6 قانون طلایی برای سرمایه گذاری منظم

سرمایه گذاری منظم، کار آسانی نیست. با وجود نیات و ادعاهای مخالف، بسیاری از سرمایه گذاران عملکردها را رصد می کنند، در برابر افت و خیزهای بازارها واکنش احساسی نشان می دهند و به طور کلی، متحمل هزینه های بیشتری نسبت به سیاست گذاری های مناسب می شوند. حتی زمانی که یک برنامه درازمدت نیز برای سرمایه گذاری وجود دارد، اگر قواعد سرمایه گذاری منظم پیگیری نشود،این برنامه بی فایده خواهدبود. طی این سال ها، بارها شاهد به ثمر ننشستن سرمایه گذاری ها بوده ام، که این بار نیز دلیل آن بی توجهی به سرمایه گذاری منظم بوده است.

این مشاهدات، محدود به سرمایه گذاری های فردی نیست. من رفتار مشابهی را از سوی مشاوران سرمایه گذاری نیز مشاهده کرده ام، کسانی که ادعا می کنند استراتژی منظمی دارند تنها «تطبیق با تغییرات شرایط بازار» را به توصیه های شان اضافه می کنند. این نقطه ضعف محل گریز وسیعی برای تنظیمات قابل تغییر بر جای می گذارد، اساس چنین رفتاری نیز این است که به نظر برسد، آنچه انجام شده، بهترین حرکت بوده است. این رفتار به طور خاص رد بازار خرسی (نزولی) دیده می شود، خصوصا در زمانی که مشتری ها نگران می شوند و سعی می کنند دارایی های خود را به جای دیرگی منتقل کنند. اظهارات منظم ممکن است باعث شود که مشاور بتواند مشتریانی را که ترسیده اند حفظ کند اما بی نظیم به ندرت، در درازمدت سود مشتری را رقم زده است.
 

بنابراین در ادامه به شش قانون برای سرمایه گذاری منظم اشاره می شود. این قوانین می توانند به شما کمک کنند (و احتمالا به مشاورتان) که در درازمدت، تصمیمات بهتری بگیرند:

•    داشتن یک فلسفه سرمایه گذاری برای درازمدت

•    شکل دادن تخصیص دارایی ها به شکلی محتاطانه بر پایه این فلسفه

•    انتخاب سرمایه گذاری های ارزان قیمت برای تخصیص دارایی ها

•    حفظ سهام در تمام شرایط بازار

•    تغییر ندادن تخصیص دارایی ها به دلیل فعالیت های اخیر بازار

•    نرفتن به سراغ سرمایه گذاری های جدید در زمان انتظار برار بازگشت شفافیت به بازار

1- داشتن یک فلسفه سرمایه گذاری برای درازمدت: در جهان دو فلسفه برای سرمایه گذاری وجود دارد. شما می توانید باور داشته باشید که به احتمال زیاد رد بازار شکست خواهید خورد یا خیر. من مدتی قبل به این باور رسیدم که بازارها در قیمت گذاری اوراق بهادار سودمندتر از آن چیزی هستند که من به آن امید داشتم. قبول کردم که مهارت کافی را ندارم تا بتوانم به طور مداوم به ارزش سهام از طریق سرک کشیدن به تغییر ارزش سهم، اوراق قرضه، بخش صنعتی، کشورها یا کال بازار، بیافزایم. بنابراین در این راستا تلاش نمی کنم. بازده بازارها، تمام آن چیزی است که در هدف مالی درازمدتم به آن نیاز دارم.

2- شکل دادن تخصیص دارایی ها به شکلی محتاطانه برپایه این فلسفه: تخصیص دارایی ها به معنای چگونگی تنوع دادن به سهام در میان طبقات مختلف دارایی هاست. یک تخصیص دارایی محتاطانه باید بر پایه اهداف مالی درازمدت فرد باشد. این گرایش، چراغ راهنمایی است که مسیر را روشن می کند تا در زمان شرایط متزلزل بازار، از آن استفاده کنید. به جای واکنش های شناور یا تاکتیکی که به افت و خیزها وابسته است، تخصیص دارایی باید درصد خاصی باشد و در طول زمان از برنامه تان خارج نشود.

3- انتخاب سرمایه گذاری های ارزان قیمت برای تخصیص دارایی ها: برای پیاده سازی تخصیص دارایی ها از یک ترکیب مناسب از صندوق سرمایه گذاری مبتنی بر شاخص (index funds) و صندوق قابل معامله در بورس (ETFs) ساتفاده کنید.این محصولات، تنوع گسترده ای را در درون طبقه ای از دارایی ها با هزینه بسیار کم رقم می زنند. ساخت گلچینی از سهام از صندوق سرمایه گذاری مبتنی بر شاخص و صندوق قابل معامله در بورس که بازارها را پی می گیرد به شما کمک خواهدکرد که سهم عادلانه ای از بازده بازارها به دست بیاورید.

4- حفظ سهام در تمام شرایط بازار: بازارها مدتی طولانی در سطوح جاری خود باقی نمی مانند، در همین حال سهام باید در تمام شرایط بازار تقریبا در همان میزان باقی بمانند. ایجاد توازن به حفظ سهام کمک می کند. ایجاد توازن سالانه به عنوان یکش ویه، می تواند سهام را حفظ کند. کمک های نقدی و برداشت ها نیز قادرند زمینه را برای بازگشت توازن، فراهم آورند.
 

5- تغییر ندادن تخصیص دارایی ها به دلیل فعالیت های اخیر بازار: از زمانی که سهام براساس نیازهای درازمدت پا گرفت، باید برای طولانی مدت نیز حفظ شود. اگر تصمیم به سرمایه گذاری و تخصیص دارایی های تان به این امر برای 10 سال آینده دارید، پس از امروز باید دست به کار خرید شوید. موضوع این نیست که امروز در بازارها چه خبر است؛ ساختن و حفظ سهام شما برای طولانی مدت، شانس بیشتری برای دستیابی به اهداف مدنظرتان را فراهم می آورد.

6- نرفتن به سراغ سرمایه گذاری های جدید در زمان انتظار برای بازگشت شفافیت به بازار: ساده نیست که پول های تان را در سهامی که اخیرا ارزش خود را از دست داد، سرمایه گذاری کنید. اما این همان کاری است که باید انجام دهید. اگر طرح تان این است که هر ماه سرمایه گذاری کنید، پس هر  ماه بدون توجه به فعالیت های اخیر بازار، سرمایه گذاری کنید. نظم در سرمایه گذاری، عادات مناسبی را شکل می دهد و باعث تداوم در آن ها می شود.

برخی منتقدان  این شیوه ها می گویند چنین قواعدی بسیار سخت هستند و در برابر آنچه در بازارها رخ می دهد، از انعطاف کافی برخوردار نیستند. خب، این همان معنای نظم است! و این نظم است که برنامه را می سازد. یک طرح بریزید و برای اجرای آن به طور جدی تلاش کنید.

بخشی از برنامه شما ممکن است در زمان مناسب یا در آینده، هنگامی که شرایط زندگی تان دچار تحول شد، تغییری در تخصیص دارایی های تان به وجود بیاورد. این شرایط می تواند در رابطه با سلامتی، شغل، بازنشستگی، ثروتی بادآورده یا رویدادهای مشابهی از این دست باشند. تغییرات ممکن است منجر به تفاوت هایی در تخصیص دارایی های تان شود. اما نکته مهم این است که با وجود تمام تغییرات، نظم و انضباط در سرمایه گذاری ها به همان حد باقی بماند.

مطالعه کردن درباره سرمایه گذرای منظم آسان است. مانند این است که پزشک به شما بگوید به طور منظم فعالیتی را دنبال کنید، تغذیه مناسبی داشته باشید یا استراحت کنید. در مجموع حرف زدن درباره آن ساده است! اما انجام آن در زندگی واقعی، دشوار است. به همین دلیل است که ما باید تمام تلاش مان را به کار ببندیم تا منظم بمانیم. توصیه من این است که هرگاه به نظم و انضباط خود در سرمایه گذاری شک کردید، این متن را دوباره بخوانید. به خاطر داشته باشید که توازن مناسب در سهام، همیشه و در هر شرایطی جواب می دهد.

منبع :دنیای سرمایه گذاری