورد سوم | توجیه عجیب‌تر از گاف
علیرضا علیفر در توجیه اشتباه خود گفته که توی چند سایت مقابل نام بازیکن شماره ۱۷ لوانته نوشته شده سید جلال حسینی! این توجیه، بدتر از اشتباه اول است و این شائبه را ایجاد می‌کند که علیفر از سایت‌های غیرموثق اطلاعاتی به خورد بیننده می‌دهد. اقرار ساده به یک اشتباه بزرگ کار سختی است؟ تازه، سرهنگ که مدعی است بهترین گزارشگر ایران است، نمی‌داند سید جلال در پست دفاع بازی می‌کند؛ نه هافبک؟
مورد چهارم | مدیران مقصرترند
یک بار دیگر به جمله ابتدایی رجوع کنیم؛ علیرضا علیفر مقصر است، اما مقصرتر از او مدیران هستند. مشخصاً در بازی دیروز با کلی تأخیر و بعد از فراگیر شدن ویدئوی گاف، او عذرخواهی کرد. در حالی که وظیفه مدیران شبکه ورزش و سه این بود که به سرعت این اشتباه را متذکر می‌شدند.
یک گام عقب‌تر برویم: علیرضا علیفر سال‌هاست در مسیری گام برمی‌دارد که عکس خواسته مخاطب است. نمونه ساده‌اش «توی دروازه» گفتن‌های او که هزاران کامنت اعتراضی درباره آن می‌توان پیدا کرد. کدام‌یک از مدیران به خواسته بیننده‌ها احترام گذاشتند و از او خواستند که از این سبک دست بردارد؟
نمونه دیگر: علیفر زیاد صحبت می‌کند، سکوتش خیلی کم است، به‌جای گزارش‌های سرراست سراغ تحلیل‌های شخصی می‌رود و … چه کسی باید به سرهنگ هشدار دهد که بیننده می‌خواهد یک گزارش ساده ببیند و از فوتبال لذت ببرد؟
برویم سراغ یک نکته دیگر: در موارد زیادی گزارش‌های علیفر به نحوی است که یک شائبه ایجاد می‌کند که او می‌خواهد خوراک «دابسمش» جور کند. کسی متوجه این شیطنت نشد و به او هشدار نداد؟ اصلاً نکند روز گذشته گاف بزرگ را مرتکب شده تا بار دیگر توی چشم بیاید؟! هر چه هست انگشت اتهام باز هم سمت مدیران است. آن‌ها مقصر اصلی هستند؛ نه در این مورد که درباره وضعیت اسفناک گزارشگران تلویزیون.
