آیا چشمه علی به وضعیت سابق برگشت؟!

به گزارش راگانیوز ، روشنی  درپاسخ به این سؤال خبرنگار ما که آیا افزایش ۷۰ لیتری دبی آب چشمه ۸ هزارساله شهرری براساس بررسی ومطالعات میراث فرهنگی به دست آمده پاسخ منفی می‌دهد و می‌گوید:«این عدد براساس گزارش مترو است!» این درحالی است که نماینده کشاورزان روستای علایین می‌گوید:« وضعیت دبی آب چشمه علی برای کشاورزی مثل سابق است و در یک کیلومتری چشمه در زمین فرو می‌رود و به زمین‌های زراعی نمی‌رسد.» «علی اکبر روشنی» نکته دیگری را هم به روزنامه ایران می‌گوید که باعث می‌شود در ذهن مدیر اداره میراث شهرری نسبت به آنچه متروی تهران اعلام کرده، شک و شبهه ایجاد شود. روشنی می‌گوید:«دبی آب در روزها افزایش می‌یابد اما در شب کاهش دارد. روزهای پنجشنبه و جمعه هم متغیر است.» او معتقد است که آب در تونل مترو سرگردان است و بوسیله پمپاژ‌های چندگانه به چشمه تزریق می‌شود:«این نوسانات آب و کاهش و افزایش دبی چشمه هم نشان می دهد که آب را پمپاژ می‌کنند و به‌طور طبیعی وارد چشمه نمی‌شود!» آب چشمه علی براساس اسناد موجود تنها حقابه کشاورزان روستای علایین است! عملیات مترو به چشمه علی که رسید، آب چشمه فروکش کرد و کشاورزان این روستا به گفته روشنی از آن تاریخ به بعد اقدام به خرید آب می‌کنند. نماینده کشاورزان روستای علایین می‌گوید:

« تمام آبخوان‌های تغذیه کننده چشمه در مسیر ۱۶۰۰ متری از فلکه سوم دولت آباد تا میدان صفائیه به وسیله مترو تخریب شده است.» آبخوان‌هایی که از سمت کوه بی‌بی شهربانو تغذیه می‌شوند. او می‌گوید: «دبی چشمه شب‌ها کم می‌شود این نشان می‌دهد که شب‌ها پمپ‌ها کار نمی‌کنند.» هم او و هم رحیم‌زاده مدیر میراث شهرری می‌گویند که کار حفر تونل مترو در اطراف چشمه علی به پایان رسیده! با وجود این شرکت مترو احتمال می‌دهد چشمه علی باز هم با افت و خیز در میزان آب خروجی رو به رو شود!

به گفته روشنی آب چشمه حقابه ۵۴ کشاورز بود که بسیاری از آنها فوت شده‌اند و الآن حقابه به بچه‌های آن رسیده است. در نهایت به گفته او در حال حاضر ۳۰۰ کشاورز صاحب حقابه این چشمه باستانی، با کشت سبزیجات در روستای علایین زندگی می‌گذرانند. روشنی می‌گوید:«مترو اجازه حضور نماینده کشاورزان در تونل مترو را نمی‌دهد تا مشخص شود که چه اتفاقی برای چشمه در زیرزمین می‌افتد.» مجریان مترو یکبار هم رسانه‌ها را برای پاسخ دهی به وضعیت چشمه به شهرری دعوت کردند اما اجازه ندادند اصحاب رسانه از تونل و وضعیت آبخوان‌های تغذیه کننده چشمه بازدید کنند. همه بازدید رسانه‌ها در سطح و روی زمین گذشت! البته آن زمان چشمه علی در روی زمین پایتخت هم وضعیت مطلوبی نداشت. مسأله به مجلس هم رسید اما ابهامات چشمه علی در بهارستان هم باز نشد!

رحیم‌زاده بعد از شنیدن صحبت‌های روشنی می‌گوید که همکارانش را مأمور می‌کند شب‌ها و روز پنجشنبه و جمعه دبی آب را کنترل کنند. البته حرف‌های رحیم‌زاده نشان می‌دهد بررسی کارکنان میراث فرهنگی چشمی است. او می‌گوید:

« آب از روی پل می‌گذرد و این نشان می دهد که دبی آب چشمه افزایش یافته است.» براساس آمارهایی که مترو به میراث فرهنگی داد، دبی آب چشمه از ۲۰ لیتر در ثانیه به ۷۰ لیتر رسیده اما هنوز به اندازه‌ای که قبل از آغاز عملیات حفر تونل مترو بود، نرسیده است! رحیم‌زاده بررسی تخریب آبخوان‌های تغذیه کننده چشمه علی بر اثر عملیات حفر تونل را هم کار منابع طبیعی می‌داند تا این سؤال پیش بیاید که آیا میراث فرهنگی تنها یک ناظر است؟ آیا چشمه ثبت ملی شده شهرری بدون آبخوان‌های تغذیه کننده معنا می‌دهد که میراث فرهنگی از وضعیت آبخوان‌های تغذیه کننده یک چشمه ۸ هزارساله خبر ندارد؟ مگر امروز دبی آب چشمه مهمترین دلنگرانی میراث فرهنگی‌ها نیست پس چرا کسی خبر از وضعیت آبخوان‌های تغذیه کننده آن ندارد؟! رحیم‌زاده در نهایت می‌گوید:«اگر چشمه علی بعد از بارش‌های زمستان به وضعیت سابق برنگردد، وضعیت چشمه را از طریق بحث‌های حقوقی پیگیری خواهد کرد.» تا این سؤال پیش بیاید که آیا پیگیری‌های حقوقی نوشداروی بعد از مرگ سهراب نیست؟!