به گزارش راگانیوز ، میرزا جبار عسگرزاده معروف به جبار باغچه‌بان در سال ۱۲۶۴ در شهر ایروان به دنیا آمد او از مردم تبریز بود و نخستین کودکستان ایران را در سال ۱۳۰۲ در تبریز باعنوان باغچه اطفال دایر کرد به همین دلیل خود را باغچه بان نامید.

او اولین دبستان کرولال‌ها را نیز در سال ۱۳۱۳ در تهران پایه‌گذاری کرد و در همین سال بود که گوشی استخوانی را برای دانش آموزان اختراع کرد و به آنها روش آموزش الفبای دستی را یاد داد. او در سال ۱۳۴۵ در سن ۸۱ سالگی بدرود حیات گفت و در محله چشمه علی در زمینی که متعلق به دوست نزدیکش به نام اشتری است دفن شد.

در کنار مزار او که سالی یک بار ناشنوایان به مناسبت درگذشتش در روز چهارم آذر ماه آبی روی سنگ می‌ریزند و گلی پرپر می‌کنند، ۱۷ تن از خانواده‌های اشتری دفن شده‌اند و کسی از این سنگ قبرها نگهداری می کند که خودش را چندین سال است باغبان شهرداری و نگهبان قبر جبار و اشتری ها می داند.

برای رفتن به مزار باغچه‌بان باید او در را باز کند همانطور که امسال هم در را روی ناشنوایان باز کرد تا برای معلمشان مراسم سالگرد بگیرند. آنها وفاداران به باغچه بان هستند که هر سال بر سر مزارش فاتحه می خوانند.

به طور حتم اگر سنگ مزار جبار باغچه بان در شهر ایروان بود اکنون گردشگران ایرانی برای رفتن بر سر مزارش و خواندن فاتحه‌ای برای او می‌بایست تور گردشگری ارمنستان را با قیمت‌های گزاف می‌خریدند. اما اکنون که چنین جاذبه‌ای در شهرری واقع شده، دیدن مزار او در سبد تورهای شهرری نیست.

گویا خاطره افرادی که در دوران معاصر زندگی می‌کرده‌اند کم کم از یادها خواهد رفت حتی آنهایی که زمانی برای اقشار خاصی از جامعه تلاش ها کرده اند مصداق آن کاری است که وزارت آموزش و پرورش در حق باغچه بان می کند.

شهریور ماه سال ۹۳  بود که دبیران مدرسه ناشنوایان باغچه‌بان شماره ۲۰ به خبرنگار مهر گفتند: روز چهارم آذر ماه سالگرد فوت آقای باغچه بان است به همین علت می‌خواهیم این روز به عنوان روز باغچه بان ثبت شود. منتها سازمان استثنایی کشور نام همه مدارس باغچه بان را تغییر داده به عنوان مثال مدرسه باغچه بان ۱۷ به مدرسه نیکان تغییر نام پیدا کرده است. آموزش و پرورش و سازمان مدارس استثنایی می خواهند نام باغچه بان را از مدارس استثنایی حذف  کنند.