به گزارش راگانیوز ، از علاقه‌اش به رشته‌های انفرادی تا آرزوهای بزرگی که در سر دارد، سخن گفته است. گفت‌وگوی میزان با بانوی کاراته‌کای کشورمان را در ادامه می خوانید:
* لطفاً خودتان را معرفی کنید…
من حمیده عباسعلی، کاراته‌کا متولد ۲۳ اسفند ۱۳۶۸ هستم. در تهران به دنیا آمدم و ساکن شهرری هستم.
* چرا این قدر در شهرری قهرمان بزرگ داریم؟
حمید سوریان، هادی ساعی، مهروز ساعی، روح‌الله حسینی، علیرضا دبیر، حسین اوجاقی و … بچه همین محل هستند که به قهرمانان بزرگی تبدیل شده‌اند. فکر می‌کنم خاک این منطقه قهرمان‌خیز است که تا این حد ورزشکار قهرمان به کشور تحویل داده است.
* شما هم یک قهرمان هستید. وضعیت مالی یک بانوی قهرمان در کشورمان چگونه است؟
ما تمام تلاش خود را به کار می‌بریم تا پرچم کشورمان را در میادین بین‌المللی بالا ببریم و تمام عشق ما به همین نواخته شدن سرود کشورمان است. قطعاً دوست داریم دیده شویم و از نظر مادی و معنوی از سوی دولت مورد حمایت قرار بگیریم. یک قهرمان نیاز به دیده شدن دارد و بسیاری از ورزشکاران بارها در خصوص مشکلات مالی خود صحبت کرده‌اند که متأسفانه دردی را دوا نکرده است.
* تا به حال شده از اینکه کاراته را انتخاب کردید، پشیمان شوید؟
شاید اگر کاراته، المپیکی نمی‌شد کمی شرایط برایم سخت بود اما خدا را شکر که الان یک رشته المپیکی هستیم و انگیزه فراوانی برای کسب مدال المپیک دارم. به هر حال من از همان ابتدا به رشته‌های انفرادی علاقه داشتم و کاراته را انتخاب کردم و باید به تمام رویاهایم در این رشته برسم.
* کاراته‌کاها انسان‌های خشنی هستند؟
اسم کاراته، خشن است اما کاراته‌کاها روح بزرگی دارند و انسان‌های خشنی نیستند. من شاید داخل تاتامی، خشن باشم اما در زندگی عادی انسان آرام و با اعتماد به نفسی هستم.
* پس خشونت در تاتامی است که باعث می‌شود تا این حد مصدوم شوید؟
مصدومیت در تمام رشته‌های ورزشی وجود دارد و شاید در رشته‌های رزمی کمی بیشتر باشد. به هر حال ورزش و مصدومیت را نمی‌توان از هم جدا کرد.
* تا چه حد از فضای مجازی استفاده می‌کنید؟
بستگی دارد. به طور مثال در صفحه اینستاگرام فعال هستم و در سایر زمینه‌ها کمتر فعالیت می‌کنم.
* رابطه‌تان با رسانه‌ها چطور است؟
دیگر شما که خوب می‌دانید من با رسانه‌ها ارتباط خوبی دارم. به نظر من، یک ورزشکار و یک خبرنگار به همدیگر احتیاج دارند و می‌توانند کمک شایانی به یکدیگر داشته باشند.
* اگر ورزشکار نمی‌شدید دنبال چه کاری می‌رفتید؟
از کودکی دوست داشتم فرد مفیدی برای جامعه باشم و اگر ورزشکار حرفه‌ای نبودم، قطعاً ادامه تحصیل می‌دادم اما نمی‌دانم چه‌کاره می‌شدم.
* چرا تا این حد از حاشیه فراری هستید؟
مگر بد است؟! (خنده) من سعی دارم از حاشیه دوری کنم زیرا هیچ کمکی به ورزشکار نمی‌کند.
* به نظرت بهترین بانوی ورزشکار ایران چه کسی است؟
سؤال سختی پرسدید؛ در وهله اول این را بگویم که بانوان ورزشکار ما همواره با حفظ حجاب اسلامی در میادین حاضر می‌شوند و این موضوع از هر مدال و مقامیبا ارزشتر است اما در خصوص سؤال‌تان باید بگویم که همه بانوان ورزشکار کشورمان قابل احترامند اما کیمیا علیزاده و لیلا رجبی از بهترین‌های کشور هستند.
* می‌خواهیم بدانیم سقف آرزوهای ورزشی حمیده عباسعلی کجاست؟
نهایت آرزوی یک ورزشکار، مدال المپیک هست و من هم از این قاعده مستثنی نیستم.
* یعنی بعد از المپیک ۲۰۲۰ ژاپن از دنیای قهرمانی خداحافظی می‌کنید؟
یعنی ۴ سال دیگر بروم؟ فکر کنم می‌توانم بیشتر از این‌ها در کاراته مفید باشم و بعد از المپیک هم در خدمت کاراته و شما هستم. (خنده)