سرنوشت مبهم جنازه رضا شاه؛ از ژوهانسبورگ تا شهرری و مصر!

این آرامگاه توسط محسن فروغی در سمت غرب حرم شاه‌عبدالعظیم طراحی شد و در سال ۱۳۲۹ به بهره‌برداری رسید. مساحت آن ۹۰۰۰ مترمربع و ارتفاع آن ۲۵ متر بود که ۷ متر از ارتفاع گنبد حرم شاه‌عبدالعظیم کوتاه‌تر ساخته شده بود.

ساختمان دو طبقه بود که طبقه بالا سالن ورودی و بازدید بود و در طبقه پائین سنگ قبر سیاه رنگی قرار داشت که مزار رضاشاه در آن واقع شده‌بود و بر بالای آن سنگ، تاج پادشاهی طلائی نصب شده بود.

در اردیبهشت ۱۳۲۹، در دورهٔ نخست وزیری رجبعلی منصور قرار شد پیکر رضاشاه به ایران آورده شود و هواپیمای حامل جنازه رضا شاه قبل از آمدن به ایران، به منظور طواف در مکه از قاهره به طرف جده پرواز کرد. سرانجام هفدهم اردیبهشت ۱۳۲۹، جنازه رضاشاه به وسیله هواپیما و سپس با قطار مخصوص به تهران حمل شد و با تشریفات رسمی به شاه عبدالعظیم برده شد و در آرامگاه ویژه او در کنار آرامگاه حضرت عبدالعظیم دفن شد.

اخبار تایید نشده ای وجود داشت که پیش از پیروزی انقلاب در ایران، جنازه رضاشاه به توسط محمدرضا شاه از ایران خارج شده و ابتدا به لس آنجلس و سپس به قاهره رفت.

اما بازهم سرنوشت رضاخان و جنازه اش به اینجا منتهی نشد، آیت الله صادق خلخالی، حاکم شرع معروف اوایل انقلاب در اردیبهشت ماه ۱۳۵۹ با جرثقیل به سراغ قبر رضاشاه در جوار حضرت عبدالعظیم(ع) رفت و آن را تخریب کرد، بعد از تخریب معلوم شد که اساسا جنازه رضاشاه در این مقبره وجود ندارد و احتمالا محمدرضا، جنازه پدر را مخفیانه در هنگام خروج از ایران(دی ماه ۱۳۵۷)، با خود برده است، جالب اینجاست که در هنگام تخریب قبررضاشاه، نماینده ای از دفتر رئیس جمهور(بنی صدر) از خلخالی خواسته بود که از تخریب این محل خودداری کند، زیر قرار است یک موزه جنایی در این مکان تبدیل شود؛محل سابق قبر رضاشاه و برخی از بلندپایگان رژیم پهلوی( مثل حسنعلی منصور) در خیابان موسوم به آرامگاه، کاملا محو شده و تبدیل به دستشویی و مراکز اداری حرم شده است.

سرنوشت جنازه رضاشاه هنوز در هاله ای از ابهام است و حالا خبرپیدا شدن یک مومیایی در اطراف مقبره سابق (اینجا بخوانید)، باعث شده این ماجرا دوباره خبرساز شود.