همه باورهای اشتباه درباره «پورنوگرافی»
امروزه روابط زناشویی طبیعی و غیرطبیعی از هم غیرقابل افتراق شده و به علت درهم ریخته شدن عرف‌های جامعه حتی سبب ایجاد مشکلات عدیده در خانواده‌ها و مشکلات روانی شدید در استفاده کنندگان از این فرآورده‌ها شده است.
پورنوگرافی یا همان صحنه‌های بالای ۱۸ سال که به صورت فیلم، عکس، مطالب یا اثر هنری به نمایش در می‌آید شامل رفتار‌های جنسی تحریک آمیز است. پورنوگرافی مملو از ایده‌های اشتباهی است که از نظر علمی همگی آن‌ها به اثبات رسیده است. اما طرفداران اشاعه این نوع برنامه‌ها به دروغ تصویر دیگری از آن در اذهان عموم مردم به وجود می‌آورند. در این مقاله به برخی باورهای اشتباه در رابطه با فیلم‌های پورنو و تحقیقات علمی در رابطه با مضرات آن می‌پردازیم.
۱. با تماشای پورنوگرافی، رابطه جنسی درست را می‌آموزید
این باور اشتباه است. بازیگران فیلم‌های پورنو برخلاف زندگی واقعی، برگزیده شده اند. همان طور که تمامی زن‌های مانکن میانگین قد ۱.۸۰ و وزن ۴۵ کیلوگرم دارند تمام مردان و زنانی که در فیلم‌های پورنو شرکت داده می‌شوند جذاب و ایده آل هستند. واضح است شخصی که مبادرت به تماشای همیشگی این فیلم‌ها می‌کند در نهایت دچار سردرگمی بین ایده آل‌های این فیلم‌ها و دنیای واقعی می‌شود.
۲. پورنوگرافی محرک میل جنسی است
این باور اشتباه است. براساس تحقیقات انجام شده در ۶ درصد زوج‌هایی که یکی از آن‌ها به تماشای فیلم‌های پورنو اعتیاد دارد، روابط جنسی دچار شکست می‌شود. در برخی از این زوج‌ها برای چند ماه و حتی چند سال رابطه جنسی قطع می‌شود و گاهی یکی از زوجین دیگر تمایلی به همسر خود نشان نمی‌دهد. دلیل این هم قضاوت‌ها و نگاه‌های منفی است که بیننده این فیلم‌ها به مرور به همسر خود پیدا می‌کند و به این نتیجه می‌رسد که همسرش نمی‌تواند به خوبی زنان یا مردان دیگر، رابطه جنسی برقرار کند.
در تحقیقی برای اثبات این مساله محققان ۲ گروه از زوج‌ها را با هم مقایسه کردند. یک گروه در هفته یک ساعت و گروه دیگر ساعت‌ها پورنوگرافی دیدند. بررسی‌ها نشان داد گروه اول از زندگی جنسی خود رضایت بیشتری داشتند.
۳. پورنوگرافی نمایشی از رابطه جنسی کلاسیک و نوعی آموزش جنسی است
این باور اشتباه است. هیچ یک از وضعیت‌های انتخاب شده درواقعیت راحت و لذت بخش نیستند بلکه به نحوی انتخاب می‌شوند که تصویر گرفتن از آن ساده باشد. پورنوگرافی مملو از حرکات خشن است و تصویری اشتباه از رابطه جنسی به فرد منتقل می‌کند و به نحوی باعث گرایش فرد به ایده آل طلبی یا نفرت از رابطه جنسی خواهدشد. برای فردی که تا لحظه تماشای این فیلم‌ها رابطه جنسی نداشته است، اطلاعات مخابره شده از پورنوگرافی مسمومیت زاست و تصویری نادرست از رابطه جنسی و میل جنسی به فرد می‌دهد.
۴. افرادی که پورنوگرافی می‌بینند، بیماران روانی اند
این باور اشتباه است. گرایش به تماشای پورنوگرافی عکس العملی کاملا طبیعی است. نکته مهم اینجاست که فرد بداند این فیلم در عین تحرک آمیز بودن واقعی نیست و اجازه ندهد تماشای پورنو تعادل زندگی جنسی او را به هم بزند.
۵. پورنو اعتیادآور است
این باور درست است. ۶ تا ۹ درصد افرادی که پورنوگرافی نگاه می‌کنند به تماشای آن معتاد می‌شوند و نمی‌توانند تمایل خود را به تماشای این فیلم‌ها محدود کنند.
۶. تماشای فیلم پورنو باعث می‌شود مردان بیاموزند زنان چگونه از رابطه لذت می‌برند
این باور اشتباه است. زنانی که در این فیلم‌ها حضور دارند هیچ یک مقابل دوربین لذتی از رابطه جنسی نمی‌برند. در حالت طبیعی زنان حاضر نیستند در هر زمان از روز و با هر مردی رابطه جنسی برقرار کنند. برخلاف آنچه در فیلم‌ها نمایش داده می‌شود هیچ زنی دوست ندارد در یک زمان با چند مرد رابطه جنسی داشته باشد و حتی حضور زن دیگری حین برقراری رابطه با یک مرد خوشایند نیست.
پورنوگرافی درواقع بر گرفته از تخیلات مردانه است و فانتزی زنانه محسوب نمی‌شود. هیچ احساسی طی آن وجود ندارد و عشق کاملا نادیده گرفته شده است. این در حالی است که قلب و مغز نیز به اندازه آلت تناسلی در برقراری رابطه جنسی دخالت دارند. نگاه کردن به فیلم‌های پورنو هرگز باعث افزایش توانایی و مهارت‌های جنسی نمی‌شود بلکه برعکس اعتماد به نفس بینندگانش را کاهش می‌دهد.
۷. مدت زمان رابطه جنسی در این فیلم‌ها طبیعی است
این باور اشتباه است. بازیگران این فیلم‌ها یا دارو مصرف می‌کنند یا تصاویر مونتاژ شده است. برای داشتن نعوظی طولانی و برقراری یک رابطه جنسی کامل به بازیگران مرد در فیلم پورنو پول داده می‌شود. به همین دلیل این مردان دارو‌های تقویت کننده جنسی از جمله ویاگرا مصرف می‌کنند. این بازیگران با دادن آگهی و پس از بررسی‌های مختلف انتخاب می‌شوند.
۸. زنان بیش از مردان به تماشای این فیلم‌ها تمایل نشان می‌دهد.
اشتباه است. آمار نشان می‌دهد مردان تمایل بیشتری به تماشای پورنو دارند. برخلاف مردان که با چشم تحریک می‌شوند زنان تمایل چندانی به تماشای این فیلم‌ها ندارند و در اکثر زنان تماشای فیلم پورنو باعث تحریک جنسی نمی‌شود.
پورنوگرافی به مغز آسیب می‌زند
تاکنون بیش از ۲۰ تحقیق در رابطه با تاثیر پورنوگرافی بر مغز انجام شده است. همگی این تحقیقات ثابت کرده تماشای فیلم‌های پورنو آسیبی معادل مصرف مواد مخدر یا الکل بر مغز دارند. نتایج تحقیق جدیدی که محققان دانشگاه کمبریج انجام دادند نشان می‌دهد مغز افرادی که گرایش مکرر به تماشای فیلم‌های پورنو دارند همانند مغز افراد الکلیک است. در این تحقیق به کمک تکنیک تصویربرداری MRI مشخص شد تماشای پورنو بخشی از مغز را هدف می‌گیرد که مسئول خلاقیت و احساس خوشبختی است.
آمار نشان می‌دهد در هر ثانیه در اینترنت ۳۸ هزار نفر فیلم پورنو جستجو می‌کنند و یک سوم این افراد را خانم‌ها تشکیل می‌دهند. با هر بار تماشای فیلم پورنو در بدن ترشح تستوسترون، دوپامین و اکسی توکسین افزایش می‌یابد و این موضوع باعث خستگی مغز می‌شود و به حافظه و تمرکز فرد آسیب می‌زند.
ترشح دوپامین در میزان بالا هنگام تماشای فیلم پورنو باعث خستگی مناطق جلویی مغز می‌شود که در تصمیم گیری و کنترل رفتار دخالت دارد. دوپامین برای حس خوشبختی حیاتی است، اما وقتی فردی به تماشای این نوع فیلم‌ها وابسته می‌شود ترشح دوپامین افزایش می‌یابد و این موضوع سلول‌های تولیدکننده را خسته می‌کنند. در نتیجه ترشح به مرور کم می‌شود و رسیدن به حس خوشبختی در فرد به تدریج کمرنگ خواهدشد و فرد ناچار برای رسیدن به آن راه‌های دیگری از جمله اعتیاد یا مصرف الکل را انتخاب می‌کند که این موضوع خود به مغز آسیب می‌زند.
اکسی توسین نیز هورمونی است که باعث ایجاد اعتماد بین افراد می‌شود. افرادی که به تماشای این نوع فیلم‌ها اعتیاد دارند ابتدا اعتماد زیادی به همسرشان پیدا می‌کنند، اما ترشح بیش از حد این هورمون به مرور زمان باعث تاثیر منفی بر زندگی اجتماعی، احساسی و زناشویی شان می‌شود و تحقیقات نشان می‌دهد می‌تواند باعث بروز مشکلاتی در زندگی زناشویی و حتی خشونت‌های خانگی شود.
محققان در بررسی‌های خود روی موش ها، منطقه مربوط به حس خوشبختی را تحریک کردند و ترشح زیاد ترکیبات شیمیایی در مغز در نهایت به مرگ موش‌ها انجامید. در انسان ترشح زیاد این ترکیبات باعث خستگی شدید مغز می‌شود و این مساله، حافظه، تمرکز، توجه و قدرت تصمیم گیری را تحت تاثیر قرار می‌دهد. مغز افرادی که به تماشای فیلم‌های پورنو اعتیاد دارند صرفا تحریک می‌شود و این موضوع روی کارکرد مغزی و ضعیت روانی این افراد اثر منفی می‌گذارد.
در سال ۲۰۰۲ تحقیقی روی افراد معتاد به کوکایین انجام و مشخص شد مناطقی از لوب پیشانی در این افراد آسیب دیده است. در سال ۲۰۰۴ تحقیق دیگری به اثبات رساند اعتیاد باعث افزایش وزن بخشی از مغز می‌شود. تماشای پورنوگرافی نیز آثار مشابهی بر مغز دارد. بررسی‌های جدید‌تر نشان داده وابستگی به تماشای تصاویر جنسی و فیلم‌های پورنو باعث تغییر خود به خود و شدید ساختار مغز می‌شود.
محققان در بررسی‌های خود به این نتیجه رسیده اند که تماشای پورنوگرافی در کودکان زیر ۱۴ سال به شدت به مغز آن‌ها آسیب می‌زند و می‌تواند باعث تغییرات شدید رفتاری شود. یک سوم کودکانی که این نوع فیلم‌ها را تماشا می‌کنند تنها چند روز بعد، رابطه جنسی را آغاز می‌کنند و متاسفانه احتمال تمایل به تجاوزات جنسی و رفتار‌های خشن جنسی در این افراد بیشتر است.
استمنا از عوارض دیگر تماشای پورنوگرافی است
بسیاری از جوانان با تماشای فیلم پورنو به استمنا رو می‌آورند. این کار باعث می‌شود فرد به مرور وارد دنیای تخیلی خود شده و از واقعیت و زندگی جنسی واقعی دور شود و دیگر از رابطه عادی زناشویی احساس لذت نکند.
چگونه خود را از اعتیاد به پورنو برهانیم؟
دانشمندان برای اعتیاد به پورنوگرافی ۵ مرحله ذکر کرده اند که به آن‌ها مراحل اعتیاد به پورنوگرافی گفته می‌شود:
• مرحله مواجهه با مواد پورنوگرافی: بسیاری از افرادی که به پورنوگرافی اعتیاد دارند، تماشای مواد پورنوگرافی را از سنین پایین شروع کرده اند.
• مرحله اعتیاد: در این مرحله، فرد مبتلا به مواد پورنوگرافی رجوع می‌کند و یک حالت اجبار در وی است که نمی‌تواند از رجوع به آن اجتناب کند.
• مرحله افزایش: در این مرحله روز به روز میزان استفاده از مواد پورنوگرافی بیشتر می‌شود و بیمار نمی‌تواند دست از آن‌ها بکشد.
• مرحله حساسیت زدایی: در این مرحله مواد پورنوگرافی حساسیت اولیه خود را برای بیمار از دست می‌دهند و فرد دیگر مثل اوایل با مواد پورنوگرافی تحریک نمی‌شود. بیمار سعی می‌کند با استفاده بیشتر و متنوع‌تر از مواد پورنوگرافی به حساسیت اولیه دست پیدا کند، ولی این اتفاق نمی‌افتد.
• مرحله عمل: در این مرحله بیمار از دنیای پورنوگرافی خارج و وارد اعمال پورنوگرافیک می‌شود.
راه‌های مقابله با اعتیاد به مواد پورنوگرافی
بیمار می‌تواند با اقداماتی به شرح زیر به خودش کمک کند تا از دام اعتیاد به پورنوگرافی خلاصی پیدا کند:
• محیط خود را عوض کند و کار‌هایی را که هر روز انجام می‌داده تغییر دهد.
• از موقعیت‌های پرخطر (موقعیت‌هایی که سبب می‌شود فرد از مواد پورنوگرافی استفاده کند، مثل تنها بودن) اجتناب کند.
• فهرستی از نتایج منفی و مثبت استفاده از مواد پورنوگرافی تهیه و با خود مرور کند.
• سعی کند کمتر در موقعیت تنهایی قرار گیرد. بهتر است همیشه یک یا چند نفر در اطراف فرد باشند.
• دوستان و روابط خود را مرور کند. هر عاملی را که سبب کشیده شدن فرد به طرف استفاده از مواد پورنوگرافی می‌شود، کنار بگذارد.
• راه‌هایی پیدا کند که بتواند به اضطراب، خشم و افسردگی خود غلبه کند.
• سعی کند فعالیت‌هایی را پیدا کند که سبب آرامش می‌شود و می‌تواند از آن‌ها لذت ببرد.
