این مرد تحت بازجویی قرار گرفت و با اعتراف به جنایت به مأموران گفت: «من و یکی از دوستانم به نام چنگیز، با نیما در زمینه خریدوفروش موادمخدر در ارتباط بودیم، اما بعد از مدتی به اختلاف خوردیم. ما سر پول با هم مشکل داشتیم تا اینکه روز حادثه قرار گذاشتیم تا اختلافاتمان را حل کنیم، اما وقتی سر قرار رفتیم، او با ما درگیر شد و ما هم مجبور شدیم با چاقو دست به این جنایت بزنیم.»
در ادامه تحقیقات برای شناسایی و دستگیری همدست این مرد آغاز شد و مأموران مخفیگاه او را در جنوب تهران پیدا کردند، اما زمانی که برای دستگیریاش به آنجا رفتند، او با دیدن مأموران پا به فرار گذاشت و حاضر به تسیلم نشد. مأموران نیز به تعقیب او پرداختند تا اینکه درنهایت درجریان تعقیب و گریز این مرد با شلیک گلوله کشته شد.
بنابراین پرونده هادی برای رسیدگی به دادگاه کیفری استان تهران فرستاده شد و هادی به تنهایی پای میز محاکمه ایستاد. او به درخواست اولیای دم و حکم دادگاه به قصاص محکوم شد، اما این حکم به تأیید قضات دیوان عالی کشور نرسید و آنها اعلام کردند؛ با توجه به مدرکهای موجود هادی باید با عنوان مباشرت درقتل محاکمه شود. بنابراین پرونده بار دیگر به دادگاه کیفری فرستاده شد و صبح دیروز هادی برای دومینبار درمقابل هیأت قضائی شعبه چهارم دادگاه کیفری ایستاد. درجلسه رسیدگی به این پرونده که به ریاست قاضی اصغر عبداللهی برگزار شد، اولیای دم تقاضای قصاص کردند. پس از آن متهم درجایگاه ایستاد و با متهمکردن همدست خود گفت: «من قتل را مرتکب نشدم. چنگیز بود که نیما را با چاقو کشت. اتفاقا من میخواستم به دعوای آنها پایان دهم، حتی یک ضربه چاقو هم به پشت سرم خورده شد. با این حال من بیگناهم و همدستم قاتل است.»
با این اظهارات درپایان جلسه هیأت قضائی وارد شور شدند تا رأی نهایی این پرونده را صادر کنند.