اکران «عصبانی نیستم!» که نوید محمدزاده برای
نخستین بار توانست استعداد خود را در آن به رخ بکشد، سرفصل پرونده ما شده
است برای ارزیابی کارنامه ۱۲ بازیگر که با یک فیلم مهم به سینما معرفی شده
اند. آنها ستاره ماندند یا نه؟
پیمان معادی (درباره الی)
چطور ستاره شد؟
ـ اصغر فرهادی سال ۱۳۸۷ او را به عنوان یکی
از بازیگران «درباره الی …» انتخاب کرد و اینگونه مسیر حرفه ای پیمان
معادی تغییر کرد. چهره بکر او به همراه تخصصی که فرهادی در بازی گرفتن
دارد، باعث شد معادی به شهرت برسد. حضور جهانی فیلم و تسلط او بر زبان
انگلیسی، توفیق بین المللی معادی را نیز به همراه داشت.
پیش از آن چه می کرد؟
ـ پیمان معادی به عنوان فیلمنامه نویس
شناخته می شد که معروف ترین آن «آواز قو» و «کما» است. «عطش»، «کافه ستاره »
و «شام عروسی» دیگر فیلمنامه هایی است که پیمان معادی نوشت و غالبا هم
پرفروش شدند.
مسیر پس از ستارگی
پیمان معادی یک بار دیگر مورد توجه اصغر
فرهادی قرار گرفت و این بار نقش اول «جدایی نادر از سیمین» را بازی کرد.
شهرت داخلی و بین المللی او با این فیلم دوچندان شد و علاوه بر فیلم های
ایرانی در چند پروژه خارجی بازی کرد. «کمپ ایکس ری» مهمترین فیلم معادی است
که در کنار کریستین استوارت حضور داشت. اتفاق بزرگتر برای او، بازی در
سریال «عدالت کیفری» در کنار رابرت دنیرو است. فیلم «آخرین شوالیه» دیگر
فیلمی است که معادی در کنار مورگان فریمن بازی کرد. در میان فیلم های
ایرانی بازی «ابد و یک روز» مهمترین اتفاق کارنامه پیمان معادی محسوب می
شود. او که سال پیش «بمب؛ یک عاشقانه» را به عنوان دومین فیلم خود بعد از
«برف روی کاج ها» کارگردانی کرد، حالا بازیگری شاخص به حساب می آید. معادی
محبوب جماعت زیادی از مخاطبان ایرانی است؛ هر چند شمایل او با ستاره به
مفهوم رایج آن فاصله دارد.
نیکی کریمی (عروس)
چطور ستاره شد؟
ـ بهروز افخمی برای فیلم جسورانه «عروس»
دنبال بازیگری می گشت که هم چهره زیبایی داشته باشد و هم بتواند از پس نقش
بربیاید. قرعه به نام نیکی کریمی افتاد و او به خوبی از موقعیت به دست آمده
بهره برد. کریمی از سال ۶۹ تا امروز در صف اول بازیگری سینما ایستاده و
همچنان با پیشنهادی متعدد برای بازیگری مواجه می شود.
پیش از آن چه می کرد؟
ـ نخستین نقش سینمایی نیکی کریمی در سال
۱۳۶۸ با فیلم «وسوسه» به کارگردانی جمشید حیدری رقم خورد. او در این فیلم
دیده نشد و «عروس» را باید سرآغاز درخشش کریمی بدانیم.
مسیر پس از ستارگی
ـ نیکی کریمی سال ها سفت و سخت از موقعیت به
دست آمده مراقبت کرد. او به پیشنهادهایی پاسخ داد که یا کارگردان هایش
شاخص هستند و یا نقش حرفی برای گفتن دارد. حاصل این مراقبت ۱۴ ساله منجر به
فیلم های «سارا»، «پری»، «بوی پیراهن یوسف»، «دو زن»، «واکنش پنجم»،
«دیوانه ای از قفس پرید» و … شد. او از ابتدای سال ۸۲ تصمیم گرفت از فیلم
های صرفا خاص پسند فاصله بگیرید و در فیلم های بازاری هم بازی کند. این
تصمیم هر چقدر از دید سخت پسندها عجیب بود اما باعث شد نیکی کریمی در سردر
سینماها سهم زیادی داشته باشد. او همزمان به کارگردانی هم رو آورد وسعی کرد
چند نقش خاص هم بازی کند. شاید مسیر کنونی نیکی کریمی را دوست نداشته
باشیم اما نمی توانیم جایگاه او را به عنوان یک ستاره باثبات نادیده
بگیریم. در کارنامه خانم کریمی یک سیمرغ دیده می شود.
نوید محمدزاده (عصبانی نیستم!)
چطور ستاره شد؟
ـ در جشنواره سی و دوم فجر نام و چهره نوید
محمدزاده برای خیلی ها تازگی داشت. او در فیلم «عصبانی نیستم!» نقش یک پسر
دانشجو را بر عهده دارد که همزمان فعالیت سیاسی می کند و عاشق همکلاسی اش
است. ستاره دارد می شود و شرایطش سخت؛ او به خاطر خصلت ذاتی اش نباید
عصبانی شود. در تخیل خود عصبانی است ولی رفتارش آرام. این تضاد شخصیت را
نوید محمدزاده «استادانه» جلوی دوربین به نمایش گذاشته است.
پیش از آن چه می کرد؟
ـ کسانی که سابقه محمدزاده را می دانستند،
از نمایش پرقدرت او در «عصبانی نیستم!» متعجب نشدند بلکه تحسینش کردند که
چه خوب از تجربه تئاتری اش بهره برده. محمدزاده سال ها روی صحنه نقش آفرینی
کرده بود و تجربه یکی دو کار تصویری داشت اما این «عصبانی نیستم!» بود که
نامش را سر زبان ها انداخت. پیگیران سینما بازی او را در «در میان ابرها»
دیده بودند و نقش کوچکی که در سریال «سهمی برای دوست» بازی کرده بود.
مسیر پس از ستارگی
ـ بازی نوید محمدزاده در «عصبانی نیستم!»
داوران جشنواره سی و دوم را مجاب کرد سیمرغ نقش یک را به او بدهند. اعتراض
برخی رسانه ها اما باعث عقب نشینی دبیر وقت جشنواره فجر و نامه فرمایشی
کارگردان از انصراف در جشنواره شد. جایزه هم به رضا عطاران رسید. محمدزاده
اما نومید نشد و به کارش با قدرت ادامه داد. حاصل این تلاش فیلم های «ابد و
یک روز»، «خشم و هیاهو»، «مغزهای کوچک زنگ زده»، «بدون تاریخ، بدون امضا» و
.. شده است. نوید محمدزاده حالا یک ستاره است.
ترانه علیدوستی (من ترانه ۱۵ سال دارم)
چطور ستاره شد؟
ـ سال ۱۳۸۰ رسول صدرعاملی بعد از گشت و
گذارهای زیاد بالاخره از طریق حبیب رضایی به ترانه علیدوستی می رسد. او در
نقش ترانه فیلم «من ترانه ۱۵ سال دارم» به سینما معرفی شد؛ فیلمی که خاص و
عام تحسینش کردند و بازی بازیگرش را به خاطر سپردند.
پیش از آن چه می کرد؟
ـ «من ترانه ۱۵ سال دارم» نخستین تجربه ترانه علیدوستی به حساب می آید.
مسیر پس از ستارگی
فقط دو سال طول کشید تا ترانه علیدوستی را
در شمایل متفاوت ببینیم. او در «شهر زیبا» اصغر فرهادی نشانه هایی از ترانه
را به یاد می آورد اما دنیای فیلم و شخصیت ها به طور کلی متفاوت بودند.
علیدوستی با این فیلم یک گام بلند دیگر برداشت و با «چهارشنبه سوری» فرهادی
جایگاه خود را تثبیت کرد. «کنعان» چهارمین فیلم علیدوستی شمایلی کاملا
متفاوت از این بازیگر نشان داد. او در فیلم مانی حقیقی از نظر سنی هم
بزرگتر شده بود و خطی کشید بر خاطرات دخترک نوجوان سه فیلم قبلی.
ترانه علیدوستی بعد از آن هر آنچه بازی کرد
مورد تحسین واقع شد. (در این میان شکست راز دشت تاران و هر چی خدا بخواد یک
استثنا است) ترانه علیدوستی سعی کرده میان مخاطب سخت پسند و عامه پیگیران
سینما پیوندی منطقی برقرار کند؛ برای همین در کنار «مادر قلب اتمی» و
«پذیرایی ساده» او را در «شهرزاد» هم می بینیم. علیدوستی یکی از ستاره های
محبوب این روزها است که برای خودشان منتقد اجتماعی هم قائل شده و معمولا
نسبت به وقایع مختلف از طریق صفحه اینستاگرام خود واکنش نشان می دهد.