به گزارش راگانیوز به نقل ازافکارنیوز، «از کسی توقع ندارم برایم کاری کند» مدام در صحبت‌هایش این جمله را تکرار می‌کند، اما می‌گوید دوست دارد مسئولان ورزش برایش شغلی را مهیا کنند که یک منبع درآمدی هم داشته باشد. از مسئولان اداره کل شهرستان ری هم گلایه دارد. این گوشه‌ای از صحبت‌های حمیده عباسعلی است که در بازیهای آسیایی ۲۰۱۴ اینچئون مدال خوش رنگ طلای تیم ملی کاراته را کسب کرده است.
بانوی طلایی تیم ملی کاراته بانوان با حضور در خبرگزاری فارس صحبت‌های زیادی را مطرح کرده است که در ادامه می‌خوانید.
*: پس از کسب مدال طلای بازیهای آسیایی که بالای سکو رفتید به چه چیزی فکر می‌کردید؟
از خدا تشکر کردم که به من در کسب مدال طلا بازیهای آسیایی خیلی کمک کرد، چون واقعاً خیلی برای کسب این مدال زحمت کشیده بودم.
*: موضوع بحث پرداخت پاداش به مدال‌آوران طلایی چقدر در کسب مدال نقش داشت؟
اصلاً به هیچ عنوان به پاداش فکر نمی‌کردم. قبل از اینکه به بازیهای آسیایی اعزام شویم رسانه‌ها مرتب مصاحبه مسئولان ورزش را پخش می‌کردن که در مورد پاداش به مدال آوران صحبت می‌کردند که به مدال آوران طلایی ۱۵۰ سکه طلا پرداخت خواهد کرد، اما وقتی حرف پاداش می‌شد من می‌رفتم جایی که این موضوع را نشنوم، چون احساس می‌کردم اگر به پاداش مسابقات فکر کنم به مدال طلا نمی‌توانم برسم. من اول برای رسیدن به مدال طلا تلاش کردم، چون می‌دانستم که بعد از آن پاداشی وجود دارد و به خاطر همین فقط به هدفم فکر می‌کردم.
*: به نظر شما با کسب مدال طلای بانوان در بازیهای آسیایی آیا نگاه افراد جامعه به ورزش بانوان تغییر کرده؟
من از ۸ سالگی این رشته را شروع کردهام. ابتدا علاقه‌ای به کاراته نداشتم فقط می‌خواستم ورزش کنم، اما وقتی روز به روز جلوتر پیش رفتم و موفقیت‌های بیشتری کسب کردم حمایت خانواده‌ام بیشتر شد. خواهرم چند سال پا به پای من تمرین کرد و زمانی که کمربند مشکی را گرفت دیگر ادامه نداد، اما مادرم همیشه تاکید می‌کرد که من باید ادامه بدهم و حمایت‌های هر روز بیشتر از روز قبل شد. خوشبختانه الآن نگاه مردم به ورزش بانوان تغییر کرده است. امسال صدا و سیما نسبت به دوره‌های گذشته خیلی بیشتر مسابقات بانوان را پوشش داد بخصوص کاراته بانوان را. در گذشته خیلی کم مسابقات بانوان پخش می‌شد، اما در این دوره از بازیهای آسیایی مسابقات بانوان بازتاب خوبی داشت و این یعنی نگاه جامعه به ورزش بانوان تغییر کرده است. خوشبختانه پس از پخش مسابقات بانوان بارها طی این چند روز مردم من را در خیابان شناخته‌اند و در مورد کاراته سوال‌های زیادی از من پرسیده‌اند به نظرم این نشان می‌دهد که دیگر ورزش بانوان بین مردم جا افتاده است. متأسفانه تنها ایرادی که کاراته دارد این است که این رشته المپیکی نیست و بالاترین مدال برای ما مسابقات جهانی و بازیهای آسیایی است.
*: این اولین دوره‌ای است که بانوان به مسابقات جهانی اعزام خواهند شد، فکر می‌کنید چقدر می‌توانید در کسب عنوان قهرمانی بتوانید به کاراته کمک کنید؟
نزدیک به ۵ سال است که ما در آسیا مجوز حضور بانوان با حجاب اسلامی را گرفته‌ایم، امسال برای اولین قرار است بانوان در مسابقات جهانی با حجاب اسلامی حضور پیدا کنند و تا قبل از آن همیشه مردان به تنهایی راهی مسابقات جهانی می‌شدند و مدال کسب می‌کردند. به همین دلیل هیچ وقت ما نمی‌توانستم عنوان قهرمانی را کسب کنم، چرا که مدال مردان و بانوان با هم حساب می‌شود. خوشبختانه ما در مسابقات قهرمانی آسیا نشان دادیم که می‌توانیم در قهرمانی تیم ملی در مسابقات جهانی با کسب مدال به کاراته کمک کنیم.
*: بازیهای آسیایی گوانگجو با بازیهای آسیایی اینچئون تفاوت داشت؟
از نظر امکانات و تغذیه واقعاً این دوره خیلی ضعیف بود. خیلی از بچه‌ها غذا نمی‌خوردند، اما از نظر سطح فنی مسابقات اینچئون خیلی بهتر از چهار سال قبل بود.
*: به شرایطی که در اینچئون وجود داشت، اعتراض نکردید؟
نه، من به شخصه مسابقات برایم مهم است و امکاناتی که آنجا برای ما فراهم بود جز حاشیه‌ها برای من حساب می‌شد.
*: با رفتاری که گنج‌زاده از خود در بازیهای آسیایی نشان داد موافق هستید؟
حریف گنج‌زاده واقعاً با روح و روان او بازی می‌کرد، به هر حال او هم عصبانی شد و حرکتی را انجام داد که درست نبود. او جوان و کم تجربه است. امیدوارم در مسابقات بعدی با کسب مدال اتفاقی که در اینچئون رخ داد را جبران کند.
*: پگاه زنگنه بعد از شکست یک مقدار عصبانی بود. دلیل صحبت‌هایی که او مطرح کرد چه بود؟
چهار سال پیش در گوانگجو سانحه‌ای برای ما دو نفر رخ داد. پس از آن من و زنگنه تصمیم گرفتیم که در این دوره از بازیهای آسیایی با کسب مدال طلا همه خاطرات تلخ گوانگجو را فراموش کنیم. در این دوره از مسابقات او حقش کسب مدال طلا بود، اما در بازی اول یک مقدار ناداوری روی او تأثیر گذاشت و به خاطر از دست دادن مدال خیلی ناراحت بود. او به غیر از مدال طلا به چیز دیگری فکر نمی‌کرد.
*: مسابقات جهانی کمتر از یک ماه دیگر برگزار می‌شود، آنجا هم به دنبال کسب مدال طلا هستید؟
چهار سال بود که منتظر بازیهای آسیایی بودم تا بهترین مدال را کسب کنم خوشبختانه به یکی از آرزوهایم رسیدم. حالا یکی دیگر از بزرگترین اهدافم کسب مدال مسابقات جهانی است، چون بالاترین مدال برای ما کسب مدال مسابقات جهانی است. امیدوارم خوش‌رنگ‌ترین آن را بتوانم در آلمان کسب کنم.
*: امکانات پیش از اعزام به بازیهای آسیایی این دوره بهتر بود یا دوره گذشته؟
ما پیش از اعزام به بازیهای آسیایی اینچئون هفت ماه در آکادمی ملی المپیک تمرینات خود را پیگیری می‌کردیم. از لحاظ امکانات بهترین لوازم ورزشی، پیست دو و میدانی، سالن بدنسازی برای ما مهیا بود. چهار سال پیش واقعاً شرایط بسیار بدی داشتیم. ما در آن مقطع در سالن کبکانیان تمرین می‌کردیم که یک ساختمان کنار کبکانیان آتش گرفت و روی سقف سالن کبکانیان ریخت که ما ناچار شدیم از خوابگاه فرار کنیم. حتی زمانی که باران می‌بارید آب از سقف چکه می‌کرد. از مسئولان ورزش می‌خواهم شرایطی را که برای مردان مهیا می‌کنند برای بانوان هم مهیا کنند. امیدوارم فضا برای ما مدال‌آوران طوری باشد که بتوانیم از امکانات آکادمی ملی المپیک در تمام مراحل استفاده کنیم؛ اینطور نباشد که فقط در زمانی که به مسابقات اعزام می شویم از امکانات آنجا اجازه استفاده کردن را داشته باشیم.
*: پناهی چند سالی مدیر فدراسیون کاراته بود و گویا شما از دوران مدیریت او خیلی خاطرات خوبی ندارید!
چهار سال پیش، قبل از اعزام به بازیهای آسیایی گوانگجو قرار بود به هر کدام از ورزشکاران ۱۰ میلیون تومان بدهند. من یادم می‌آید در آن مقطع سعیدلو رئیس وقت سازمان تربیت بدنی می خواست برای هرکدام از ورزشکاران مبلغ ۵میلیون تومان چک بنویسد، اما پناهی آنجا از سعیدلو درخواست کرد که پول را به حساب او واریز کنند تا او به ورزشکاران پرداخت کند. در آن مقطع از پنج میلیون تومانی که قرار بود به ما بدهند ۵۰۰هزار تومان مالیات کم کرد و ۴میلیون و نیم به ما پرداخت کرد. حقوق‌هایی که کمیته ملی المپیک می‌داد به ما پرداخت نمی‌کرد. فکر می‌کنم در آن مقطع دو تا سه میلیون پول ما را ندادند. یادم می‌آید در همان مقطع راهی مسابقات قهرمانی آسیا شدیم و مدال نقره کسب کردم و زمانی که به پناهی گفتیم حقوق‌هایمان چه شد، گفت عباسعلی ماشین خود را بفروشد تا ما حقوق بچه‌ها را بدهیم! دلیل صحبت‌های او این بود که فدراسیون الآن بدهکار است. دوران پناهی واقعاً شرایط ما خیلی بد بود، اما در این سه سال اخیر واقعاً امکانات ما خیلی خوب شده، سمندر و آشوری برای بچه‌ها واقعاً زحمت می‌کشند و در نتایجی که در اینچئون کسب شده نقش پررنگی دارند. امیدوارم در مسابقات جهانی بتوانیم دوباره مزد زحمات آنها را با کسب خوش رنگترین مدال بدهیم.
*: قبل از اعزام به اینچئون فکر می‌کردید در دومین حضور خود در بازیهای آسیایی بتوانید مدال طلا کسب کنید؟
بله، واقعاً به مدال طلای اینچئون فکر می‌کردم. فدراسیون برای ما مشاور علوم ذهنی آورده بود که صحبت‌های او خیلی روی ما تأثیر مثبت گذاشت. این را قبول دارم که یک ورزشکار باید از نظر جسمی آماده باشد، اما به نظر من باید از لحاظ روحی هم باید واقعاً آماده باشد.
*: فدراسیون کاراته بعد از کسب مدال به شما پاداش داد؟
بله، بعد از کسب مدال طلا بلافاصله مسئولان فدراسیون به ما پاداش دادند. دقیقا ۵هزار دلار بعد از اینکه از سکو پائین آمدم به من پاداش دادند. مسئولان ورزش هم گفته‌اند تا اواخر مهرماه به نفراتی که طلای مسابقات را کسب کرده‌اند ۱۵۰سکه بهار آزادی پرداخت خواهند کرد.
*: قبول دارید که بانوان در اینچئون ثابت کردند که پتانسیل کسب مدال را دارند و باید به شما بیشتر توجه شود؟
چهار سال پیش نتایج بانوان به اندازه این دوره خوب نبود، اما در این دوره نتایج خوبی کسب کردند. شرایط برای ما که خیلی خوب بود دیگر رشتهها را نمیدانم. فکر می‌کنم نگاه مسئولان به ورزش تغییر کرده، چرا که در گذشته امید زیادی به بانوان نداشتند، اما امسال با این مدال‌هایی که بانوان در رشته‌های مختلف در اینچئون کسب کردند، امیدها برای کسب مدال بانوان در المپیک بیشتر شد. البته متأسفانه ما رشته المپیکی نیستیم و نمی‌توانیم مدال‌آوری کنیم.
*: فکر می‌کنید قول مسئولان ورزش بعد از بازیهای آسیایی برای پرداخت پاداش در حد شعار است یا اینکه وعده‌های‌شان عملی می‌شود؟
نصرالله سجادی و شاهرخ شهنازی روزی که من مسابقه داشتم در سالن مسابقات حضور داشتند که این خیلی برای من با ارزش است. واقعاً اتفاق خوبی بود و جو آن روز را خیلی دوست دارم. فکر می‌کنم قول‌هایی که داده‌اند وعده وعید نیست. چون آنها دیدند که بانوان پتانسیل کسب مدال را دارند. من فکر می‌کنم اگر شرایط را مهیا کنند در بازیهای آسیایی دوره بعد مدال طلای بانوان بیشتر هم بشود.
*: اگر کاراته رشته المپیکی بود شما قول کسب مدال در المپیک را هم می‌دادید؟
بله، حتماً قول کسب مدال طلا را می‌دادم. چون مسابقات جهانی کاراته برای ما مثل المپیک است، به نظر من تنها تفاوت مسابقات جهانی و المپیک این است که مسابقات المپیک به خاطر حضور همه رشتهها حساسیت بیشتری دارد.
*: مردانی که مدال طلای بازیهای آسیایی را کسب کردند از خدمت سربازی معاف شدند، اما برای بانوان شرایط سربازی وجود ندارد. چه خواسته‌ای از مسئولان دارید؟
در حال حاضر دانشجوی مقطع لیسانس هستم. من فقط از مسابقات لیگ درآمد دارم و آن هم مبلغ زیادی نیست. در واقع برای حضور در مسابقات لیگ تنها ۶ میلیون تومان به من می‌رسد که آن هم فکر نمی‌کنم کفاف زندگی یک قهرمان را بدهد. من دوست دارم یک شغل خوب داشته باشم تا در کنار ورزش یک منبع درآمدی هم داشته باشم. امیدوارم چنین فضای برای ما بانوان که ورزشکار هستیم مهیا شود.
*: زمانی که مسئولان ورزش بعد از کسب مدال با شما صحبت کردند با آنها این موضوع را در میان گذاشتید یا خیر؟
نه، به هیچ عنوان با آنها این موضوع را در میان نگذاشتم.
*: چرا این موضوع را مطرح نکردید؟
خیلی برایم این موضوع مهم است، اما چه اعتراضی می‌توانم بکنم. من دوست ندارم در حاشیه باشم. چون شاید اگر این موضوع را مطرح کنم خیلی‌ها بگویند تا یک مدال طلا کسب کرده به دنبال حاشیه رفته است. می‌خواهم با همین روال قهرمانی‌ام را ادامه دهم، اما فکر می‌کنم مسئولان اگر خودشان بخواهند می‌توانند شرایط را برای من مهیا کنند چون چیز خاصی نیست و آنها می‌تواند به راحتی یک شغل را در حد و اندازه ما قهرمانان مهیا کنند.
*: شما چندمین طلایی بانوان بعد از انقلاب هستید؟
دقیقاً نمیدانم اما فکر می‌کنم سومین نفری هستم که مدال طلای بازیهای آسیایی را در بخش بانوان کسب کردهام.
*: دوست دارید که بعد از شما هم بانوان مدال طلا کسب کند یا همچنان رکورددار بمانید؟
نه به هیچ عنوان خودخواه نیستم و دوست دارم بعد از من باشند کسانی که در بازیهای آسیایی مدال کسب می‌کنند.
*: به غیر از کاراته دوست دارید در چه رشته‌ای فعالیت کنید؟
فقط دوست دارم در کاراته موفق باشم. من در همه رشتهها کار کردهام و عملکرد خوبی داشتم، اما هیجانی که در کاراته وجود دارد در هیچ رشته دیگری نیست. دورانی که محصل بودم بسکتبال را به خاطر بلند بودن قدم به من آموزش دادند و حتی برای لیگ هم مرا می‌خواستند، اما زمانی که می‌خواستم بین بسکتبال و کاراته یکی را انتخاب کنم تصمیم گرفتم در کاراته ادامه دهم. بسکتبال یک ورزش گروهی است و با توجه به اینکه بانوان نمی‌توانند در مسابقات گروهی به خاطر حجاب شرکت کنند تصمیم گرفتم در کاراته فعالیتم را ادامه دهم.
*: برخی‌ها معتقدند رشته‌های رزمی خیلی خشن است اما برخی می گویند مسابقات کبدی خشن‌تر از کاراته است!
واقعاً مسابقات کبدی را نگاه می‌کردم خیلی خطرناک است. ما به هیچ عنوان در کاراته به این اندازه که آنها خشن هستند، خشن نیستم. من کبدی را دوست داشتم اما وقتی مسابقات آنها را از نزدیک تماشا کردم واقعاً پشیمان شدم. (با خنده)
*: اهل فوتبال هستید؟
اهل فوتبال بودم و فوتبال را خیلی دوست داشتم من استقلالی‌‌ام و عاشق رنگ آبی.
*: چرا پس می‌گویید طرفدار فوتبال بودم؟
به قدری تفاوت بین فوتبال و رشته‌های دیگر قائل شدند که من از فوتبال زده شدم.
*: از اینکه آیا پاداش زیادی نسبت به رشته‌های دیگر می‌گیرند، ناراحت می‌شوید؟
بله. من به خاطر خودم این موضوع را نمی‌گویم چون خیلی از رشته‌های دیگر هستند که واقعاً توانایی‌های زیادی دارند اما دیده نمی‌شوند. کشتی را نگاه کنید؛ آنها تلاش زیادی می‌کنند اما از نظر مالی خیلی درآمد پایینی دارند.
*: البته رشته‌های مثل بسکتبال و والیبال میلیاردی دریافت می‌کنند و تنها فوتبال نیست که دریافتی‌های زیادی دارند.
بله، شنیده‌ام که ورزشکاران در والیبال و بسکتبال پول‌های زیادی دریافت می‌کنند اما آنها حق‌شان است چون خیلی تلاش می‌کنند والیبال خیلی خوب درخشید و حقش است که پاداش‌های زیادی بگیرد.
*: قبول دارید وقتی یک ورزشکار به پول زیادی می‌رسد دیگر از همه لحاظ تغییر می‌کند و نیازی به پیشرفت ندارد؟
متأسفانه در ایران به این صورت است که وقتی یک ورزشکار به پول زیادی می‌رسد دیگر برای پیشرفت کردن تلاش نمی‌کند. شاید یکی از دلایلی که رشته فوتبال پیشرفت نمی‌کند این است. واقعا ما در جام جهانی نتیجه خوبی نگرفتیم. این نشان می‌دهد که همه این اتفاقات به پول ربط دارد، چون وقتی پول دارند دیگر به این فکر نمی‌کنند که باید برای مملکت‌شان بهترین باشند و پرچم کشورشان را به نمایش در بیاورند و تنها به خودشان فکر می‌کنند چون به آن پولی که می‌خواستند، رسیده‌اند. اما در رشته‌های دیگر ورزشکاران دوست دارند پیشرفت کنند و خودشان را نشان دهند و فقط با آن مدالی که دارند به دیگران نشان دهند که ما توانایی کسب بهترین نتایج را داریم.
*: می گویند مردان کاراته‌کار بیشتر دنبال حاشیه هستند و توقع زیادی دارند!
واقعا نمیدانم. البته آقایان همیشه در حاشیه هستند، اما خانم‌ها همیشه بدون حاشیه به کارهای خود ادامه می‌دهند. (با خنده)
*: بعد از کسب مدال چه حسی داشتید؟
خیلی خوشحال بودم و گریه می‌کردم. سعید حسنی‌پور قبل از من مبارزه کرد و مربی‌ام اجازه نداد مبارزه او را تماشا کنم. او معتقد بود که اگر مبارزه حسنی‌پور را نگاه کنم استرس زیادی به من وارد می‌شود، اما پس از اینکه با خبر شدم مدال طلا را کسب کرد یک لحظه به کنار تاتامی آمدم و دیدم که او در حال گریه کردن است و من هم خیلی گریه کردم چون حسی عجیبی داشتم وقتی پرچم ایران را دیدم. بعد از آن بلافاصله رفتم کنار تا از گریه‌های او انرژی منفی نگریم، چون چند دقیقه بعد از آن باید مبارزه می‌کردم. اما وقتی خودم مدال طلا را کسب کرده دیگر هر کاری می‌کردم نمی‌توانستم گریه کنم. چون قبل از آن اشک‌هایم را ریخته بودم.(باخنده)
*: نظرت در مورد نتایجی که بسکتبال کسب کرد چیست؟
حیف شد که آنها مدال طلا کسب نکردند. اگر یک مقدار بیشتر بعضی از بازیکنان تلاش می‌کردند می‌توانستند طلا بگیرند.
*: کره‌ای‌ها در داوری نفوذ داشتند؟
بله، قبول دارم. اما در کاراته امیر مهدی‌زاده با نماینده کره بازی کرد و ما دوست داشتیم در فینال با مهدی‌زاده بازی کند و شکست بخورد تا یک فضای خوبی برای ما ایرانی‌ها مهیا شود اما این اتفاق رخ نداد.
*: پس از بازگشت به ایران مسئولان شهرری به استقبال شما آمدند؟
متأسفانه هیچکدام از مسئولان اداره کل تربیت‌بدنی شهرری به استقبال من نیامدند. فقط چند بنر در میدان اصلی شهرری نصب کرده بودند. البته این موضوع برای من عادی شده، چون خیلی وقت است من مدال‌آوری می‌کنم، اما هیچ وقت از من حمایت نمی‌کنند.
*: چرا از شما حمایت نمی‌کنند، اما از مهروز ساعی که در تکواندو مدال آور بوده حمایت کردند و حتی یک سالن در شهرری به نام او ثبت کردند؟
بله دقیقا خواهر هادی ساعی پس از اینکه یک مدال برنز در مسابقات آسیایی کسب کرد یک سالن ورزشی به نام او در شهر ری ثبت کردند، اما من ۲ سال است مدال‌آوری می‌کنم و مسئولان شهر ری به هیچ عنوان از من حمایت نمی‌کنند. برخی اوقات که من از مسابقات باز می‌گردم خانواده‌ام به مسئولان تربیت‌بدنی شهرری اطلاع می‌دهند که من بازگشته‌ام، اما آنها همیشه فقط می‌گویند که ای کاش زودتر به ما اطلاع می‌دادید. من نمیدانم که آیا وظیفه خانواده‌من است که به آنها اطلاع بدهند یا خود مسئولان تربیت بدنی شهر ری باید پیگیری کنند؟ البته من به هیچ عنوان از آنها توقعی ندارم اما حتی شهردار تهران هم یک بار از من تقدیر نکرده است.
*: از مدال‌آوران دیگر خبر دارید که قرار است از آنها تقدیر و تشکر شود یا خیر؟
بله، شنیده‌ام برای سعید حسنی‌پور قرار است در استان گیلان مراسم تقدیر و تشکر برگزار شود، حمید سوریان و هادی ساعی همیشه پس از بازگشت از مسابقات در شهرری از آنها تقدیر می‌شود . مثلاً در شهر ری یک میدان به نام هادی ساعی ثبت شده و یک باشگاه به نام حمید سوریان ثبت شده است، اما برای من هیچ کاری نکرد‌ه‌اند. من اینها را نمی‌خواهم اما فقط دوست دارم قدر زحمات من را بدانند.
