راگانیوز ؛ شاید شما هم گذرتان در شب جمعه ها به باقرشهر افتاده باشد شهری که شاید شهر شدنش را مدیون حضور اموات باشد . ترافیک ، صدای بوق، تصاویر اموات جلوی اتوبوس ها ،تعدد سالن های غذاخوری مراسم اموات و چهره در هم و ژولیده کودکان گل فروش که از برکت حضور اموات در کنار شهر ما ارتزاق می کنند.
قبل ها که این گورستان تا این حدود پیشرفت نکرده بود در روزهایی که باد از طرف غرب به طرف شرق می وزید ، راحت می توانستی با فردی که بر روی قبر متوفی مصیبت می خواند همنوا شوی و جملات و گاها ادیعه وی را تکرار کنی و این نوای آرام بخش آخرت در چرت ظهر گاهی آخرین اصواتی بودند که از این دنیا می شنیدی اما اکنون مرگ را بر سر سفره هایمان حس میکنیم .
بهشت زهرا(س) کی متولد شد؟
اولین متوفی که در این گورستان دفن شد شخصی بنام محمد تقی خیال در سال ۱۳۴۹ بود و شاید روحش خبر نداشت که چه پا قدمی دارد و به زودی این محل به بزرگترین گورستان خاورمیانه تبدیل خواهد شد
در ابتدا بهشت زهرا(س) برای یک کاربری ۳۰ ساله طراحی شده بود که با مساحتی در حدود ۳۱۴ هکتار راه‌اندازی شد. تا اینکه در سال ۱۳۷۶، ۱۱۰ هکتار به آن اضافه شد این توسعه از سمت شمال و شمال شرقی انجام شد ، یعنی نابودی روستاهای علی آباد و مقصود آباد که روزی زادگاه برخی بومیان این شهر بود ،روستاهایی که درختان توت و آب قناتش و خیابان درختی اش که تا جعفرآباد (باقروف ) ادامه داشت معروف بود .
در نهایت در سال ۱۳۸۸ باز هم زمینی در قسمت شرقی همجوار با روستای قمصر به وسعت ۱۶۰ هکتار به آن اضافه شد تا مساحت بهشت زهرای تهران به ۵۸۴ هکتار برسد و شهروندان تهرانی دیگر دغدغه دفن اموات خود را نداشته باشند
این همجواری که با تصویب شورا و شهردار وقت هم انجام شد مشکلات عدیده ای را برای شهروندان به وجود آورد که به دلایل همزمانی این نوشته با برگزاری انتخابات شورای شهر و تبلیغات کاندیدا ها گذر می کنیم و در آینده مطلب مفصلی نیز در این خصوص منتشر خواهیم کرد .
این تفاهم که در آن سال انجام شد مفاد آن دارای ۱۱ بند بود که با پیگیری مدیریت شهری دوره چهارم نیز تعهدات این تفاهم نامه انجام نشده است مثل سه راهی بهشت زهرا (س) و… نکته قابل توجه این تفاهم نامه ساخت بوستان ۳۳ هکتاری در بلوار شهید چله دوان کنونی و ضلع شرقی زمین های تصرف شده است که مکان فعلی به گفته کارشناسان تنها ۱۱ هکتار است ودر اوایل این تفاهم درختکاری شد و به همان صورت رها و محلی برای تجمع معتادین و تخلیه زباله ها گردیده است .
حال سوال این است که چرا مدیریت سازمان بهشت زهرا(س) نسبت به این مسئله بی اهمیت است ؟؟ و هنوز فکری برای بهره برداری از این بوستان نشده است ؟
اکنون با وضعیت موجود دور از ذهن نیست مسئولان این سازمان و شهرداری تهران به دنبال تملک این به اصطلاح بوستان باشند تا دیوارهای بهشت زهرا (س) تا یکطرف جاده قمصر گسترش یافته و مردم شهرمان بیش از پیش همنشین اموات و مرگ باشند.
امیدواریم مسئولین مربوطه مدیریت شهری و کاندیدا هایی که انتخاب می شوند اجازه پیش روی بیش از پیش این دیوار را ندهند تا شهروندان این منطقه محروم دغدغه زندگی در جوار مردگان را کمترداشته باشند و حداقل پنجره خانه هایمان رو به قبر اموات باز نشود و این امر میسر نمی شود ، مگر با همت مدیران شهری .
مهدی اشرفی پور – مدیرمسئول راگانیوز
گزارش تصویری مرتبط
