تنها قطعه‌ی باقی‌مانده از آخرین نقش‌برجسته‌ی دوره‌ی فتحعلی‌شاه قاجار، سال‌هاست میان ضایعات و نخاله‌های آهن، روغن سوخته‌ی ماشین‌ها و لرزش ناشی از حرکت ماشین‌های سنگین در کارخانه‌ی سیمان ری گرفتار شده است تا شاید روزی، کسی دست یاری به سویش دراز کند.
به گزارش راگانیوز به نقل از ایسنا بزرگترین نقش‌برجسته‌ی کشور با 12 متر ارتفاع و 18 متر پهنا، بعد از آسیب‌هایی که از سال‌های دور با آن‌ها دست و پنجه نرم می‌کند، برخلاف قول‌هایی که از حدود سه سال پیش اداره‌ی میراث فرهنگی شهرری داد، اما حالا شنیده می‌شود که بخش زیادی از آن از بین رفته است.
یک کارشناس حوزه‌ی میراث فرهنگی درباره‌ی وضعیت کنونی این کتیبه‌ی تاریخی به‌نظر می‌رسد چند بیت شعر حک‌شده روی آن به خط «میرزا غلامرضا اصفهانی» متعلق است، به خبرنگار ایسنا گفت: تنها قطعه از آخرین نقش‌برجسته‌ی دوره‌ی فتحعلی‌شاه قاجار در کارخانه‌ی سیمان ری، در شرایط حفاظتی بدی قرار دارد و هر روز به نابودی نزدیک‌تر می‌شود.
مجدالدین رحیمی درباره‌ی قرار گرفتن این نقش‌برجسته در کارخانه‌ی سیمان ری توضیح داد: این نقش‌برجسته که نشان‌دهنده‌ی شکار شیر توسط فتحعلی‌شاه قاجار است، در اوایل انقلاب به دلایلی توسط مسوولان این کارخانه تخریب شد و در مرحله‌ی نخست تخریب، حدود 50 درصد اثر از جای خود کنده و تکه‌تکه شد. پس از مدتی، حدود 10 درصد نمای سطح اثر که چند کتیبه به خط نستعلیق و یک بخش از دم شیر شکارشده در آن مشخص است، در ساختمان متروکه‌ی کارخانه‌ی سیمان ری پیدا شد.
به گزارش ایسنا، از خردادماه 1388 هشدارهای زیادی درباره‌ی لزوم رسیدگی به وضعیت این اثر تاریخی توسط دوست‌داران، کارشناسان و فعالان حوزه‌ی میراث فرهنگی داده شد؛ اما اداره‌ی میراث فرهنگی و گردشگری شهرستان ری به‌عنوان متولی این اثر تاریخی کاری نکرد.
30 خردادماه 1388 مدیر اداره‌ی میراث فرهنگی شهر ری از آغاز بررسی تکه‌ی باقی‌مانده از نقش‌برجسته‌ی «شکار شیر فتحعلی‌شاه» در کارخانه‌ی سیمان ری با هدف جابه‌جایی از این منطقه توسط یک گروه مرمتگر خبر داد تا با آسیب‌شناسی اثر، یک سکو در منطقه‌ای مناسب برای قرار دادن آن ایجاد شود تا جنبه‌ی حفاظتی این قطعه سنگ رعایت شود و حتا 9 ماه بعد، از گرفتن موافقت مالک کارخانه برای انتقال تکه‌ی باقی‌مانده از کتیبه‌ی شکار شیر فتحعلی‌شاه از کارخانه‌ی سیمان ری خبر داده شد، با این وجود اعلام شد که هنوز جای مناسب برای انتقال این نقش‌برجسته پیدا نشده است.
حالا باید دید که در مدت سه سال گذشته، بالاخره مکانی مناسب برای انتقال این نقش‌برجسته پیدا شده است؟ شاید هم پیش از این باید دید که آیا هنوز از نقش‌برجسته‌ی شکار شیر چیزی باقی مانده است؟
