آراد کوه فاجعه ای زیست محیطی در جنوب تهران /مردم ری سرطان می خورند و سم نفس می کشند
یادداشت– مهدی اشرفی پور ؛ مجتمع پردازش و بازیافت زباله «آرادکوه» کهریزک در ابتدای جاده قدیم تهران – قم و در جنوب کهریزک با مساحتی نزدیک به ۱۴۰۰هکتار از سال۱۳۳۵ پذیرای پسماند شهر تهران است.
به گزارش برخی از منابع این مجتمع روزانه بیش از ۸ هزار تن انواع پسماندها از جمله پسماندهای بیمارستانی را دریافت می کند.اما آیا این پسماندها به شکل درست و استاندارد تفکیک ،بازیافت وسوزانده یا دفن می شود ؟ وجود این مرکز با این شیوه بهره برداری بر روی محیط زیست چه تاثیراتی می گذارد و چه خطراتی پیش روی ساکنین این منطقه قراردارد ؟ در گزارش زیر به این موضوع می پردازیم .
روش دفن زباله در کشورهای پیشرفته جهان
در اکثر کشورهای پیشرفته جهان زباله را از مبدا تا مقصد مدیریت می کنند تا با کمترین آسیب و بیشترین بازده این طلای کثیف در چرخه طبیعت دفع شود . در این بین آلمان به عنوان قهرمان محیط زیست دنیا در جهان معروف است .کشوری که با توجه به صنعتی بودن آن انتظار می رود زباله های زیادی داشته باشد اما این کشور چگونه سرآمد محیط زیست جهان در زمینه دفع و بازیافت زباله شده است؟
با ما همراه باشید تا متوجه شویم چه فرصت هایی را از دست می دهیم و چه تهدیدهایی مردم جنوب استان تهران را دنبال می کند ومرکز زباله آراد کوه در آینده ای نزدیک به بحرانی اساسی و خطرناک تبدیل می شود .
آلمان پیشرو در بازیافت و دفع زباله در جهان
آلمان به عنوان بزرگترین کشور صنعتی دنیا همیشه معروف بوده است و همین موضوع باعث شد تا در قرن نوزدهم با تولید سالانه ۳۰ میلیون تن زباله خانگی و در کل ۳۲۵ میلیون تن زباله (به علاوه زباله های خودرو و ضایعات ساختمانی ) با کوهی از زباله روبرو شوند که باعث افزایش بیماریها در این کشور شد و این اتفاق تلنگری بود بر ژرمن ها تا از قرن پانزدهم رفته رفته تفکیک زباله و مدیریت بازیافت در آلمان را گسترش دهند و این کشور را به کشوری سرآمد در زمینه بازیافت دنیا تبدیل کنند .
به علت گستردگی این موضوع و اینکه بحث از موضوع دفن پسماند خارج نشود از این بحث گذر می کنیم فقط جالب است بدانید در این کشور فرهنگ سازی و قانون گذاری لازم صورت گرفته است و مردم نیز با دولت در این موضوع بسیار همراه هستند به صورتی که اکنون آلمان زباله از کشورهای دیگر وارد می کند و این موضوع جدای از اینکه در نگهداری محیط زیست تاثیر زیادی دارد سود اقتصادی سرشاری را نصیب این کشور کرده است (یعنی می شود آنها کجا قراردارند و ما کجا)
و اما دفن زباله و روش های علمی آن و فاجعه ای که بیخ گوش ما است.
جدای چرخه بازیافت که نیاز به فرهنگ سازی و همیاری مردم و مسئولین دارد موضوع سوزاندن و دفن زباله یکی از موضوعات اصلی مورد اشاره ما برای بررسی وضعیت اسفناک آراد کوه است
به صورت عامیانه بیان می کنیم در کشورهای پیشرفته برای دفن زباله ها محل هایی به صورت گودالهایی بزرگ در نظر گرفته می شود که این محل ها توسط عایق های بسیار استانداردی ایزوله می شوند تا از نفوذ شیرابه به آب های زیر زمینی جلوگیری شود در مرحله بعد در لایه زیر شیارهایی برای جمع آوری شیرابه ها درست کرده تا در صورت وجود این شیرابه ها به حوضچه های تعبیه شده هدایت و تصفیه شوند در بخشی دیگر از این گودالها کانالهایی برای دفع گاز این زباله ها قرارداده می شود تا این گاز به بیرون هدایت شده و با سوزاندن آن برق تولید شود
جالب است بدانید این مراحل در آرادکوه تا آنجا که ما اطلاع داریم به هیچ عنوان انجام نمی شود
دره های بزرگی وجود دارد که زباله ها به انجا هدایت می شود و بدون هیچگونه تغییری مدفون می شوند و عمق فاجعه به آنجا می رسد که در بین این زباله ها زباله های بیمارستانی هم قرار دارد .
حالا شما فکر کنید چه فاجعه ای رخ می دهد ؟
شیرابه این زباله ها به آب های زیرزمینی نفوذ کرده و تمامی سفره های آب های زیر زمینی را آلوده کرده و این آب به مصارف آبیاری زمین های کشاورزی ، شستشو ، شرب و… می رسد .
یکی از بومیان منطقه شورآباد برای من تعریف کرد برای کارخانه مان نیاز داشتیم یک چاه آب به صورت غیر مجاز بزنیم بعد از کندن چندین متر از زمین به جای آب به شیرابه زباله خوردیم که به حدی بود که نمیتوانستیم جلوی آن را مسدود کنیم راست و دروغش به پای کارشناسان این حوزه که می توانند ثابت کنند و سکوت کرده اند.
گاز این زباله ها را مردم نفس می کشند و کار تا آنجا پیش می رود که بوی گند آن میهمانان خارجی فرودگاه امام خمینی (ره) را آزار می دهد و مسئولین هر کدام به دنبال این بو و آلودگی هستند یکی می گوید برای دامداری های این قسمت است یکی هم می گوید برای فلان چیز ، تا بعد از مدتها چشمهایشان را باز می کند و با پدیده ای به نام آرادکوه مواجه می شوند و هر کدام نطقی می کنند تا دوره مسئولیتشان تمام شود.
اما بیچاره مردم ، مردمی که هم شیرابه زباله های بیمارستانی در آب آنها نفوذ کرده هم نفت پالایشگاه تهران!
در یک کلام مردم شهرستان ری سرطان می خورند و نفس می کشند و کسی هم اهمیت نمی دهد .
امیدواریم کارشناسان ونخبگان علمی و زیست محیطی به این موضوع به صورت ویژه وارد شوند و عواقب فاجعه بار این موضوع را به صورت کارشناسی به مسئولین توضیح دهند و شاخص سلامت یا ابتلا به سرطان در دهه های گذشته را بین مردم این منطقه بررسی کنند تا با فاجعه ای که بر سر ما آمده است روبرو شود .