علیرضا افشاری، دبیر دیدهبان یادگارهای فرهنگی و طبیعی ایران با اعلام این خبر ، گزارش داد که برخی تالارهای این بنا سیمانکاری شده تا بهعنوان انبار اجاره داده شود.
براساس این گزارش، مالکان بنا همچنین در حال ایجاد سقفهای فلزی هستند و راه آبهای بخشهای قدیمی نیز با ماسه پر شده که موجب نفوذ آب و تخریب ساختمان تاریخی میشود.
کارخانه قند ایران نخستین کارخانه قند در منطقه بود که با مدیریت کارشناسان بلژیکی در زمان ناصرالدینشاه راهاندازی شد. ورود نخستین محصولات این کارخانه به بازار نیز فروش قند روسیه در ایران را که آن زمان تنها قند موجود در بازار بود به خطر انداخت و با کینه دولت و بازرگانان روس مواجه شد. روسها برای مقابله با کارخانه قند ایران با سرازیرکردن قند ارزان به کشور موجب شدند محصولات کارخانه قند کهریزک بیمشتری بماند و صنعت قند ایران در دوره قاجار ورشکست شود. روسها آن دوره همین رفتار را نیز با کارخانههای کبریتسازی تهران و تبریز انجام دادند.
در سال ۱۸۹۱میلادی کمیتهای با عنوان «کمیته مطالعات صنعتی پاریس» موفق به کسب امتیاز قند ایران شد و ۳ کارشناس فرانسوی ( پلت، کرچل و ریکما گرس) برای مطالعات محلی درباره وضعیت و شرایط احداث کارخانه قند به ایران اعزام شدند.
ساخت و راهاندازی کارخانه قند ایران در همین محل کنونی در کهریزک تهران البته درگیریهایی را میان اهالی و کشاورزان منطقه با کارشناسان بلژیکی و خارجی صنعت قند ایجاد کرد و میرزا علیخان امینالدوله، وزیر اوقاف و رئیس اداره پست و مدیر دارالشورای عصر ناصری را به مرتفع کردن مشکلات کشاند. پس از آن بود که محصول کارخانه قند ایران قابل رقابت با قند روسی شد و سیدمحمدعلی جمالزاده در وصف آن نوشت: قند کهریزک بسیار ممتاز بود و به قند روسی شکست وارد آمد.
سیدمحمدعلی جمالزاده درباره مناقشه قند بین ایران و روسیه نوشته است: روسها هر روز قیمت قند خود را تنزل دادند تا آنکه قیمت هر من تبریز آن به ۴۵شاهی رسید و این مبلغ از قیمت عملآوری قند هم ارزانتر بود. آنها در این سیاست چنان پستی به خرج دادند که قند ایران با وجود مساعی و کوشش مرحوم امینالدوله نتوانست دوام پیدا کند و دولت مستعجل شد.
این در حالی است که کهریزک را اکنون یا به واسطه زندان آن و اتفاقاتی که در دوران فتنه ۸۸ افتاد می شناسند یا به واسطه مرکز بازیافت زباله ، امیدواریم مسئولین این شهر کمی به هویت تاریخی این شهر اهمیت دهند
خبرهای مرتبط